Το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε πολιτικά σήμερα, επειδή ακριβώς δεν έχει άμεσα κάλπη, δίνει τον χώρο για μεγαλύτερες αποστοιχίσεις από τα κόμματα, και δη εκείνα «εντός των ορίων». Η σεναριολογία για τρεις νέους σχηματισμούς επίσης προσθέτει δόσεις ρευστότητας αλλά και ενισχύει μια στάση αναμονής σε μερίδα του εκλογικού σώματος. Η έννοια της δεξαμενής των ψηφοφόρων είναι κρίσιμη για το κάθε πολιτικό κόμμα. Οι ειδικοί τη μετρούν με το πόσο πιθανό είναι να ψηφίσει έναν χώρο ένας πολίτης και σε κλίμακα από το «σίγουρα» μέχρι το «πιθανό». Εδώ κανείς εντοπίζει και αλληλοεπικαλύψεις, όμως η έννοια της δεξαμενής είναι και υπαρκτή και προφανώς σε στόχευση από τα πολιτικά επιτελεία. Μία ακόμη βαθύτερη προσέγγιση των δεξαμενών έχει να κάνει με τα κοινωνικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων. Και αυτό ισχύει και σήμερα παρά τις χαμηλές ταυτίσεις πολιτών με τους χώρους και επίσης τα σπέρματα μιας είδους κρίσης σήμερα, όπου οι προθέσεις των Ελλήνων είναι σε αναντιστοιχία με τις πολιτικές εκφράσεις.
Μετακινήσεις προς τα δεξιά
Τώρα τη μεγαλύτερη δεξαμενή την έχει η Νέα Δημοκρατία. Εχει όμως και ένα μέρος του κορμού της αποκοπεί και μετακινηθεί στα δεξιά της. Πιο αναλυτικά, έχει υποστεί μείωση σε σχέση με το 2019 ή το 2023 (σχηματικά από το 45 είναι στο 33, σύμφωνα με μια ανάλυση δημοσκόπων). Πολιτικοί επιστήμονες σημειώνουν, όσον αφορά τους της ΝΔ που έχουν πάει στην Ελληνική Λύση – εδώ κοινωνικά εντοπίζουν κόσμο από την ύπαιθρο κατά βάσιν -, πως η μετακίνησή τους αυτή έχει πιο οριστικά χαρακτηριστικά αφού σε κάθε απάντησή τους επαναλαμβάνουν πως η ΝΔ «δεν τους εκφράζει πια ταυτοτικά».
Από την άλλη, και αυτό έχει ενδιαφέρον, οι ψηφοφόροι της Φωνής Λογικής αλλά και της Νίκης είναι πιο «ανεκτικοί» στη ΝΔ και ακούνε τις ενίοτε κινήσεις της – είτε στο εσωτερικό της είτε σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες σε θέματα όπως το Μεταναστευτικό ή η ασφάλεια, για παράδειγμα.
Δεν διέφυγε από κανέναν την εβδομάδα που μας πέρασε πως, σύμφωνα με μέτρηση της Interview στο δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος», το 42% των ερωτηθέντων απαντά «χάος», έναντι 30% που επιλέγουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ ένα 28% δηλώνει «άλλο». Ενα εύρημα που αποτυπώνει την εξασθένηση του ερωτήματος «σταθερότητα ή όχι» που η κυβέρνηση θέλει να θέσει με όρους διλήμματος.
«Βομβαρδισμένο» τοπίο
Αν πάμε σήμερα στην περιοχή της Κεντροαριστεράς, η εικόνα θυμίζει «βομβαρδισμένο τοπίο». Μια τάση που έχει συνάρτηση και με τις δεξαμενές ψηφοφόρων είναι αυτή που παρατηρεί τις διεργασίες κυρίως μέσω προσώπων (π.χ. Τσίπρας), ενώ την ίδια ώρα που κάθε πρόσωπο έχει συγκεκριμένα κοινά δημιουργεί και τείχη γύρω του.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, που παραδοσιακά είχε τη μεγαλύτερη δεξαμενή – για την ακρίβεια, για χρόνια ήταν η πιο εύκολη ψήφος για μεγάλα ακροατήρια -, σήμερα επίσης έχει υποστεί μείωση (από το 35 στο 23, πάντα ενδεικτικά και με επιφύλαξη).
