Η νέα ταινία τρόμου της Τζόις Α. Νασαουάτι βασίζεται σε πραγματική υπόθεση μαζικών θανάτων σε ελληνικό μοναστήρι τη δεκαετία του ’70 – Διαβάστε ποια ήταν η «Γυναίκα Ρασπούτιν»
Τα γυρίσματα της ταινίας «Sound of Silence», ενός γοτθικού θρίλερ που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της serial killer ηγουμένης Μαριάμ Σουλακιώτη (γνωστής και με το παρατσούκλι «Γυναίκα Ρασπούτιν») έχουν ξεκινήσει στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Variety.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλου μήκους σκηνοθετική δουλειά της Τζόις Α. Νασαουάτι μετά το ντεμπούτο της «Καύσωνας» (2015), το οποίο είχε παρουσιαστεί στα φεστιβάλ του Τορόντο και του Σίτζες.
Την παραγωγή έχει αναλάβει η εταιρεία Playtime, ενώ πρωταγωνιστούν η Μίλι Μπρέιντι («I See Buildings Fall Like Lightning») και η Ελληνίδα Έλσα Λεκακού («Killerwood»). Η ταινία θα γυριστεί κυρίως στα αγγλικά, με ορισμένους ελληνικούς διαλόγους.
Η πλοκή του «Sound of Silence» διαδραματίζεται στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1970 και αντλεί έμπνευση από τη ζωή της ηγουμένης Μαριάμ Σουλακιώτη, η οποία θεωρείται μία από τις πλέον διαβόητες γυναίκες κατά συρροή δολοφόνους του 20ού αιώνα, όπως αναφέρει το Variety. Σύμφωνα με τη σύνοψη, η ταινία ακολουθεί την Άλις, μια νεαρή Αμερικανίδα ταξιδιώτισσα που κατασκηνώνει με άλλους χίπις σε απομονωμένη παραλία. Εκεί γνωρίζει τη Χριστίνα, η οποία εργάζεται στη μοναδική κοντινή ταβέρνα. Όταν η αστυνομία πραγματοποιεί νυχτερινή έφοδο στην παραλία τα κορίτσια καταφέρνουν να διαφύγουν, όμως η Χριστίνα τραυματίζεται. Αναζητώντας καταφύγιο, φτάνουν στο πλησιέστερο μοναστήρι – ένα μέρος που αποτελεί το ορμητήριο μιας φονικής αίρεσης υπό την ηγεσία μιας αδίστακτης ηγουμένης.
«Το “Sound of Silence” είναι από τα σενάρια που σου προκαλούν ανατριχίλα· διαβάζοντάς το σκέφτεσαι “Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό συνέβη πραγματικά!”. Για τους λάτρεις των ταινιών τρόμου ανά την υφήλιο, είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσουν».
Η Νασαουάτι ανέφερε ότι εντυπωσιάστηκε όταν ο σεναριογράφος της παρουσίασε την αληθινή ιστορία της Μαριάμ Σουλακιώτη, «μιας ηγουμένης που “εξάγνισε” περισσότερους από 300 πιστούς με βάναυσες τελετές». Τόνισε μάλιστα πως η επίμαχη μονή βρισκόταν μόλις μία ώρα μακριά από την παραθαλάσσια πόλη όπου μεγάλωσε. «Ελπίζω να παρασύρω το κοινό σε μια έντονη συναισθηματική εμπειρία, παρακολουθώντας δύο νεαρά κορίτσια γεμάτα ιδεαλισμό να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα καθώς ο κόσμος τους ανατρέπεται».
Ποια ήταν η Μαριάμ Σουλακιώτη
Η Μαριάμ Σουλακιώτη ή Μαριάμ Σουλακιώτου ήταν Ελληνίδα παλαιοημερολογίτισσα μοναχή, ηγούμενη της Μονής Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσας, καταδικασμένη κατά συρροή δολοφόνος και απατεώνισσα, η οποία έδρασε μεταξύ 1939 και 1950.
Γεννήθηκε περίπου το 1883 στην Κερατέα Αττικής και ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές για τη ζωή της πριν γίνει παλαιοημερολογίτισσα μοναχή, εκτός από το ότι ήταν εργάτρια σε εργοστάσιο.
