Υπάρχουν στιγμές που ξεπερνούν το ποδόσφαιρο. Που η μπάλα σταματά να κυλά και αφήνει χώρο για κάτι βαθύτερο. Την αναγνώριση μιας πορείας που σφράγισε μια εποχή. Και ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, το αγόρι που μεγάλωσε στις αλάνες του Ανατολικού Λονδίνου με ένα όνειρο, να φορέσει τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έφτασε στο σημείο να γονατίσει μπροστά στον Βασιλιά Κάρολο!
Την Τρίτη (04/11), στο Κάστρο του Windsor, ο άλλοτε αρχηγός της εθνικής Αγγλίας θα χριστεί ιππότης, τιμώμενος για τη συνεισφορά του στον αθλητισμό και τη φιλανθρωπία. Μια στιγμή που «δένει» αρμονικά με το ταξίδι μιας καριέρας γεμάτης πάθος, πειθαρχία και κύρος.
Από το “Class of ‘92” στο «Sir David»
Ο θρύλος των «κόκκινων διαβόλων» είχε ήδη τιμηθεί το 2003 με τον τίτλο του Αξιωματικού του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (OBE). Όμως οι φήμες για ιπποσύνη τον ακολουθούσαν από το 2011. Περίμενε καρτερικά και ήρθε η ώρα του. Έπειτα από τη συμπερίληψή του στη λίστα τιμών γενεθλίων του Βασιλιά Καρόλου, ο 50χρονος εμβληματικός Άγγλος γίνεται πλέον επίσημα… Sir David Beckham!
Στη διάρκεια της τελετής, ο Μπέκαμ θα γονατίσει στο δεξί του γόνατο και ο Βασιλιάς, ή άλλο μέλος της Βασιλικής Οικογένειας, θα τον αγγίξει στους ώμους με τη λεπίδα ενός σπαθιού. Μια παράδοση αιώνων που τώρα έχει στο επίκεντρό της έναν ποδοσφαιριστή που μετέτρεψε το άθλημα σε πολιτιστικό φαινόμενο.
Το πρόσωπο πίσω από τη δόξα
Ο Μπέκαμ δεν τίμησε απλώς το ποδόσφαιρο. Το υπηρέτησε. Υπήρξε πρεσβευτής της Unicef για πάνω από 20 χρόνια, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 από το Λονδίνο. Από το 2024 συνεργάζεται με το Ίδρυμα «The King’s Foundation», ενισχύοντας δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο.
Και όμως, πίσω από τα φώτα, παραμένει ο ίδιος άνθρωπος. «Μεγαλώνοντας στο ανατολικό Λονδίνο, με γονείς και παππούδες περήφανους για τη χώρα τους, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα δεχθώ μια τέτοια τιμή. Είμαι απίστευτα περήφανος και συγκινημένος που μπορώ να το μοιραστώ με την οικογένειά μου», είπε ο ίδιος στο πρακτορείο «PA». «Η μαμά έκλαψε όταν έφτασε, έκλαψε κατά τη διάρκεια του γεύματος και έκλαψε όταν έφευγα. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για όλους μας», έγραψε σε δημοσίευσή το στο Instagram, κάτω από μία φωτογραφία με τη μητέρα του.
Ένα ταξίδι γεμάτο αξίες αλλά και δυσκολίες
Ο Μπέκαμ υπήρξε πολλά περισσότερα από ένας ποδοσφαιριστής με απίστευτη εκτέλεση στα στημένα. Ήταν και είναι το πρόσωπο της βρετανικής συνέπειας, της κοσμιότητας και της σιωπηλής δύναμης. Ένας αθλητής που έμαθε να πέφτει, να σηκώνεται, να αναγνωρίζει, να συγχωρεί.
Ωστόσο, δεν ήταν πάντα ένα παραμύθι η ζωή του. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και στην αναμέτρηση της Αγγλίας με την Αργεντινή, ξεκίνησε η πιο δύσκολη περίοδος για τον Μπέκαμ. Το ματς, που έληξε ισόπαλο με 2-2, είχε ήδη στιγματιστεί από την αποβολή του Ντέιβιντ Μπέκαμ στο 47ο λεπτό.
Ο μέσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ «κλώτσησε» τον Ντιέγκο Σιμεόνε, σε μια ενέργεια που χαρακτηρίστηκε αψυχολόγητη και αποβλήθηκε αφήνοντας την Αγγλία με 10. Το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι και ως γνωστόν η παράδοση είναι για τους Άγγλους πιο βαριά από τη φανέλα. Η Αργεντινή πέρασε στον επόμενο γύρο με 4-3.
Ο κόσμος στράφηκε εναντίον του Ντέιβιντ, ενώ ο αγγλικός τύπος χρησιμοποίησε έναν πολύ σκληρό τίτλο. «10 Λιοντάρια και ένα ανόητο παιδί», έγραψε γνωστή εφημερίδα του «Νησιού», αναφερόμενη στον Μπέκαμ. Το μίσος που εισέπραξε ο Άγγλος «αστέρας» των «κόκκινων διαβόλων» ήταν μεγάλο. Τόσο, που ο ίδιος και η γυναίκα του, φοβόντουσαν για τη ζωή τους. Έτσι, ο Μπέκαμ ζήτησε μεταγραφή και έφυγε από την Premier League το 2003, για τα λαμπερά «φώτα» της Ρεάλ Μαδρίτης και του ισπανικού πρωταθλήματος.
Ο ίδιος, όχι μόνο ξεπέρασε το περιστατικό, αλλά συνέχισε να αγωνίζεται, χαρίζοντας στη χώρα του την πρόκριση στο Μουντιάλ του 2002, χάρη στο τέρμα του εναντίον της Εθνικής Ελλάδος. Άφησε πίσω του τις δυσκολίες που προέκυψαν και τώρα, με το παράσημο του ιππότη στο πέτο, ο «Sir David» δεν παίρνει απλώς έναν τίτλο. Παίρνει μια θέση στην… Ιστορία!
Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ ολοκλήρωσε έναν κύκλο, που δεν μετριέται με τρόπαια, αλλά με σεβασμό, επιρροή και διαχρονικότητα. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Να μπορείς να εμπνέεις. Και ο Μπέκαμ το έκανε με στυλ, πάθος και, πλέον, με ένα… «Sir» μπροστά από το όνομά του!