Σύμφωνα επίσης με στοιχεία δημοσκόπων, μια δυνητική κάθοδος του Αλέξη Τσίπρα διαμοιράζεται ως εξής: 65% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων ευρωεκλογών δηλώνουν πρόθυμοι να στηρίξουν το νέο εγχείρημα, ενώ σε αντίστοιχα ποσοστά καταγράφεται και η διείσδυση στους ψηφοφόρους της Νέας Αριστεράς. Από ‘κεί και πέρα, θετικά θα εξέταζαν το ενδεχόμενο το 24,1% των ψηφοφόρων της Πλεύσης Ελευθερίας, το 19,1% του ΚΚΕ – όπου όμως μόνο το 2,7% καταγράφεται ως πολύ πιθανό – και το 13% αυτών του ΠΑΣΟΚ, με το αντίστοιχο πολύ πιθανό ποσοστό να ανιχνεύεται στο 6,2% (Αντώνης Παπαργύρης, GPO, για τα «Παραπολιτικά»). Βεβαίως ο πρώην πρωθυπουργός δεν στοχεύει στενά τη βάση των πρώην συντρόφων του, αν τελικώς αποφασίσει την κάθοδό του, αλλά και τη μεγάλη και κρίσιμη μάζα των αναποφάσιστων και των ψηφοφόρων που έχουν μετακινηθεί στην γκρίζα ζώνη. Ειδικά σε αυτή, κανείς εντοπίζει κυρίως πολίτες ΝΔ ή κεντροδεξιάς προέλευσης αλλά και ένα κομμάτι πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που είναι μετέωροι στο σημερινό σκηνικό.
Η δυνητική κάθοδος Σαμαρά
Ο έτερος πρώην πρωθυπουργός που ζυμώνει την ιδέα ενός νέου σχηματισμού, δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς, παίρνει κυρίως από ΝΔ αλλά εμφανίζει και ελκτικότητα σε ψηφοφόρους της Φωνής Λογικής και της Νίκης. Για την ακρίβεια, ο Σαμαράς μπορεί να πάρει ως δυνητική ψήφο: 12,6 από ΝΔ, 17,3 από Φωνή Λογικής, 14 από Νίκη, 9,9 από Πλεύση Ελευθερίας, 6,4 από Ελληνική Λύση, 6,1 από ΣΥΡΙΖΑ, 5,4 από ΠΑΣΟΚ. Εδώ υπάρχει ένα μέρος των αναλυτών που κάνει μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση. Παρότι η ΝΔ «τρέμει» για ένα ποσοστό κάτω του 25, που αυτομάτως θα σημάνει και την απώλεια του εκλογικού μπόνους, η παγίδα δεν είναι η κάθοδος του Σαμαρά αλλά ένα γενικευμένο αίσθημα μη κυβερνησιμότητας που θα προσέδιδε χαρακτηριστικά «ευρωεκλογών» ή χαλαρής ψήφου στην πρώτη εθνική κάλπη.
Η δημοφιλία της Καρυστιανού
Σύμφωνα με πηγές από εταιρείες μετρήσεων, η Μαρία Καρυστιανού ως πρόσωπο κεντρικό του ρεύματος των Τεμπών εμφανίζει μια μεγάλη δυνητική δεξαμενή αν κάνει το βήμα, καθώς και υψηλή δημοφιλία. Η δεξαμενή της είναι και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά. Μια επίσης ενδιαφέρουσα παρατήρηση που μπορεί να γίνει είναι πως η αναζωπύρωση του ρεύματος των Τεμπών, μετά τον Φλεβάρη του 2025 και τα μεγάλα συλλαλητήρια (28 Φλεβάρη) αλλά και τις κυβερνητικές αστοχίες στη διαχείριση του μείζονος αυτού θέματος, δεν έχει μετρηθεί στην κάλπη.