Η Σουλακιώτη χειροτονήθηκε μοναχή στην κανονική Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά σύντομα έγινε στενή έμπιστη του θρησκευτικού της προϊσταμένου, του ψευδεπισκόπου Βρεσθένης Ματθαίου Καρπαθάκη. Μετά την υιοθέτηση του Νέου Ημερολογίου από την επικρατούσα Εκκλησία της Ελλάδος τον Μάρτιο του 1924 η Σουλακιώτη εντάχθηκε στο κίνημα του παλαιού ημερολογίου και έγινε οπαδός του Επισκόπου Ματθαίου, τώρα αυτοαποκαλούμενου Αρχιεπισκόπου Βρεσθένης, τον οποίο τόσο η κυρίαρχη Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και άλλοι Παλαιοημερολογίτες θεωρούσαν ότι βρίσκεται σε σχίσμα. Ως μοναχή, η Μαριάμ ονομαζόταν Μητέρα της Κερατέας.
Η Μαριάμ Σουλακιώτη, μαζί με τον Ματθαίο και άλλες μοναχές, ίδρυσαν τη Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιάτρισσας το 1927. Το μοναστήρι ιδρύθηκε επίσημα για να «τιμήσει τα Εισόδια της Θεοτόκου», αλλά ο Ματθαίος ξεκαθάρισε επίσης ότι στόχος του μοναστηριού είναι να υποστηρίξει οικονομικά το κίνημα του Παλαιοημερολογισμού.
Ενώ η επίσημη θητεία της Σουλακιώτη ως ηγουμένης άρχισε το 1950, η ίδια επιτελούσε το έργο της ηγουμένης από το 1939, «αναλαμβάνοντας την πλήρη ευθύνη για το μοναστήρι», όταν ο Ματθαίος ήταν 78 ετών. Η υγεία του Ματθαίου λέγεται ότι άρχισε να φθίνει κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον σε θέση να επιβλέπει αποτελεσματικά τη Σουλακιώτη και να εξαρτάται περισσότερο από αυτήν.
Όταν η υγεία του Ματθαίου άρχισε να κλονίζεται σοβαρά το 1950, η ήδη σημαντική επιρροή της Σουλακιώτη πάνω του αυξήθηκε με τη σειρά της. Μετά τον θάνατό του, η Σουλακιώτη τον διαδέχθηκε ως ηγουμένη της μονής.
Τα εγκλήματα και η σύλληψη
Ο τρόπος δράσης της Σουλακιώτη ήταν να ενθαρρύνει πλούσιες γυναίκες να ενταχθούν στο μοναστήρι και στη συνέχεια να τις βασανίζει μέχρι να δωρίσουν τις περιουσίες τους στο μοναστήρι. Μόλις τα χρήματα δωρίζονταν, η Σουλακιώτη τα καταχραζόταν και σε ορισμένες περιπτώσεις σκότωνε τη δωρήτρια. Από το 1940 και μετά, αφού έθεσε υπό τον έλεγχό της τις υπόλοιπες μοναχές του μοναστηριού, λέγεται ότι τις έστελνε σε όλη την Ελλάδα για να αναζητήσουν πλούσιες «γεροντοκόρες, χήρες [και] οικογένειες» για να προσηλυτίσουν.
Το Reuters ανέφερε ότι κατά τη σύλληψή της είχε συγκεντρώσει με αυτόν τον τρόπο τριακόσια σπίτια και αγροκτήματα σε όλη την Ελλάδα μαζί με «χρυσό και κοσμήματα αξίας χιλιάδων λιρών». Μια από τις καταγγέλλουσες, η Ευγενία Μαργέτη, δήλωσε ότι κρατήθηκε σε κελί απομόνωσης και βασανίστηκε μέχρι να παραδώσει περιουσία αξίας 118 εκατομμυρίων δραχμών.
Η Σουλακιώτη τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή της αστυνομίας όταν έγινε ανώνυμη καταγγελία από την κόρη μιας πλούσιας γυναίκας που είχε κληροδοτήσει όλη της την περιουσία στο μοναστήρι, η οποία επέμενε ότι η μητέρα της δεν θα το έκανε αυτό χωρίς να την αναγκάσουν, και κατηγόρησε τη διοίκηση του μοναστηριού για «εκβιασμούς και απειλές». Ακολούθησαν πολλές άλλες παρόμοιες καταγγελίες.
