Η Αθηνά και ο σύντροφός της, Andrew, έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας.
Σε τέσσερις μήνες περίμεναν να γεννηθεί η κορούλα τους, παρότι οι γιατροί, αρχικά, είχαν δώσει λιγοστές πιθανότητες στην 39χρονη ότι θα μπορούσε να μείνει έγκυος.
«Έκαναν όνειρα για το μέλλον τους, ως οικογένεια μαζί», δήλωσε στον «Νέο Κόσμο», η μητέρα της Αθηνάς, Μπέτυ Γεωργοπούλου.
«Ήταν πολύ χαρούμενοι!».
Η τραγωδία όμως, τους… χτύπησε την πόρτα.
Σύμφωνα με την Αστυνομία, βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι που έμεναν στο Mount Waverley το βράδυ της 11ης Αυγούστου.
Για το βίαιο συμβάν που συγκλόνισε όλη την Αυστραλία, αλλά και την Ελλάδα, οι Αρχές απήγγειλαν κατηγορίες για φόνο σε βάρος του 34χρονου Ross Judd.
Ενώπιον του δικαστηρίου, η Εισαγγελέας της Αστυνομίας ζήτησε παράταση ώστε οι ανακριτές να παρέχουν μια ενδελεχή σύνοψη της υπόθεσης.
«Είναι ένας περίπλοκος τόπος εγκλήματος [με] σημαντικό όγκο DNA [προς εξέταση]», είπε.
«Ένα από τα θύματα ήταν έγκυος και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση».
«Δεν μπορούμε να δώσουμε χρονοδιάγραμμα για το πότε θα ολοκληρωθεί η [εξέταση] DNA».
Η Αστυνομία, σύμφωνα με αναφορές σε ΜΜΕ, είχε λάβει τηλεφώνημα από έναν «ανήσυχο γείτονα» στις 9.20 μ.μ., αφού άκουσε φωνές από το σπίτι, δήλωσε ο ντετέκτιβ της Ομάδας Ανθρωποκτονιών, Dean Thomas.
Έγινε και δεύτερο τηλεφώνημα, το οποίο υποδείκνυε ότι το περιστατικό ήταν «πιο επείγον», πριν οι αστυνομικοί φτάσουν στις 9.50 μ.μ. και βρουν τα δύο πτώματα.
Ο Judd συνελήφθη λίγο αργότερα, έχοντας μαζί του δύο μεγάλα σκυλιά, στον σιδηροδρομικό σταθμό Westall, περίπου 6 χιλιόμετρα από όπου έλαβε η τραγωδία.
Για τις κατηγορίες που του ασκήθηκαν πρόκειται να βρεθεί εκ νέου ενώπιον δικαστηρίου στις αρχές του 2026.
«ΓΙΑΤΙ;»
Η είδηση για το τραγικό περιστατικό, σόκαρε ειδικά την παροικία μας και «απασχόλησε» ουκ ολίγες συζητήσεις για το «τι συνέβη;».
Κάτι που εναπόκειται πλέον στη Δικαιοσύνη να αποφανθεί.
Την απόφαση περιμένουν εναγωνίως οι συγγενείς και φίλοι της 39χρονης Αθηνάς Γεωργοπούλου (Athena Georgopoulos), οι οποίοι ωστόσο βασανίζονται ακόμα περισσότερο από ένα άλλο ερώτημα: «Γιατί;».
«Πόσες φορές το έχω αναρωτηθεί; Ένα εκατομμυριο. Δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό μου», μας είπε η μητέρα της, Μπέτυ.
«Νομίζω αυτή τη στιγμή μιλάμε για έναν άλλον άνθρωπο. Ότι δεν μιλάμε για την κόρη μου… Ήταν άδικο».
