
Σε μια στιγμή εξομολόγησης ο Νίκος Μαχλάς είχε πει πως αν αγωνιζόταν σε μία μεγάλη ελληνική ομάδα πριν πάρει μεταγραφή στην Ολλανδία, ο ελληνικός Τύπος θα του επιφύλασσε μεγαλύτερη αναγνώριση για όσα πέτυχε εκτός συνόρων. Δεν είχε άδικο και τα λόγια του επιβεβαιώνονται στην περίπτωση του Βαγγέλη Παυλίδη.
Ο έλληνας άσος της Μπενφίκα είναι ίσως ο πιο υποτιμημένος παίκτης του ποδοσφαίρου μας. Τη Δευτέρα ο Παυλίδης ισοφάρισε επίδοση 60 χρόνων των Εουσέμπιο και Ροντρίγκες, φτάνοντας τα 43 γκολ σε ένα ημερολογιακό έτος – να παρατηρήσουμε ωστόσο πως ο Μαύρος Πάνθηρας έχει το απόλυτο ρεκόρ με 53 γκολ, το 1964.
Συμπλήρωσε επίσης 50 γκολ σε μόλις 86 παιχνίδια όταν ο Ανχελ Ντι Μαρία έχει σημειώσει 51 γκολ σε 217 ματς. Τους πρώτους μήνες στη Λισαβόνα ο Παυλίδης δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τα χρήματα που έδωσε η Μπενφίκα για να τον αποκτήσει από την Αλκμααρ. Στις πρώτες 14 αγωνιστικές είχε πετύχει μόλις τρία γκολ με τον πορτογαλικό Τύπο να πλημμυρίζει βιτριολικά σχόλια για την αξία του παίκτη. Ο τότε προπονητής του Μπρούνο Λάζε εξηγούσε στους δημοσιογράφους πως ο Παυλίδης κάνει τόσες πολλές δουλειές στο γήπεδο ώστε το σκοράρισμα είναι το τελευταίο πράγμα που τον απασχολεί. Ο προκάτοχος του Λάζε, ο Γερμανός Ρότζερ Σμιντ, ήταν αυτός που είχε εισηγηθεί την απόκτηση του Παυλίδη, ενώ ο νυν προπονητής του Ζοζέ Μουρίνιο στάζει μέλι κάθε φορά που αναφέρεται στον ποδοσφαιριστή. Στην τελευταία του ανάλυση είχε πει χαρακτηριστικά πως τα στοιχεία που διαθέτει ο Παυλίδης τού επιτρέπουν να τον χρησιμοποιήσει και στη μεσαία γραμμή ως δημιουργικό χαφ. Ο έλληνας άσος δεν έχει παντού τις ίδιες συμπάθειες. Στην εθνική ομάδα, για παράδειγμα, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον θεωρεί κατώτερο του Φώτη Ιωαννίδη. Ισως και να ‘χει δίκιο. Ο Παυλίδης δεν είναι φαντεζί παίκτης, δεν θα σου κάνει την ντρίμπλα που θα ξεσηκώσει την εξέδρα, δεν θα επιχειρήσει σέντρα με ραμπόνα. Κάνει όμως άλλα πράγματα που είναι πιο χρήσιμα για έναν προπονητή. Οπως το να βοηθά στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, να τρέχει ακατάπαυστα, να προσθέτει στοιχεία αλτρουισμού στο παιχνίδι του. Και κυρίως, να μη δημιουργεί προβλήματα στα αποδυτήρια. Ενας πιστός στρατιώτης που λατρεύουν οι προπονητές.