Περισσότεροι από ογδόντα πέντε αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων εισέβαλαν για πρώτη φορά στους χώρους της μονής τη νύχτα της 4ης Δεκεμβρίου 1950, συνοδευόμενοι από έναν αντιεισαγγελέα, έναν δικαστή και έναν ιατροδικαστή, σε μια επιχείρηση που διήρκεσε όλη τη νύχτα. Μόλις εισήλθαν, με τη βία μετέφεραν και τα τριάντα έξι παιδιά που βρίσκονταν στις εγκαταστάσεις, αναγκασμένοι να αποσπάσουν τα χέρια των μοναχών, σε ορφανοτροφεία «όπου το μέλλον τους δεν ήταν πολύ καλύτερο». Η αστυνομία απελευθέρωσε επίσης «αρκετές ημίγυμνες υποσιτισμένες και άρρωστες ηλικιωμένες γυναίκες δεμένες σε υπόγεια» και προβληματίστηκε από την κακή ποιότητα του φαγητού που σερβιριζόταν στους τροφίμους του μοναστηριού.
Οι δίκες και η φυλάκιση
Οι αρχικές κατηγορίες που οι εισαγγελείς θεώρησαν ότι μπορούσαν να αποδείξουν, επέφεραν ελαφρές ποινές: παράνομη εξαγωγή ελαιόλαδου στην Κύπρο και παράνομη εισαγωγή ελαστικών. Καθώς προέκυπταν όμως περισσότερα στοιχεία και καταθέσεις μαρτύρων για πολύ πιο σοβαρά εγκλήματα, το κατηγορητήριο κατά της Σουλακιώτη αναθεωρήθηκε επανειλημμένα. Τον Φεβρουάριο του 1951, ο εισαγγελέας απήγγειλε περαιτέρω κατηγορίες στη Σουλακιώτη, μαζί με δεκατρείς άλλες μοναχές και μοναχούς, με κατηγορίες όπως ανθρωποκτονία, απάτη, πλαστογραφία διαθήκης, εκβιασμός και βασανιστήρια, με την Σουλακιώτη να λαμβάνει το πιο αυστηρό κατηγορητήριο.
Η κατηγορούσα αρχή ισχυρίστηκε επίσης ότι η αυστηρή τήρηση ασκητικών πρακτικών από τους τροφίμους του μοναστηριού οδήγησε στον άσκοπο θάνατο 150 παιδιών από φυματίωση. Τα εν ζωή θύματα της διοίκησης του μοναστηριού από την Σουλακιώτη την κατηγόρησαν επίσης ποικιλοτρόπως ότι τους βασάνισε, τους λιμοκτονούσε, τους φυλάκισε ψευδώς και τους ξυλοκόπησε.
Η Σουλακιώτη αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες εναντίον της μέχρι το θάνατό της, χλευάζοντάς τες ως «σατανικές μυθοπλασίες». Λέγεται ότι δέχτηκε όλες τις ποινικές της καταδίκες «χωρίς συγκίνηση» κάνοντας μόνο τον σταυρό της και λέγοντας μια σιωπηλή «προσευχή εκδίκησης» στον «Άγιο Ματθαίο».
Συνολικά, η Σουλακιώτη καταδικάστηκε σε τρεις διαφορετικές δίκες: μία μεταξύ 1951-1952 και δύο το 1953, με την τελευταία να τελειώνει λίγους μήνες πριν από το θάνατό της. Κατά την πρώτη δίκη της, της επιβλήθηκε ποινή 26 μηνών, κατά τη δεύτερη δίκη της, 10 έτη ταυτόχρονα και κατά την τρίτη δίκη της, τέσσερα επιπλέον έτη, διαδοχικά.
Η Σουλακιώτη πέθανε στις φυλακές Αβέρωφ στις 23 Νοεμβρίου 1954 όταν ήταν 71 ετών.
Ο αριθμός των θυμάτων της Σουλακιώτη αποτελεί αντικείμενο συζήτησης- ο πιο συχνά αναφερόμενος αριθμός των 27 δολοφονιών και των 150 ανθρωποκτονιών εξ αμελείας από φυματίωση προέρχεται από ιατρικές καταθέσεις κατά τη διάρκεια της δίκης της. Οι αρχές, ωστόσο, κάποια στιγμή ισχυρίστηκαν ότι είχε σκοτώσει περισσότερους από 500!
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Το άρθρο Η ζωή της «serial killer ηγουμένης» εμπνέει ταινία τρόμου – Ξεκινούν γυρίσματα στην Ελλάδα εμφανίστηκε πρώτα στο Cyprus Times.