Δεν ήταν λίγες οι φορές άλλωστε που κατά τις δηλώσεις της στον «Νέο Κόσμο» χρησιμοποιούσε ενεστωτικό χρόνο για την Αθηνά. Σα να είναι εν ζωή ακόμη και από στιγμή σε στιγμή, μπορεί να την καλούσε στο τηλέφωνο για να της μαγειρέψει τα αγαπημένα της φαγητά, «κοτόσουπα και γιουβαρλάκια, της άρεσαν πολύ…».
Η υπόθεση θα πάρει τον δρόμο της ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Στο μεταξύ, το μυαλό της μητέρας «παλεύει» με το αδιανόητο, ενώ η ψυχή της προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στην αβάσταχτη απώλεια.
«Αν το πάρω πολύ κατάκαρδα, δεν νομίζω να αντεξω…», μας ανέφερε η ίδια.
Δεν αρνείται τον θάνατο, αλλά πρόκειται για έναν μηχανισμό που αποτελεί «φρένο»: Η συνειδητοποίηση όλης της τραγικότητας ταυτόχρονα θα μπορούσε να προκαλέσει ψυχολογική κατάρρευση, όπως σημειώνουν ψυχολόγοι για τραυματικές εμπειρίες
«Πώς μπορεί ένας γονιός να αντέξει τον πόνο της απώλειας, κόρης και εγγονούλας μαζί…», τόνισε η Μπέτυ.
Η ΑΘΗΝΑ
Η συντετριμμένη μάνα μίλησε στην εφημερίδα μας, καθώς θέλησε να εκφράσει από καρδιάς τη δική της αλήθεια για την αδικοχαμένη κόρη της.
Όχι να γράψει κάτι η ίδια, όπως της πρότειναν ή της ζήτησαν επανειλημμένα. Αλλά να μιλήσει, στη μητρική της Γλώσσα, «αυθόρμητα, όχι προσποιητά», για το ποια ήταν η Αθηνά.
«Ήταν παιδί μιας απλής οικογένειας … έμαθα τα παιδιά μου από μικρά, να είναι απλά, να σέβονται το μυρμήγκι και τον ελέφαντα», ανέφερε η Μπέτυ Γεωργοπούλου.
Η Αθηνά είχε γεννηθεί το 1985, ενώ ο αδερφός της, ο Βασίλης, δύο χρόνια πριν, με την καταγωγή των γονιών από την Παναγίτσα Έδεσσας (η Μπέτυ) και από το Ζευγολατιό Μεσσηνίας (ο Γιάννης).
«Τη φώναζαν Τίνα, αλλά προτιμούσε το Αθηνα», μας είπε η μητέρα της.
«Ήταν ένας πολύ ζωντανός άνθρωπος, ‘καθαρός’. Δοτική, την ένοιαζε να βοθήσει τον συνάνθρωπο που είχε ανάγκη και ήταν τολμηρή».
«Πάρα πολύ της άρεσαν τα μικρά παιδιά, γινόταν ένα μαζί τους όταν έπαιζε με αυτά. Της άρεσαν τα ζώα…».
«Της άρεσε επίσης η μουσική. Ξένα και ελληνικά τραγούδια. Τα έβαζε στη διαπασών και της φώναζα να τα χαμηλώσει για να μην μας ‘κυνηγήσουνε’…».
Η Μπέτυ και ο Γιάννης, κάποια στιγμή χάραξαν διαφορετική πορεία στη ζωή τους, αλλά όπως ανέφερε η μητέρα, «για τα παιδιά μας ήμαστε και οι δυο πάντα ‘εκεί’. Ένα ήμασταν».
«Η Αθηνά είχε αδυναμία στον πατέρα της … τον κοίταγε στα μάτια και λες και κοίταγε τον Θεό της».
Η Μπέτυ βρήκε μια κατοικία στο Windsor. Μετά από κάποια χρόνια, όπως μας είπε η μητέρα της, όταν η Αθηνά βρήκε εργασία, σε εταιρεία παροχής ενέργειας, πήγε να μείνει μαζί της, για να είναι κοντά στο γραφείο της.
