Ο εθνικός μας συνθέτης Νικόλαος Μάντζαρος – μελοποίησε τον «Υμνον εις την ελευθερίαν» του Διονύσιου Σολωμού – διέμεινε για λίγο σε αυτό το υπέροχο σπίτι στον μικρό πεζόδρομο στο «κάτω Κολωνάκι» μεταξύ της Σόλωνος και της Σκουφά. Το ιστορικό φορτίο του οικήματος σε συγκερασμό με τη σημερινή του διαμόρφωση προδιαθέτει για συζητήσεις με άξονα και κέντρο την πολιτική.
Το περιβάλλον δέους, μυστικότητας, εχεμύθειας, σιωπής μεταβιβάστηκε, λες, σε όλα τα νεότερα στέκια που στεγάστηκαν εδώ στη Μαντζάρου 3. Κι αν το πολύ μακρινό ουζερί Σαλαμάνδρα, στέκι των νομικάριων και των νέων δικηγόρων της δεκαετίας του ’80, δεν υπάρχει καν στο Google, το αμέσως επόμενο με τον τίτλο Cilentio έφτιαξε τους όρους για ένα all day bar. Μετά παύση. Μέχρι το 2014. Εκείνο το έτος δημιουργήθηκε εδώ ένα στέκι το οποίο γράφει ήδη για περίπου δώδεκα χρόνια τη δική του ιστορία στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου. Είναι η Μαντζάρου 3 των Βαγγέλη Πιττερού (σήμερα ιδιοκτήτη και του Il Giardino) και Γιάννη Μαρτάτου.
Ολη η σημερινή νεότερη και δυναμική γενιά που βρίσκεται στο προσκήνιο είτε ως πολιτικοί είτε ως δικηγόροι είτε ως δημοσιολόγοι είτε ως επιστήμονες έχει περάσει για το ποτό ή το φαγητό της από τη Μαντζάρου 3.
Ο Βαγγέλης Πιττερός, ψυχή του μαγαζιού, επιμένει στον όρο «και στέκι πολιτικών» αλλά «όχι μόνο πολιτικών» και βεβαίως «πάντα φιλόξενο όλων των παρατάξεων». Και αυτό το δεύτερο έχει σημασία αφού κανείς εδώ μπορεί να σημειώσει μέσα στα χρόνια: την προεκλογική συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη όταν κατέβαινε για πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας το 2015, τα γενέθλια του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Μουζάλα και τα επινίκια του Νίκου Ανδρουλάκη το 2021 όταν πρωτοπήρε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και το «Καλημέρα, ήλιε» ακούστηκε από πασπίτες στον ήσυχο πεζόδρομο.
Παρ’ όλα αυτά, από το 2014 μέχρι και το 2021 το στέκι γνώρισε μεγάλες δόξες και λόγω ακριβώς της συνάντησης πολλών διαφορετικών ρευμάτων μέσω των πελατών και των συνδαιτυμόνων τους. Από σκληρά αντισύριζα πρόσωπα λόγω της διακυβέρνησης Τσίπρα μέχρι θεσμικούς παίκτες. Από τη μία η παρέα του ΠΑΣΟΚ, ευρείες δημοσιογραφικές παρέες με τον Γιώργο Κουβαρά και άλλους και από την άλλη γαλάζιες φυλές ή οι επιτελικές ομάδες του Κωστή Μπακογιάννη όταν θήτευσε ως δήμαρχος. Γαλάζια νέα και παλιά στελέχη όπως ο Σάκης Ιωαννίδης ή ο Ανδρέας Κατσανιώτης, οι πολιτικοί συντάκτες και οι επιτελικοί από τα «Παραπολιτικά» και βέβαια πολλοί δικηγόροι. Προσφάτως εξάλλου έκανε εδώ το πάρτι του για προεκλογικούς λόγους της μάχης του ΔΣΑ ο Μιχάλης Καλαντζόπουλος.
Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ και εν συνόλω πράσινες φυλές (Μάρα Κουκουδάκη γαρ που για χρόνια εργάστηκε εδώ), φιλελεύθεροι, λαϊκοί δεξιοί αναμειγνύονταν στον πεζόδρομο, χωρίς όμως να δημιουργούνται παρεξηγήσεις ή ακόμα και υπόνοιες συμφωνίας. Αν υπήρχε μία λεπτή γραμμή όπου το μεγάλο πλήθος της συμφωνούσε ή συμφωνεί και σήμερα, πάντα στον πεζόδρομο, ήταν και είναι πως η πολιτική συχνά είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται στον δημόσιο χώρο αλλά και στα ενδότερα της Μαντζάρου 3.
Στο υπόγειο με το τζάκι, στο roof garden ή στο ημιισόγειο όπου κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά μυστικά ή όχι πολιτικά ραντεβού και συναντήσεις. Δεν υπάρχει υποψήφιος βουλευτής ή υποψήφιος αυτοδιοικητικός της Αθήνας – ακόμα και παράγοντας επαγγελματικής ένωσης – που να μην έχει οργανώσει το τραπέζι της συνάντησής του εδώ με δημοσιογράφους ή συνεργάτες του.
Το προτέρημα της Μαντζάρου 3 είναι το εξής: εκτός του ότι όλη την ημέρα είναι ανοιχτή – και άρα μπορείς να βρεις ανθρώπους για να μιλήσεις –, έχει μεγάλη σημασία ότι βασικά μπορείς να ζυμωθείς αφού δεν ενοχλεί ούτε η μουσική ούτε ο περίγυρος. Οι παλιότεροι θυμούνται πως και ύστερα από μακρές συνεδριάσεις της Βουλής, όπως για παράδειγμα οι συζητήσεις για την ψήφιση των ετήσιων προϋπολογισμών, πολλοί βουλευτές επέλεγαν τη Μαντζάρου 3 για το διάλειμμά τους.
Θα γίνει και φέτος αυτό. Και ο χώρος πάντα ήταν και είναι ιδανικός και για ζύμωση αλλά και για άρδευση πολλών ειδήσεων. Κοινό μυστικό είναι πως το παλιό αρχοντικό είναι και προσφιλής βιότοπος για όσους έχουν το άγχος τού να γράψουν σοβαρές παραπολιτικές στήλες στις εφημερίδες και στα sites. Η τοιχογραφία του εθνικού συνθέτη Νίκου Μάντζαρου κοιτάει με κάποια ζεστασιά τους όρθιους θαμώνες και συνδαιτυμόνες του πεζόδρομου, ενώ ο Βαγγέλης Πιττερός λέει πως παραμένει «τάφος» γνωρίζοντας πολλά από αυτά τα οποία ακούγονται ή λέγονται από πολιτικούς. «Η διακριτικότητα είναι το δικό μου όπλο», αναφέρει. Τα φώτα ανάβουν στον πεζόδρομο.