«Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι η Ελλάδα, και ο απανταχού Ελληνισμός, ήταν και παραμένει ο πιο σταθερός και ανιδιοτελής σύμμαχος της Κυπριακής Δημοκρατίας», δήλωσε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, στο Ιδρυτικό Συνέδριο του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος Κύπρου, Ελλάδας, Απανταχού Ελληνισμού «Των Ελλήνων οι Κοινότητες», στην Αγία Νάπα.
Ο κ. Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε στους ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα από τη αρχαιότητα ως τις μέρες μας και στην συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του Ελληνισμού στο νησί.
«Παρότι η Κύπρος λόγω της γεωγραφικής της θέσης υπήρξε στόχος πλήθους κατακτητών κατόρθωσε, πέτυχε, να διατηρήσει την ελληνική της ταυτότητα και την εθνική της κληρονομιά. Η ελληνική γλώσσα, ο ελληνικός πολιτισμός, το κάθε ελληνικό που κράτησαν, δια μέσου των αιώνων, όποιος και αν ήταν ο κατακτητής, τα αμέτρητα πειστήρια της ιστορίας για τους δεσμούς που μας ενώνουν, για τους δεσμούς που ενώνουν την Κύπρο με την Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τις μέρες μας, καθιστούν περιττή οποιαδήποτε αναφορά για να αποδείξουμε το αυταπόδεκτο. Η πολιτιστική ταυτοποίηση και όχι μόνο, Κύπρου και Ελλάδας είναι θεμελιωμένη, βαθιά, ριζωμένη, ακλόνητη και ως εκ τούτου δε χρειάζεται κατοχύρωση».
Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανάμεσα σε άλλα, τόνισε:
«Είναι με ιδιαίτερη χαρά, τιμή και περηφάνια που συμμετέχουμε μαζί με τον Υπουργό Εσωτερικών στην έναρξη των εργασιών του … ιστορικού συνεδρίου για την ίδρυση του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος Κύπρου-Ελλάδας. Και να μού επιτρέψετε να αρχίσω, λέγοντας ότι για τους μελετητές της αρχαιολογίας και τους λάτρεις του πολιτισμού, προφανώς η Αγία Νάπα, λιμάνι απάνεμο και μούσα ταξιδιωτών στην εσχατιά του ελληνισμού, είναι ιδανικό μέρος για τη φιλοξενία ενός συνεδρίου με τέτοιο υψηλό συμβολισμό και τόσο φιλόδοξο στόχο».
«Η Αγία Νάπα, όπως πολύ εύστοχα είπε πριν ο Δήμαρχος, βρίσκεται σε μια Επαρχία του ελληνισμού, της οποίας το 85% είναι υπό τουρκική κατοχή. Είμαστε σε μια περιοχή, που λίγα χιλιόμετρα μακριά από εδώ, το 1996, οι Τούρκοι δολοφόνησαν δύο Έλληνες συμπατριώτες μας, οι οποίοι απέδειξαν στην πράξη τη συνέχεια του ελληνισμού –και έχει ιδιαίτερο συμβολισμό η σημερινή μέρα, Μακαριώτατε είναι μια σημαντική μέρα για την ορθοδοξία η σημερινή, 70 χρόνια από τον πιο αγνό πιο ένδοξο αγώνα του κυπριακού ελληνισμού τον αγώνα της ΕΟΚΑ».
«Οι σχέσεις Κύπρου-Ελλάδας είναι βαθύτατα ριζωμένες σε όλες τις εκφάνσεις της ίδιας της ύπαρξής μας, όπως αποτυπώνονται στον χώρο, αλλά και στον χρόνο. Η Κύπρος υπήρξε σημαντικό κέντρο ελληνικού πολιτισμού με την εγκατάσταση των Ελλήνων Μυκηναίων-Αχαιών, μεταξύ του 13ου και του 11ου αιώνα π.Χ., οι οποίοι έφεραν μαζί τους τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους και καθόρισαν, από τότε, την πολιτιστική ταυτότητα του νησιού και των ανθρώπων του».
Και παρόλο ότι η Κύπρος, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, υπήρξε στόχος πλήθους κατακτητών, κατόρθωσε να διατηρήσει την ελληνική της ταυτότητα και την εθνική της κληρονομιά … Η πολιτιστική ταυτοποίηση, και όχι μόνον, Κύπρου-Ελλάδας είναι θεμελιωμένη, βαθιά ριζωμένη, ακλόνητη, και, ως εκ τούτου, δεν χρειάζεται κατοχύρωση. Εκείνο, όμως, που προκύπτει ως ανάγκη, ειδικά τη σημερινή εποχή των πολλαπλών κρίσεων, των πολυμέτωπων προκλήσεων, των ασύμμετρων απειλών και της ηθικής κατάπτωσης, είναι η ανάδειξη των αξιών, πάνω στις οποίες ο ελληνικός πολιτισμός εδραιώθηκε ως οικουμενική έννοια».
