Η πολυήμερη διακοπή του πρωταθλήματος είναι ένας λόγος που οι περί μεταγραφών συζητήσεις θα φουντώσουν τις επόμενες ημέρες. Βέβαια αυτές οι συζητήσεις δεν είναι μόνο ελληνικές. Στην Ισπανία π.χ. σχεδόν όλοι περιμένουν να δουν τι θα συμβεί τον Ιανουάριο με τον Βινίσιους, τον άσο της Ρεάλ Μαδρίτης, που από τη στιγμή που δεν κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα μοιάζει να έχει χάσει το μυαλό του. Δεν θυμάμαι ποδοσφαιριστή που να τα έχει τόσο με την ομάδα του γιατί δεν κέρδισε το σχετικό βραβείο! Οπως γράφουν οι Ισπανοί, οι εμφανίσεις του στη Μαδρίτη χωρίζονται σε πριν και μετά την απώλεια της Χρυσής Μπάλας.
ΑBC
«Ο Βινίσιους τα έχει καταφέρει παλεύοντας από την παιδική του ηλικία για να φτάσει στην ελίτ, να ξεφύγει από το πεπρωμένο που του επιφύλασσε η ζωή. Από την ακραία φτώχεια, έχει καταφέρει να φτάσει στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Εμείς στην Ευρώπη δεν θα καταλάβουμε ποτέ τι σημαίνει αυτή η διαδρομή μοίρας για τον Βραζιλιάνο. Στη Γηραιά Ηπειρο, κάποιος που δεν καταφέρνει να γίνει ποδοσφαιριστής μπορεί να έχει μια άνετη ζωή, μια ωραία δουλειά και έναν αξιοπρεπή μισθό.
Στη Βραζιλία όμως, η εγκατάλειψη των φτωχογειτονιών χάρη στο ποδόσφαιρο αντιπροσωπεύει μια απόδραση από μια προκαθορισμένη ζωή, ένα άλμα σε μια ανώτερη κοινωνική τάξη που διαφορετικά θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί.
Ο Βινίσιους πάλεψε για το όνειρό του και το πέτυχε με εντυπωσιακό τρόπο. Στην πορεία, κατέκτησε τη Φλαμένγκο, έναν βραζιλιάνικο γίγαντα, ως έφηβος, κέρδισε μια μεταγραφή πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στη Ρεάλ Μαδρίτης, και κατέρριψε κάθε εμπόδιο που συνάντησε στην Ισπανία και τη La Liga – πρώτα από όλα την αντοχή απέναντι στον πιο κραυγαλέο ρατσισμό. Το χάρισμά του γοήτευσε τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης, ένα δύσκολο κοινό. Οταν δεν κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα ήταν σαν να έζησε την πρώτη απόρριψη της καριέρας του. Δεν είναι παράξενο ότι αυτή τη χρέωσε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Πιστεύει ότι η Ρεάλ είναι ο σύλλογος που στήνει πρότζεκτ γύρω από έναν μεγάλο παίκτη. Η μη βράβευσή του υπήρξε ένα σοκ.
Η δε άφιξη του Εμπαπέ τον έκανε οριστικά να πιστέψει ότι βρίσκεται σε δευτερεύοντα ρόλο. Στις αλλαγές του βλέπει την περιφρόνηση του προπονητή του.
Το γεγονός ότι τον έπιασαν να γελάει τη στιγμή που η Ρεάλ δέχτηκε ένα γκολ στην Ταλαβέρα στο Κύπελλο Ισπανίας τελικά εξόργισε τους οπαδούς.
Το Μπερναμπέου, τον αποδοκίμασε στο ματς εναντίον της Σεβίλλης.
Σφυρίγματα!! Αγρια σφυρίγματα! Η Ρεάλ έχει να λύσει ένα πρόβλημα 110 έως 160 εκατομμυρίων ευρώ. Πού θα μπορέσει να βρει μια ομάδα να τα δώσει ώστε να τον ξεφορτωθεί;». Αυτά τα έγραφε τη Δευτέρα η ισπανική ΑBC. Mιλάμε εμείς για προβλήματα που πρέπει τον Ιανουάριο να λύσουν στο μεταγραφικό παζάρι οι ελληνικές ΠΑΕ. Καμία δεν έχει ανάλογο και ευτυχώς.
Λανουά
Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που σας έγραψα ότι ο αρχιδιαιτητής Λανουά θέλει να σταματήσει την κριτική των αποφάσεων των διαιτητών με τα βίντεο που τόσες συζητήσεις προκαλούσαν. Στις 5 Δεκεμβρίου είχα γράψει ότι «ο Λανουά βαρέθηκε την εβδομαδιαία τηλεκριτική του γιατί στοχοποιείται με ανακοινώσεις των ΠΑΕ για όσα λέει και ψάχνει τρόπο για να τη σταματήσει». Δεν το υπενθυμίζω για να ευλογήσω τα γένια μου – είμαι άλλωστε ξυρισμένος λόγω γιορτών. Το υπενθυμίζω απλά για να κάνω κατανοητό γιατί δεν μου προκάλεσε έκπληξη η απόφασή του να σταματήσει τα βίντεο.
