
Μπορεί να βελτιωθεί στη συνέχεια της σεζόν ο (μπασκετικός) Παναθηναϊκός; Ας είμαστε ρεαλιστές. Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος, δεν γίνεται να κρίνουν τη σεζόν που καθορίζεται κυρίως τον Μάιο ή τον Ιούνιο. Και τότε, γιατί αυτός ο πανικός στο πράσινο στρατόπεδο; Πολύ απλά επειδή οι πάντες μοιάζουν εγκλωβισμένοι σε έναν λαβύρινθο και αδυνατούν αν βρουν λύση στο αδιέξοδο. Κι όμως, στις ομάδες πολλά έχουν να κάνουν με το πώς σχηματίζεται ένα ρόστερ και τους ρόλους που αναλαμβάνουν οι παίκτες.
Η διοίκηση του Τριφυλλιού θέλησε να κάνει και εφέτος υπερβάσεις, να φέρει τον καλύτερο πόιντ γκαρντ της περυσινής Ευρωλίγκας. Ο δε Αταμάν ποντάρει στην προσωπικότητά του και έχει τη λογική «όλοι οι καλοί χωράνε». Δεν είναι, ωστόσο, όλα τόσο απλά.
Ο Σορτς που προέκυψε εν χορδαίς και οργάνοις, μάλλον μπερδεύει την όλη κατάσταση. Διεκδικεί χρόνο συμμετοχής που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι αντίστοιχος με αυτόν στην Παρί, ενώ του λείπουν όσοι τον στήριζαν στο Παρίσι. Και κάπου εδώ μάλλον βρίσκεται το κλειδί για τον Σορτς, τον παίκτη που «άδειασε» δημοσίως ο κόουτς, λέγοντας πως κατά 90% δεν είναι ικανοποιημένος με την απόδοσή του. Ο Σορτς θέλει ένα περιβάλλον ασφαλές, παίκτες που τον γνωρίζουν και τον βοηθούν να αποκτά ρυθμό. Αυτό δεν προκύπτει στον Παναθηναϊκό.
Ο δε Σλούκας, που αρκετοί έλεγαν πως θα είχε μειωμένο χρόνο συμμετοχής τούτη τη σεζόν, δίνει ξανά τον τόνο και επιβεβαιώνει πως η ποιότητά του παραμένει δυσεύρετη. Με τον Σλούκα σε καλή κατάσταση, από ποιον να πάρει χρόνο ο Σορτς; Από τον Γκραντ; Μα, τότε χάνεται η δύναμη των Πράσινων στην άμυνα. Φυσικά υπάρχει και ο Ναν, αλλά ο αμερικανός σούπερ σκόρερ, επί του παρόντος βγάζει μια αγωνιστική εικόνα που προβληματίζει και ο ίδιος μοιάζει νωθρός και άκεφος.
Αν κοιτάξουμε καλά το ρόστερ του Παναθηναϊκού, ίσως σταθούμε στον Γκριγκόνις που θέλει να επανέλθει αλλά δεν πείθει για την ετοιμότητά του και οι προπονητές δεν πείθονται πως μπορεί να δώσει πολλά, αλλά και στον Καλαϊτζάκη με το γνωστό αμυντικό πάθος. Αλλά πού θα παίξει αυτός και ποιος θα μείνει έξω; Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Τολιόπουλο, με το επιθετικό ταλέντο που καλείται να βγάλει στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος κατά κύριο λόγο.
Συμπέρασμα: το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ναι μεν είναι στους ψηλούς γιατί προέκυψαν τραυματισμοί που διέλυσαν τον σχεδιασμό, αλλά και στις θέσεις των περιφερειακών. Πολλοί μαζεύτηκαν. Και αναζητείται η τόσο αναγκαία χημεία.