Για να συμφωνήσουμε προκαταβολικά: Η αλήθεια είναι πως το ποδοσφαιρικό κοινό και δη οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, περίμεναν αλλιώς την πρώτη μεγάλη συνέντευξη του Γιάννη Αλαφούζου έπειτα από χρόνια. Είχε ένα σωρό πράγματα να πει το βράδυ της Κυριακής ο ισχυρός άνδρας των Πράσινων και η επανεμφάνισή του στο προσκήνιο δημιουργούσε την προσδοκία ότι θα ακουστούν πράγματα ενδιαφέροντα από έναν επιχειρηματία που συμπλήρωσε 13 χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Που έχει διαθέσει ένα σημαντικό ποσό από την περιουσία του για αυτή του την ενασχόληση. Και που σε τελική ανάλυση είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης αυτού του βεληνεκούς που όχι μόνο δεν είναι δημοφιλής στις τάξεις των οπαδών αλλά που δεν μπορεί να βρεθεί ούτε στις κερκίδες της Λεωφόρου για να παρακολουθήσει την ομάδα του!
Το σημείωσε μάλιστα αυτό το τελευταίο σε μια ανάρτησή του στα social media την ώρα της περίφημης συνέντευξης, ο Κώστας Καραπαπάς: «Ο άνθρωπος που φοβάται να πάει στο γήπεδο της ομάδας του» έγραψε για τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού σχολιάζοντας την απόφαση του Γιάννη Αλαφούζου να επενδύσει ένα μέρος αυτής της συνέντευξης «χτυπώντας» τον Ολυμπιακό! Προσπάθησε ο ιδιοκτήτης της πράσινης ΠΑΕ να κάνει έναν απολογισμό των 13 χρόνων που πέρασαν και ενώ μέσα σε αυτά θέλησε να αναλάβει τις ευθύνες για μια σειρά από δικά του λάθη, προφανώς για λόγους επικοινωνιακούς στέκονταν όποτε του δίνονταν η ευκαιρία στον Ολυμπιακό. Είπε δηλαδή ότι οι Ερυθρόλευκοι είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ένα πρωτάθλημα. Οτι δεν τηρούν το fair play, ότι εκμεταλλεύονται το γήπεδό τους και τα χρήματα του Champions League και άλλα τέτοια εναρμονισμένα σε μια ρητορική χρόνων που κάποια στιγμή δημιούργησε ένα περιβάλλον απόλυτα τοξικό και όχι μόνο.
Η απορία λοιπόν συγκεκριμένη: Υπάρχει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό σε αυτά τα 13 χρόνια (και 2 μήνες, από τον Σεπτέμβρη του 2012) στον καιρό του Γιάννη Αλαφούζου; Και αν ναι, σε ποιο επίπεδο; Διότι στην Ευρώπη ας πούμε οι Ερυθρόλευκοι σε αυτά τα 13 χρόνια κατέκτησαν το Conference League και η ομάδα Νέων τους το πρωτάθλημα Ευρώπης (Youth League) σε ένα απίθανο νταμπλ (2024) που όχι μόνο έφερε τα πρώτα Ευρωπαϊκά στην Ελλάδα αλλά που δεν το κατάφερε κανένα άλλο κλαμπ στη Γηραιά Ηπειρο. Μπορεί να συγκριθούν στην προσέλευση κοινού, στα sold out, σε εκείνου που ανέδειξαν από την παραγωγική διαδικασία τους, στον τρόπο που συνέβαλλαν για τη βελτίωση του προφίλ του έλληνα ποδοσφαιριστή; Προφανώς όχι.
Το μοναδικό πεδίο σύγκρισης είναι το πρωτάθλημα. Η Super League. Εκεί όπου το 2018 αν οι υπόλοιπες ομάδες δεν ψήφιζαν την αλλαγή του νόμου για τη μη αδειοδότηση, ο Παναθηναϊκός θα υποβιβάζονταν. Τι έχει συμβεί λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια σε επίπεδο Super League για τους Αιώνιους; Αν μη τι άλλο, οι αριθμοί έχουν τη διάθεση να πουν μόνοι τους την ιστορία. Και μάλιστα αναλυτικά. Διότι σε αυτές τις 13 σεζόν ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει 9 φορές το πρωτάθλημα και ο Παναθηναϊκό καμία. Γιατί ο Ολυμπιακός με τη φετινή χρονιά σε εξέλιξη είναι μπροστά από τον Παναθηναϊκό τις 13 από τις 14 φορές. Και μάλιστα 13 στις 14 φορές είναι και με περισσότερα γκολ. Πιο συγκεκριμένα; Σε αυτά τα 13+1 (το φετινό) της Super League από τη σεζόν 2012-13, στα χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου δηλαδή, έχουν: 1.036 βαθμούς και 950 γκολ! Ο Παναθηναϊκός έχει 748 βαθμούς και 652 γκολ. Στη σύγκριση ανάμεσα στους δύο λοιπόν σε αυτά τα 13+1 χρόνια πέρα από το 9-0 σε τίτλους προκύπτουν για τους Ερυθρόλευκους +288 βαθμοί και +298 γκολ.
Σε ετήσια βάση δηλαδή ο Ολυμπιακός κερδίζει 20,5 βαθμούς περισσότερους από τον Παναθηναϊκό και πετυχαίνει 21,28 περισσότερα γκολ. Αυτοί είναι οι μέσοι όροι. Τις τρεις σεζόν που οι Πράσινοι τερμάτισαν 2οι και ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα (2014-15, 2015-16 και πέρσι) η διαφορά σε βαθμούς ήταν +12, +30 και +16, με τους Πειραιώτες να πετυχαίνουν 218 γκολ και τον αιώνιο αντίπαλό τους να σταματά στα 158. Στις χρονιές του 1-2 δηλαδή ο Ολυμπιακός είχε 19,3 βαθμούς διαφορά και 20 γκολ παραπάνω από την ομάδα του Γιάννη Αλαφούζου. Κατά τα άλλα; Υπάρχει σεζόν όπου ο Ολυμπιακός είχε +37 βαθμούς. Που πέτυχε διπλάσια (82-41, 64-32) ή και παραπάνω (63-30) γκολ. Η μέρα με τη νύχτα.