Συνέχεια
Κυκλοφορούν διάφορα για το γιατί της απόφασης: μικρή σημασία έχουν. Με όλες τις συζητήσεις που τα βίντεο προκαλούσαν οδηγούσαν συχνά σε μια εκτόνωση: η θέση του αρχιδιαιτητή ξεκαθάριζε κάπως το πράγμα – όσο αυτό είναι δυνατό στην Ελλάδα. Θα σας πω τι πιστεύω πως θα συμβεί στη συνέχεια. Επειδή οι φάσεις που έχουν σηκώσει συζήτηση αναλύονται στη σύσκεψη των διαιτητών μετά την αγωνιστική, το τι παραμύθια θα ακούμε για τις τοποθετήσεις του αρχιδιαιτητή στις συσκέψεις αυτές θα είναι απίστευτα! Θα διαβάζουμε για κατσάδες, για διαιτητές που ζήτησαν συγγνώμη, για δηλώσεις αυτοκριτικής κ.λπ.: ό,τι βολεύει μια ομάδα θα κυκλοφορεί και η ένταση αντί να πέφτει θα δυναμώνει.
ΕΠΟ
Αν η ΕΠΟ δεν τα θέλει αυτά μπορεί να κάνει κάτι απλό: να επιτρέψει τη διαδικασία αυτής της ανασκόπησης της κάθε αγωνιστικής μεταξύ των διαιτητών και του αρχιδιαιτητή να την παρακολουθούν οι δημοσιογράφοι – να γίνει δηλαδή η διαδικασία ανοιχτή. Ετσι από τη μια θα ξέρουμε τις θέσεις του αρχιδιαιτητή και από την άλλη κι ο ίδιος δεν θα νιώθει άγχος ότι θα παρεξηγηθούν οι τοποθετήσεις του. Θα μαθαίνουμε όχι θέσεις αλλά παρατηρήσεις σε διαιτητές (θετικές ή αρνητικές), που έτσι κι αλλιώς θα γίνονταν.
Παρασκήνιο
Δεν πιστεύω φυσικά πως κάτι τέτοιο θα γινόταν ποτέ. Για έναν περίεργο λόγο οι άνθρωποι της ελληνικής διαιτησίας – Ελληνες ή ξένοι που έρχονται εδώ να δουλέψουν – προτιμούν τα πάντα να γίνονται χωρίς διαφάνεια. Οι πρώτοι που αγαπούν αυτό που βλακωδώς ονομάζουμε «παρασκήνιο» (βλακωδώς, γιατί στην Ελλάδα όλα γίνονται γνωστά…) είναι αυτοί που κλαίγονται συχνά για πολλά που κυκλοφορούν και που κατά τη γνώμη τους από αυτά αδικούνται. Είναι φανερό ότι προτιμούν όλες αυτές τις συζητήσεις που τους φέρνουν στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Και οι οποίες χωρίς τα βίντεο του Λανουά θα φουντώσουν.
Πολύ κακό
Δεν ήταν πολύ καλά τα βίντεο του Λανουά. Ο ίδιος ήταν εμφανώς αγχωμένος πάντα. Δεν μιλούσε άνετα στην κάμερα. Αλλά τουλάχιστον μιλούσε αυτός. Ενώ τώρα προβλέπω πως θα μιλάνε άλλοι για αυτόν. Πράγμα που δεν είναι κακό: είναι το χειρότερο.
Φυσικά αν δεν θες σκιές και διαρροές και φήμες κ.λπ. υπάρχει και μια λύση απλούστερη. Να κάνει μια συνέντευξη Τύπου ο Λανουά στο τέλος κάθε μήνα και να δέχεται ερωτήσεις για αποφάσεις διαιτητών, αλλά και αποφάσεις δικές του, δηλαδή για τοποθετήσεις διαιτητών ή για την απόδοση των ελλήνων διαιτητών σε διεθνή ματς κτλ. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να είναι αληθινά χρήσιμος και στην ελληνική δημοσιογραφία: θα προετοιμάζονται οι δημοσιογράφοι να τον ρωτήσουν, θα θέλουν να του δώσουν τη δυνατότητα να τα ξεδιαλύνει όλα, θα θέλουν να δείξουν την επάρκειά τους κι όχι την ικανότητά τους σε δηλητηριώδη σχόλια. Αλλά τι λέω τώρα. Φταίει πιθανότατα ότι έρχονται Χριστούγεννα και περιμένω θαύματα…