«Τη θαύμαζα πολύ, είχε πολύ δύναμη και στη δουλειά της».
«Είχε πολύ θετική ενέργεια μέσα της και αυτό το εκτιμούσαν και οι συνάδελφοί της».
Μετά από κάποιο καιρό, η Αθηνά, είχε μια καλύτερη προσφορά απασχόλησης σε άλλη εταιρεία την οποία «άρπαξε».
Παρά την πολλή δουλειά που είχε και την πίεση, ήταν πολύ ικανοποιημένη από το εργασιακό της περιβάλλον.
Ωστόσο, μετά από ένα διάστημα υπήρξε αλλαγή στη διεύθυνση και η Αθηνά, σύμφωνα με τη μητέρα της, αντιμετώπισε «προβλήματα» με το νέο καθεστώς.
«Έχασε τη διάθεσή της να πηγαίνει για δουλειά. Μου είπε ‘μαμά, δεν μπορώ να δουλέψω άλλο’…».
«Είχα στεναχωρηθεί πάρα-πάρα πολύ γιατί έβλεπα το παιδί μου σε τέτοια κατάσταση και απευθύνθηκα στη γιατρό μου, η οποία μας βοήθησε πολύ … συζήτησαν, την ηρέμησε και η Αθηνά βρήκε κάπως τον εαυτό της».
«Άρχισε πάλι με τις φίλες της να βγαίνει έξω… και πριν 3 χρόνια γνώρισε τον Andrew».
«Μαζί του, την έβλεπα είχε αλλάξει. Ήταν ήρεμη, χαμογελαστή, ήταν η ‘παλιά’ η Αθηνά, που ήξερα».
Η κόρη της, όπως μας είπε η Μπέτυ, όλα αυτά τα χρόνια της στάθηκε και στις δικές της περιπέτειες υγείας που πέρασε.
Και όταν χρειάστηκε να νοσηλευτεί, «δεν ξεκολλούσε από πάνω μου, ακόμα και όταν την έδιωχναν από το νοσοκομείο».
«Ήταν κολτσίδα πάνω μου. Ήμαστε κοντά η μία για την άλλη…».
Η ΣΧΕΣΗ
Με τον Andrew, η Αθηνά ήταν χαρούμενη. «Είχαν τις διαφωνίες τους, αλλά επικρατούσε η αγάπη, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη», ανέφερε η Μπέτυ Γεωργοπούλου, συνεχίζοντας:
«Συζητούσαμε μια μέρα για το αν θα κάνουν κανένα παιδάκι … εκείνη μου απάντησε ‘μαμά, δε θέλω να στεναχωρηθείς, αλλά έχω πάει και έχω κάνει εξετάσεις και οι γιατροί που είπανε ότι δεν μπορώ να τεκνοποιήσω’».
«Πήγαμε στη γιατρό μου… η οποία πήρε τα αποτελέσματα των εξετάσεων που είχε κάνει η Αθηνά. Όντως, μου είπε, οι πιθανότητες να μείνει έγκυος είναι πολύ μικρές, αλλά θα κάνουμε και κάποιες εξετάσεις εδώ πέρα για να καταλάβουμε τι συμβαίνει».
«Μας έδωσαν 5%-10% πιθανότητες».
«Λέω δεν πειράζει Αθηνούλα μου και τα ορφανοτροφεία παιδάκια έχουνε μπορείς να υιοθετήσεις από εκεί ένα. ‘Ναι μαμά’ μου απάντησε, ‘και ο Andrew έτσι μου είπε’…».
«Η ζωή τους πήγαινε καλά … είχαν μεγάλη αφοσίωση ο ένας στον άλλο».
ΤΑ ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ
«Πότε σας ανακοίνωσαν τα χαρμόσυνα νέα της εγκυμοσύνης;», ρωτήσαμε την Μπέτυ.