«Και ακριβώς μέσα από αυτήν τη συλλογιστική, το Ενιαίο Πολιτιστικό Δόγμα δύναται να καλύψει την ανάγκη για καλύτερη, πιο θεσμοθετημένη, και προπάντων, πιο αποτελεσματική συνεργασία των πολιτιστικών και πνευματικών φορέων των απανταχού Ελλήνων».
«Βασικός σκοπός του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος, ως οργανισμού με νομική υπόσταση, είναι να λειτουργεί ως κεντρικός φορέας για επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος προς όφελος της Κύπρου, της Ελλάδας, και της Παγκόσμιας Κοινότητας των Ελλήνων. Η αποτελεσματικότητά του εδράζεται στη συλλογική προσπάθεια, τη μέγιστη αξιοποίηση του παράγοντα της Πολιτιστικής Διπλωματίας, που οφείλω να το αναφέρω δημόσια ότι εμείς στην Κύπρο πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα, στην Ελλάδα αξιοποιούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά την Πολιτιστική Διπλωματία».
«Εμείς έχουμε δουλειά να κάνουμε σε αυτόν τον τομέα, και είμαι σίγουρος ότι η ίδρυση του Δόγματος θα μάς βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, και μέσα από αυτήν τη στοχευμένη συνεργασία, με τα δημιουργικά σύνολα της κοινωνίας των πολιτών, την Κυπριακή Πολιτεία, την Ελληνική Πολιτεία και τις αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνισμού να πετύχουμε τους στόχους μας».
«Σε αυτό το πλαίσιο, με ιδιαίτερη προθυμία και χαρά αποδέχθηκα το κάλεσμα να θέσω υπό την αιγίδα μου τις εργασίες του … Ιδρυτικού Συνεδρίου, και να είμαι ανάμεσα σε αυτό το τόσο εκλεκτό ακροατήριο. Συγχαίρω τους 25 πολιτιστικούς συλλόγους και πνευματικούς φορείς από την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Βόρεια Ήπειρο, την Κάτω Ιταλία, τον Πόντο, και άλλες Κοινότητες του Παγκόσμιου Ελληνισμού, που αποτελούν τα Ιδρυτικά Μέλη του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος και αυτής της φιλόδοξης και ευγενικής προσπάθειας».
«Επιτρέψτε μου να συγχαρώ ιδιαίτερα τον πρόεδρο του Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού Κύπρου και Πρόεδρο του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου του Ενιαίου Πολιτιστικού Δόγματος κ. Ξενή Ξενοφώντος. Θέλω να σάς διαβεβαιώσω για τη στήριξη που θα έχετε από την Κυπριακή Δημοκρατία σε κάθε σας προσπάθεια που στόχο έχει την προαγωγή οικουμενικών αξιών, οι οποίες γεννήθηκαν από τους μακρινούς μας προγόνους».
«Σε μια εποχή, κατά την οποία έννοιες όπως η αξία, το ήθος, η ευθύνη και πολλές άλλες, ακούγονται ως κακόηχες λέξεις, οφείλουμε να στηρίζουμε πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην προαγωγή του συλλογικού καλού που είναι η απάντηση στον ατομικισμό και την ιδιοτέλεια. Ο ανθρωπισμός, όπως εδραιώθηκε στην αρχαία Ελλάδα και ενέπνευσε τον σύγχρονο ευρωπαϊκό στοχασμό, υπηρετεί το αξιακό σύστημα που είναι θεμελιωμένο στο δίκαιο, το ήθος και την παιδεία, αρετές που διαμορφώνουν τον ενεργό πολίτη που ενδιαφέρεται, μετέχει, κρίνει, αποφαίνεται και ορίζει, ως άνθρωπος, ως κοινωνικό υποκείμενο και όχι ως απρόσωπος καταναλωτής, ούτε ως ανώνυμος ψηφοφόρος-αριθμός».
