Ενώ οι παγκόσμιοι χρηματοοικονομικοί δείκτες ανεβαίνουν, η παγκόσμια οικονομική κοινότητα προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ της κατάστασης στις ΗΠΑ με τη διακοπή λειτουργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, σε συνδυασμό με το όλο και αυξανόμενο αμερικανικό χρέος και με την πολιτική αστάθεια στην Ιαπωνία αλλά και στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, τη Γαλλία, και της «ανάγκης» τοποθέτησης των πλεοναζόντων κεφαλαίων των επενδυτών σε ασφαλή αλλά και παράλληλα αποδοτικά χρηματοοικονομικά μέσα.
Αυτή η τάση διαμορφώνει τη συγκέντρωση κεφαλαίων σε συγκεκριμένα assets, γεγονός που οδηγεί τις τιμές τους σε ιστορικά υψηλά επίπεδα αποτίμησης, προκαλώντας τους οικονομικούς αναλυτές να μιλάνε για στοιχεία ύπαρξης «φούσκας».
Το εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει φούσκα παρόμοια με αυτές των «dot.com» ή των «subrimes» είναι πολύ δύσκολο να τo εκτιμήσει κάποιος με σιγουριά αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα (γιατί αυτό έχει μεγαλύτερη αξία) και τον χρονικό ορίζοντα εντός του οποίου μπορεί αυτή να «σκάσει».
Η ελληνική οικονομία, παρότι έχει καταγράψει αξιοσημείωτη πρόοδο τα τελευταία χρόνια, δεν παύει να παραμένει εκτεθειμένη σε ορισμένους ιδιαίτερους κινδύνους. Η δυναμική των διεθνών αγορών, που σήμερα εμφανίζεται θετική, ενδέχεται να διαφοροποιηθεί εάν οι τάσεις «υπερτίμησης» περιουσιακών στοιχείων αποδειχθούν μη βιώσιμες και οδηγήσουν σε απότομες διορθώσεις. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με αυξημένο κόστος χρηματοδότησης, καθώς η χώρα εξακολουθεί να φέρει υψηλό δημόσιο χρέος και περιορισμένο περιθώριο άσκησης αντικυκλικής πολιτικής.
Οι προειδοποιήσεις αυτές σε συνδυασμό με το νέο εποπτικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μετά την πρόσφατη παγκόσμια κρίση έχει «αναγκάσει» τις ευρωπαϊκές και τις ελληνικές Τράπεζες σε μια πολύ προσεκτική και συντηρητική διαχείριση αυτών των περιουσιακών στοιχείων, αποφεύγοντας τη σημαντική έκθεση σε τυχόν «φούσκες» που μπορεί να εκδηλωθούν.
Για το τραπεζικό σύστημα ειδικότερα, η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην εξυγίανση των ισολογισμών και στην ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας αποτελεί ισχυρό «μαξιλάρι» σταθερότητας. Ωστόσο, παραμένουν ανοιχτά ζητήματα: η υψηλή συγκέντρωση χαρτοφυλακίου σε κρατικούς τίτλους, η εξάρτηση από την πορεία της εγχώριας οικονομίας και οι πιθανές πιέσεις σε περιπτώσεις επιβράδυνσης της πιστωτικής επέκτασης.
Η μη υπερβολική έκθεση και συγκέντρωση σε ένα ή πολύ λίγα χρηματοοικονομικά προϊόντα αλλά η διασπορά των επενδύσεων ύστερα από προσεκτική αξιολόγηση των εναλλακτικών σε συνδυασμό με τον χρονικό ορίζοντα και τα προσωπικά δεδομένα του κάθε επενδυτή σε συνεργασία με τον χρηματοοικονομικό τραπεζικό σύμβουλο, μπορούν να αποτελέσουν «ασπίδα» απέναντι σε κάθε δυσάρεστο ενδεχόμενο, επιστρέφοντας όμως αποδόσεις που θα αντιμετωπίζουν και θα ξεπερνούν τον πληθωρισμό ικανοποιώντας λογικές προσδοκίες.
Ο Μαρίνος Δαναλάτος είναι Chief Financial Markets Officer της CrediaBank