«Ήρθε εδώ πέρα το ζευγαράκι ένα βράδυ που καθόμουν εδώ. Με την ξαδέρφη μου ήμουνα», απάντησε, προσθέτοντας:
«Τις προηγούμενες μέρες η Αθηνά σα να ήταν ανήσυχη που μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Μου είχε ζητήσει να μην την ενοχλήσω…».
«Ήταν Πέμπτη όταν μου ήρθαν από εδώ. Ο νους μου πήγε στο κακό. Κοιτάω τον Andrew σοβαρός, κοιτάω αυτήν σοβαρή. ‘Τι έγινε;’ τους λέω».
«Μου ζήτησαν να βγούμε έξω να είμαστε οι τρεις μας … βγάζει -ακόμα το έχω στο συρτάρι- ένα τεστ εγκυμοσύνης. Εγώ δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο. Δεν είδα καλά τι έγραφε επάνω και λέω ‘καλά ποιος από τους δυο σας έχει COVID’; ‘Μαμά, κοίτα καλά’ μου απάντησε η Αθηνά. Βλέπω επάνω έγραφε ‘pregnant’…».
«Ξέρεις τα ‘χασα. Την αγκαλιάζω, της λέω είσαι ‘happy’ κοριτσάκι μου; ‘Ναι μαμά’ μου απάντησε.
«Εγώ τσίριζα, φώναζα Πάτυυυυ (την ξαδέρφη μου) έλα εδώ… Υποτίθεται ότι μου το είπαν και κρυφά για μυστικό…».
«Η θεία της την αγαπάει» πρόσθεσε η μητέρα κάνοντας μια μικρή παύση και συνέχισε «αγαπούσε, πάρα πολύ και την αγαπάει ακόμα. Δεν μπορώ … Παρόλο που μας έφυγε για μας είναι σαν να είναι εδώ μέσα».
«Φίλησα και τον Andrew και του λέω ‘είσαι happy?’. ‘Δεν έχεις ιδέα πόσο’, μου απάντησε εκείνος. ‘Ανυπομονούμε να δημιουργήσουμε οικογένεια, ένα μέλλον….».
«’Εύχομαι να πάρει τα μάτια του Andrews’, πρόσθεσε η Αθηνά. Εγώ, γελούσα…».
«Η ζωή μας περνούσε πολύ χαρούμενα», συμπλήρωσε η Μπέτυ. «Εκάναμε ‘dreams’, πηγαίναμε μαζί στον γιατρό. Είχε αλλάξει τελείως. Μου έλεγε, ‘μαμά τώρα νιώθω new mom’».
«Το κοριτσάκι μας ήταν να γεννηθεί 6 Δεκεμβρίου και η Αθηνά σκεφτόταν λίγο μετά να επιστρέψει στη δουλειά, έχοντας υποστήριξη από εμένα με την ανατροφή του παιδιού».
«Ήταν πολύ ευτυχισμένοι … Έκαναν όνειρα μαζί και με αυτό το παιδάκι».
Την Ελλάδα η Αθηνά δεν την είχε επισκεφτεί.
Αλλά, όπως μας είπε η μητέρα, «ήθελαν να πάνε, ένα δύο χρόνια αφού γεννιόταν το παιδάκι τους».
«Εκείνος την πείραζε και της έλεγε ‘αν στο μεταξύ κάνουμε και άλλο;’».
Και παρότι στην Αθηνά όταν ήταν μικρή δεν της άρεσε το Ελληνικό Σχολείο, έλεγε ότι «’το κοριτσάκι μου θα το πάω Σχολείο Ελληνικό να ξέρει τι λένε ο παππούς και η γιαγιά…’».
Η ΑΝΕΙΠΩΤΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
«Πότε έμαθες τα τραγικά νέα; Πού ήσουν;» ρωτήσαμε την Μπετυ.