«Πέραν των πολιτιστικών δεσμών, Κύπρος και Ελλάδα αντιμετωπίζουμε από κοινού και με απόλυτη σύμπνοια, τις πολλαπλές προκλήσεις που καθημερινά καλούμαστε να διαχειριστούμε σε πολιτικό και σε διπλωματικό επίπεδο. Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι η Ελλάδα, και ο απανταχού ελληνισμός, ήταν και παραμένει ο πιο σταθερός και ανιδιοτελής σύμμαχος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος υποφέρει ακόμη από τα ανεπούλωτα τραύματα που προκλήθηκαν από ιδιοτελείς προσεγγίσεις, άφρονες πολιτικές, αφελείς φαντασιώσεις και την επεκτατική νέο-οθωμανική πολιτική της Τουρκίας. Βάλσαμο στην ανοικτή πληγή, της εδώ και μισό αιώνα παράνομης τουρκικής κατοχής του 37% της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποτελεί η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), που ήταν το αποτέλεσμα της σοφής στρατηγικής του διεκδικητικού ρεαλισμού, Λευκωσίας και Αθηνών».
«Ο διεκδικητικός ρεαλισμός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των προσπαθειών που καταβάλλουμε, εδώ και δυόμιση χρόνια, για την απελευθέρωση, την επίλυση του Κυπριακού, σε ένα δύσκολο γεωπολιτικό περιβάλλον. Οι προσπάθειές μας δεν εξαντλούνται σε συνθήματα και ευχολόγια. Είναι πολύ συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που οδήγησαν σε κάποια αποτελέσματα, χωρίς να υποβαθμίζω και να υποτιμώ τις προκλήσεις και τις δυσκολίες. Ταυτόχρονα με τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, εργαζόμαστε για την ενίσχυση όλων των παραγόντων ισχύος της χώρας μας, εσωτερικών και εξωτερικών».
«Στο εσωτερικό, ασταμάτητη είναι η προσπάθειά μας για τολμηρές και συνεχείς μεταρρυθμίσεις, για εκσυγχρονισμό των θεσμών, για την ενίσχυση του Κράτους Δικαίου, την πάταξη της διαφθοράς, την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού –ο Υπουργός Εσωτερικών είναι εδώ, χειρίστηκε το θέμα από την πρώτη στιγμή με πολύ σημαντικά αποτελέσματα–, την αναβάθμιση της αποτρεπτικής ισχύος της πατρίδας μας, την επένδυση στην κοινωνική πρόνοια και την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες μας».
«Σε διεθνές επίπεδο, η Κυπριακή Δημοκρατία βαδίζει στον δρόμο της ευθύνης, και αναλαμβάνει ενεργό ρόλο, με πράξεις και όχι με λόγια, ως πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, μια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής σημασίας. Με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, η πατρίδα μας γίνεται κόμβος σταθερότητας, διαμετακομιστικός σταθμός ασφαλούς απομάκρυνσης αμάχων, διάδρομος μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, και φάρος που φωτίζει τη ρότα της ειρήνης».
«Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την Κυπριακή Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, το πρώτο εξάμηνο του 2026. Πρόκειται για ένα σημαντικότατο ορόσημο για τη χώρα μας, για μια εθνική αποστολή, την οποία,, είμαι βέβαιος, ότι θα φέρουμε εις πέρας με επιτυχία. Η επικείμενη ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ από την Κυπριακή Δημοκρατία είναι και μια σημαντική ευκαιρία για την ανάδειξη του ενεργού και ουσιαστικού ρόλου της πατρίδας μας, η οποία, 65 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της, δηλώνει παρούσα στις μεγάλες προκλήσεις, με αυτοπεποίθηση και αξιοπιστία, με ρόλο και λόγο. Μια χώρα υπεύθυνη, που είναι μέρος της επίλυσης των περιφερειακών προβλημάτων, και όχι μέρος του προβλήματος».
«Η Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, για να έρθω και στη σημασία του Πολιτιστικού Δόγματος και σε αυτήν την πτυχή, θα μάς προσφέρει όμως και την ευκαιρία να δείξουμε σε χιλιάδες επισκέπτες, κρατικούς αξιωματούχους, αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, το συρματόπλεγμα της κατοχής, τον βουβό Πενταδάκτυλο, την άδεια πόλη της Αμμοχώστου. Θα πάρουν μια γεύση από τον πολιτιστικό μας πλούτο, τη φιλοξενία μας, τις ομορφιές του τόπου μας, για τον οποίο εργαζόμαστε, για να δούμε ελεύθερο, χωρίς στρατούς κατοχής. Αυτό είναι το υπέρτατο χρέος μας. Σε αυτήν την εθνική αποστολή, είμαι βέβαιος ότι η δική σας συμβολή, ως ανθρώπων του πολιτισμού, ως ενεργών πολιτών, είναι δεδομένη, έμπρακτη, πολύτιμη και ουσιαστική».
The post «Η Ελλάδα και ο απανταχού Ελληνισμός ήταν και παραμένει ο πιο σταθερός και ανιδιοτελής σύμμαχος της Κυπριακής Δημοκρατίας» appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.