Ο Πίτερ Ηλιάδης, ο ομογενής επιχειρηματίας που έγινε γνωστός ως ο «Έλληνας βασιλιάς των strip clubs» στο Λας Βέγκας, έφυγε από τη ζωή πριν από 20 μέρες, αλλά η ιστορία του συνεχίζει να απασχολεί. Υπήρξε ιδιοκτήτης δύο από τα πιο διάσημα νυχτερινά κέντρα της πόλης, του Sapphire Club και του Olympic Gardens. Το Sapphire, που ιδρύθηκε το 2002 στη λεωφόρο Industrial Road, θεωρείται το μεγαλύτερο strip club στον κόσμο, με συνολική επιφάνεια 71.000 τετραγωνικών μέτρων.
Η κεντρική είσοδος του Sapphire κόστισε 750.000 δολάρια για να κατασκευαστεί και είναι σχεδιασμένη σε στυλ art-deco. Η γυάλινη σκηνή του εκτείνεται μέχρι τον δεύτερο όροφο, ενώ η φωτεινή επιγραφή του προβάλλεται με πολύχρωμες οπτικές ίνες, δημιουργώντας εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα.
Η κόρη του Ηλιάδη, Ντολόρες, είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της ότι «η ψευδαίσθηση έχει να κάνει με κάτι πιο αναβαθμισμένο, που ταυτόχρονα προσφέρει μια διαφορετική ατμόσφαιρα». Σύμφωνα με την αστυνομία του Λας Βέγκας, περίπου 5.000 επαγγελματίες χορεύτριες εργάζονται νόμιμα στα strip clubs της πόλης, με τα έσοδά τους να κυμαίνονται από 800 έως 2.000 δολάρια τη βραδιά, ανάλογα με την κίνηση.
Η λειτουργία του κλαμπ και οι κανόνες
Ο ίδιος ο Ηλιάδης είχε τονίσει σε συνέντευξή του ότι «δεν πρόκειται για μέρος όπου γίνονται ναρκωτικά ή πορνεία», υπογραμμίζοντας ότι το Sapphire λειτουργεί με αυστηρούς κανόνες. Το 2003, τα επίσημα στοιχεία κατέγραφαν 147 υπαλλήλους και 2.300 χορεύτριες. Η είσοδος των χορευτριών γινόταν από ειδική πίσω είσοδο, με έλεγχο αδειών εργασίας και ταυτοτήτων.
Οι χορεύτριες εργάζονταν ως ελεύθερες επαγγελματίες για 105 δολάρια την ημέρα για να εμφανιστούν στο κλαμπ. Αν τα έσοδά τους έπεφταν κάτω από 60 δολάρια, μπορούσαν να απολυθούν. Οι συμβάσεις τους καθόριζαν αυστηρά τι επιτρεπόταν και τι όχι, με ρητή απαγόρευση σωματικής επαφής πέρα από το ύψος των ώμων, σύμφωνα με τον νόμο του 2002.
Από οδηγός ταξί σε επιχειρηματία
Ο Πίτερ (Αριστοτέλης) Ηλιάδης δεν ξεκίνησε ως επιχειρηματίας. Έφτασε στο Λας Βέγκας το 1955 από τη Νέα Υόρκη και εργάστηκε αρχικά ως μάγειρας και στη συνέχεια ως οδηγός ταξί για 17 χρόνια. Τη δεκαετία του ’60 αγόρασε την εταιρεία ταξί Grayline και αργότερα έγινε μέτοχος στην περίφημη Yellow-Checker-Star, τη μεγαλύτερη εταιρεία ταξί της κομητείας Κλαρκ.
Το 1989, μετά το άνοιγμα του καζίνο Mirage που σηματοδότησε οικονομική άνθηση για το Λας Βέγκας, ο Ηλιάδης επένδυσε δυναμικά ανοίγοντας το Olympic Gardens, ένα strip club 25.000 τετραγωνικών μέτρων που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το 2002 εγκαινίασε το Sapphire, το οποίο σύντομα ανακηρύχθηκε το μεγαλύτερο του είδους του παγκοσμίως.
Δικαστική διαμάχη και επιχειρηματική εξέλιξη
Το 2006, ο συνεταίρος του, Ντέιβιντ Τάλλας, τον κατηγόρησε για απάτη, ενώ ο Ηλιάδης απάντησε ότι ο Τάλλας είχε κρυφούς συνεργάτες. Η υπόθεση εκδικάστηκε υπό την δικαστή Ελίζαμπεθ Γκονζάλες, παρουσία γνωστών προσώπων της πόλης. Τελικά, ο Τάλλας απέκτησε την αποκλειστική ιδιοκτησία του Sapphire, καταβάλλοντας 80 εκατομμύρια δολάρια. Ο Ελιάδης αποχώρησε με 40 εκατομμύρια, ποσό που αντιστοιχούσε στο 50% της αξίας του κλαμπ.
Ο δικηγόρος του, Μαρκ Τράτος, σχολίασε τότε χαρακτηριστικά: «40 εκατομμύρια από επένδυση 14 εκατομμυρίων δεν είναι καθόλου άσχημα». Ο ίδιος ο Ηλιάδης φέρεται να είπε φεύγοντας από το δικαστήριο: «Ας πάρει το Sapphire. Χωρίς κακία».
Υπήρξε επίσης ένα τραγικό περιστατικό το 2007, όταν μια κόρη του Πίτερ, έστριψε στη λάθος λωρίδα και σκότωσε έναν άλλο οδηγό, με αποτέλεσμα την καταβολή αποζημίωσης ύψους 11,5 εκατομμυρίων δολαρίων για την οικογένεια του 26χρονου θύματος. Η Αφροδίτη αποφάσισε να κηρύξει πτώχευση αντί να πληρώσει ολόκληρο το οφειλόμενο ποσό. Απέφυγε τις ποινικές κατηγορίες για ανθρωποκτονία εξ αμελείας ή ακόμα και για απερίσκεπτη οδήγηση, παρά τις υποψίες ότι οδηγούσε υπό την επήρεια ουσιών εκείνη την εποχή.
Το 2008 ο Έλληνας επιχειρηματίας έχασε τη σύζυγό του, Τζάνετ, με την οποία ήταν παντρεμένος επί 54 χρόνια. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Business Bank της Νεβάδα επί οκτώ χρόνια, ενώ παρά τη δημοσιότητα που απέκτησε, διατηρεί χαμηλό προφίλ και αποφεύγει τη δημοσιότητα.