Στη λεγόμενη «οικονομία του πρωταθλήματος», κάποιες νίκες μετρούν παραπάνω. Γιατί είναι κομβικές. Εχουν τη βαρύτητά τους στη ροή της διοργάνωσης. Και όχι, δεν μιλά κάποιος για τους αγώνες ντέρμπι, γιατί αυτά τα ραντεβού παραείναι για… υποψιασμένους. Ενα κερδισμένο τρίποντο σε ματς που μοιάζει με παγίδα, ασφαλώς δίνει ξεχωριστό ηθικό σε αυτόν που οδηγεί την κούρσα.
Είναι το νόημα της επιτυχίας του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο. Τι είχε δείξει έως χθες ο Παναιτωλικός; Δεν αποτελεί μια σούπερ ομάδα, ωστόσο πήρε ισοπαλία στην Τούμπα, νίκησε στο Χαριλάου και ηττήθηκε πολύ δύσκολα από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Πάει να πει αυτό πως δίνει μάχες σε όλα τα παιχνίδια. Ετσι και χθες. Πάλεψε. Κυνήγησε όσα περισσότερα μπορούσε να πάρει στο τετ-α-τετ με τους Ερυθρόλευκους. Η νίκη για το σύνολο το Μεντιλίμπαρ ήρθε προς το τέλος του αγώνα. Ο Ολυμπιακός είχε ποδοσφαιριστές κουρασμένους ένεκα της υπερπροσπάθειας κόντρα στη Ρεάλ. Εκανε αλλαγές ώστε το σχήμα να ενισχυθεί με «φρέσκια πόδια».
Δεν είναι απλό να δίνεις απανωτούς αγώνες και δη αυτούς στο Τσάμπιονς Λιγκ που εκτός από κούραση σου αφαιρούν και ενέργεια. Ας μην ειπωθεί πως οι άσοι του πολύπειρου προπονητή έλαμψαν. Θα ήταν υπερβολή. Κατάφεραν όμως με τρόπο διαδικαστικό να πάρουν τρεις τόσο πολύτιμους βαθμούς. Και να συνεχίσουν στον δρόμο που φέρνει μπροστά τους ένα βουνό με σημαντικά ματς και ρυθμούς συνεχείς, σχεδόν εξοντωτικούς. Ολοι θα χρειαστούν. Το ρόστερ πρέπει να ανοίξει για τα καλά. Οι πάντες θα πάρουν την ευκαιρία τους, ειδικά τώρα που όσο κυλά ο χρόνος προσαρμόζονται με τις απαιτήσεις ή τις νέες συνθήκες. Φάνηκε αυτό και με τον Στρεφέτσα στο συναπάντημα με τη Ρεάλ, γιατί ο εξτρέμ έδειξε μια ωραία εικόνα.
Αλλά το μάτι πέφτει κυρίως στον Ελ Κααμπί. Αγωνίζεται απνευστί και δίνει πολλά, όχι μόνο σε αυτό που φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού, δηλαδή το γκολ, αλλά στο πρέσινγκ που ασκεί στην αντίπαλη άμυνα. Οι προπονητές συχνά πυκνά λένε πως ο πρώτος παίκτης που πρέπει να κάνει άμυνα είναι ο κεντρικός φορ. Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το πόσο σωστά λειτουργεί για το σύνολο ο Ελ Κααμπί και μια απόδειξη τρανή για ποιον λόγο δεν σκέφτεται και να του δώσει ανάσες ο Μεντιλίμπαρ. Ο πλέον βασικός παίκτης στο μυαλό του.
Και βέβαια, η σημερινή ημέρα θα είναι αφιερωμένη στον Χρήστο Μουζακίτη. Εναν ποδοσφαιριστή σε διαρκή άνοδο, ίσως και μετεωρική, σε διαρκή λίμιτ απ απόδοσης. Το να βγαίνει κάποιος καλύτερος νεαρός του καιρού μας και να κατακτά το European Golden Boy Web 2025 δεν είναι μικρό πράγμα. Ολα τα φώτα πάνω σε αυτό τον τόσο ταλαντούχο μέσο, συνεπώς. Αλήθεια είναι πως αξίζει και με το παραπάνω την τιμή αυτή.