«Ήταν 10-11 η ώρα το πρωί. Ήμουνα εδώ στο σπίτι και ξένοιαστη κοιτούσα διάφορα στο τηλέφωνο μου», απάντησε και συνέχισε:
«Με κάλεσε η ξαδέλφη και μου λέει ‘τι έγινε;’. ‘Τι έγινε’ της απάντησα εγώ. ‘Η δικιά μου η κόρη κλαίει, χτυπιέται και λέει ότι δολοφόνησαν την Τίνα’».
«Εγώ εκείνη την ώρα θόλωσα … τα πόδια μου κοπήκανε. Πήγα ντύθηκα γρήγορα. Φώναξα τον γείτονα και του λέω, ‘τρέχαμε, τρέχαμε στο σπίτι που μένει η Αθηνά μου…», είπε η μητέρα.
Εκείνος, σύμφωνα με την ίδια, προσπάθησε να την ηρεμήσει κάπως, λέγοντας ότι μπορεί να είναι ψέματα ή μπορεί να είναι κάποια άλλη το θύμα.
«Ήταν ένα πράγμα.. μέσα μου. Ένιωσα ότι ήταν αλήθεια. Ένιωσα ότι είναι αυτή…» τόνισε η μητέρα.
«Φτάσαμε. Βγήκα από το αυτοκίνητο. Δεν έβλεπα τίποτε γύρω μου. Μετά μου είπαν ότι είχε ένα σωρό κάμερες και κόσμο. Πέρασα και από το πρώτο μπλόκο της Αστυνομίας. Πλησίασα στο σπίτι … αλλά εκεί με γράπωσε ένας αστυνομικός και με τράβηξε πίσω».
«’Who are you?’ με ρώτησε.
«Λέω ‘Θέλω να δω στην κόρη μου’. ‘Πού είναι η κόρη σου;’ μου απάντησε. ‘Στο (unit) Νο2 μένει… στο Νο2’».
«Δε δεν με αφήσανε να περάσω. Του ζήτησα να μ’ αφήσει … Του είπα ότι θα καθίσω στο χορτάρι και δε θα φύγω. Του υποσχέθηκα».
«Εκείνη την ώρα έρχεται ένας ντέτεκτιβ … με πλησίασε και με ρώτησε ‘πώς ξέρεις ότι είναι η κόρη σου;’».
«Του λέω ‘το νιώθω εδώ, στην καρδιά, κάτι μου λέει ότι είναι η κόρη μου’».
«’Πώς μοιάζει η κόρη σου;’ ρώτησε πάλι».
«Πήγα να του δείξω φωτογραφία της στο τηλέφωνό μου, αλλά μέσα στον πανικό μου το είχα αφήσει στο αυτοκίνητο του γείτονα που με πήγε εκεί. Άρχισα να περιγράφω πώς ήταν η Αθηνά στους αστυνομικούς που ήρθαν κοντά…».
«’Και είναι έγκυος’ ανέφερα. Ο ντέτεκτιβ που έκανε να φύγει εκείνη την ώρα καθώς μιλούσα στους συναδέλφους του, άκουσε τι είπα και γύρισε ξανά δίπλα μου. Κάθισε κάτω και με ρώτησε τι είχα μόλις πει. ‘She is pregnant’ του είπα, καθαρά. ‘Είσαι σίγουρη;’ με ξαναρώτησε…».
«Μου είπε μόνο ότι ένα από τα θύματα ήταν κοπέλα, αλλά δεν μπορούσε να μου πει περισσότερα …».
«Καθόμουν και ούρλιαζα… ‘Αθηνάααααα, κάποιος να μου πει την αλήθεια’. Φώναζα στα Ελληνικά … Λίγο μετά ήρθαν δύο αστυνομικοί, με πήραν και με έβαλαν σε ένα αστυνομικό όχημα. Μου είπαν ότι το έκαναν γιατί γύρω είχε κάμερες παντού … Δεν είχα δει γύρω μου τι υπήρχε. Βιώνα το μεγαλύτερο σοκ…», συνέχισε την αφήγησή της η Μπέτυ Γεωργοπούλου.
