Εγιναν πολλά στα χρόνια που διοικεί ο κ. Αλαφούζος τον Παναθηναϊκό. Φυσικά ειπώθηκαν και αρκετά στην προχθεσινή συνέντευξη του ιδιοκτήτη του Τριφυλλιού. Οποιος νομίζει πως έπεσε φως στο παρασκήνιο, δεκτό. Οι άλλοι ας έχουμε απορίες για όσα δεν εξηγήθηκαν επαρκώς.
Πριν από κάποια χρόνια ο κ. Αλαφούζος, όπως θρυλείται, αποφάσισε να συμπορευθεί με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Ωστε να αλλάξουν κάποια δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τουλάχιστον όπως τα είχε αυτός στο μυαλό του. Αποτέλεσμα; Πήραν τίτλους η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αλλά όχι ο Παναθηναϊκός. Δεν το λες και επιτυχία.
Το πώς χάθηκε ο τίτλος με την ήττα στο «Γ. Καραϊσκάκης» από τον Ολυμπιακό, μοιάζει με σεμινάριο αποτυχίας. Σε ένα άδειο γήπεδο. Με τον Παναθηναϊκό να είναι διχασμένος για το πότε έπρεπε να αγωνιστεί – οι δύο γραμμές φάνηκαν στη συνέντευξη. Με τον κ. Αλαφούζο να μην μπορεί να περνά την επιθυμία του λες και ήταν ο τελευταίος τροχός της άμαξας.
Τα σφυρίγματα του Νταμπάνοβιτς σε καθοριστικό ντέρμπι ΑΕΚ – Παναθηναϊκού προκάλεσαν την οργή των Πράσινων. Οι γνωρίζοντες ομολογούν πως ο ρέφερι σφύριζε «κλείνοντας το μάτι στη γηπεδούχο» και το πέναλτι που δεν δόθηκε στο χέρι του Χατζισαφί, ήταν από αυτά «που φαίνονταν με τη μία». Αλλά κάποια πράγματα τα λησμόνησε ο επικεφαλής του Παναθηναϊκού και προχθές έβαλε μόνο σε βάρος του Ολυμπιακού.
Φυσικά δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να αφήσει να περάσουν ντούκου τα περί ακαδημιών. Πως όπως είπε ο κ. Αλαφούζος «είχαμε πολλές δυσκολίες να αντιμετωπίσουμε, όταν δίνεις μάχη επιβίωσης δεν μπορείς να κάνεις ό,τι θα έκανες αν τα είχες λυμένα». Καμιά αντίρρηση, μήπως όμως αυτό διαβάζεται και… ανάποδα; Δηλαδή, όταν δεν μπορείς να αγοράσεις ποδοσφαιριστές ή να κινηθείς μεταγραφικά, τότε δίνεις έμφαση στην εξέλιξη νεαρών ποδοσφαιριστών και αξιοποιείς τις ακαδημίες σου. Οταν δεν λειτουργείς ούτε σε αυτόν τον τομέα σωστά, τότε είσαι σούπερ αδρανής παντού!
Οσον αφορά, τέλος, στις παλινωδίες με τους προπονητές, λες και τα έκανε όλα μόνος του ο Γιάννης Αλαφούζος. Εριξε ένα μεγάλο μέρος ευθύνης στον Γιοβάνοβιτς, βγήκε μπροστά για τον Τερίμ ακούγοντας τον Ατζούν που έμοιαζε με άτυπο σύμβουλό του και όχι τους τεχνικούς ή άλλους διευθυντές που ο ίδιος πλήρωνε. Αφήστε που έκανε δώρο τον Μαντσίνι στον Παναθηναϊκό, γιατί τον ήθελε και πίστευε πως θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα.
Τόσα λάθη και τόσα που δεν ειπώθηκαν. Απίστευτη ευκολία δείχνει κάποιος όταν λέει ιστορίες και νομίζει πως οι πάντες ελάχιστα θυμούνται από το παρελθόν…