«Μου είπαν να με πάνε στο Τμήμα ή στο σπίτι μου, να είμαι πιο ήρεμα».
«Μέσα στην θολούρα μου σκέφτηκα να τηλεφωνήσω στον γιο μου … ‘Δολοφονήσαν την Τίνα’ του είπα … Εκείνος δεν μπορούσε να το πιστέψει. Μακάρι να ήταν ψέματα του είπα».
Αστυνομικοί γύρισαν τη μητέρα στο σπίτι, όπου, όπως μας είπε, πήγε η ξαδερφή της να της κρατήσει συντροφιά, φεύγοντας εσπευσμένα από τη δουλειά της.
Η Αστυνομία επέστρεψε για να τους δώσει μία καλύτερη περιγραφή της Αθηνάς.
Κάποιες ώρες μετά αστυνομικοί την επισκέφτηκαν και πάλι.
«’Condolences, she was your daugher’», μου είπαν. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου».
«Δεν ήθελα να το πιστέψω, αλλά ως μάνα αισθανόμουν μέσα μου ότι κάτι κακό είχε συμβεί στο παιδί μου».
«Ένας ντετέκτιβ που ήρθε να με δει μου είπε ‘η κόρη σου … δεν είχε καμία ανάμειξη με ό,τι συνέβη. Τη σκότωσαν άδικα, για το τίποτα. Σου υπόσχομαι θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό (όποιος το έκανε αυτό) να βρει την τιμωρία που του αξίζει΄…».
«Τον άκουγα… αλλά δεν τον άκουγα. Ύστερα ήρθαν τα κανάλια έξω από το σπίτι. Δεν υπήρχε ηρεμία … Είχα μεγάλη στήριξη από τον Γιάννη, συγγενείς και φίλους. Ευχαριστώ όλους όσοι ήρθαν να με δούν», πρόσθεσε η Μπέτυ.
«Πλέον που σας μιλάω νιώθω πιο ήρεμα. Αλλά είναι σα να λέω μια ιστορία, κάποια άλλου. Δηλαδή δεν το πιστεύω … δεν το πιστεύω καθόλου ότι αυτό συνέβη».
«Της μάνας τον πόνο δεν τον ξέρει κανένας…».
Δάκρια κυλούσαν στα μάτια της. Το χέρι της, ασυναίσθητα, κινήθηκε επάνω στο τραπέζι της κουζίνας που καθόμαστε. «Συνάντησε» αυτό της συναδέλφου Κυριακής Κάππα. Την έπιασε σφιχτά από τον πήχη και της είπε κοιτώντας τη στα μάτια. «Εγώ ξέρεις που ησυχάζω μόνο κορίτσι μου; Όταν πάω στα μνήματα».
Η φωνή της έσπασε και «πνίγηκε» από λυγμούς.
«Κάθομαι ώρες και της μιλάω. Κλαίω. Εκεί μπορώ να είμαι αληθινή. Εδώ πέρα, στο σπίτι, νιώθω ότι κανένας δεν θα με καταλάβει τι περνάω…».
«Αυτόν τον πόνο δεν μου τον βγάζει κανένας από μέσα μου. Μόνο όταν πάω κοντά της, στα μνήματα, εκεί είμαι ο εαυτός μου. Μπορώ να κλάψω, να φωνάξω, να της μιλήσω, να ‘πούμε’ τα δικά μας. Και κάπως ηρεμάω εκεί…».
*Ορισμένες δηλώσεις έχουν αποδοθεί με μικρές προσαρμογές για λόγους σαφήνειας και ροής της αφήγησης, χωρίς να αλλοιώνεται το νόημά τους.
The post Τα όνειρα της 39χρονης Αθηνάς… που βίαια σίγησαν για πάντα appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.