Το μεταναστευτικό παραμένει δυναμικά στο προσκήνιο, προκαλώντας πόλωση στην κοινωνία και έντονη κινητικότητα στα πολιτικά δρώμενα.
Νέες δημοσκοπήσεις καταγράφουν «αυξανόμενη ανησυχία» των ψηφοφόρων για τον αριθμό των ανθρώπων που μεταναστεύουν στην Αυστραλία κάθε χρόνο.
Και οι πολιτικοί, είτε με συντηρητική προσέγγιση, είτε με πιο… δεξιά επιχειρούν να ενισχύσουν την απήχησή τους αξιοποιώντας το ζήτημα.
Ο Συνασπισμός από τη μια, φαίνεται να δίνει μάχη αρχικά για να σταματήσει τη διαρροή υποστηρικτών και στη συνέχεια να αυξήσει τα ποσοστά του, βάζοντας τη μετανάστευση στο επίκεντρο.
Ένα πεδίο όπου δραστηριοποιείται έντονα το One Nation, το οποίο κάνει… μεταγραφές και -επί του παρόντος τουλάχιστον- στις έρευνες κοινής γνώμης εμφανίζεται ως διεκδικητής της τρίτης θέσης στις κάλπες, σε απόσταση πλέον που μετριέται σε μονοψήφιο ποσοστό από τον δεύτερο.
Η κυβέρνηση των Εργατικών, στο μεταξύ, προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο «λαϊκό αίσθημα» και τις ανάγκες της οικονομίας, αλλά το μεταναστευτικό σύστημα φαίνεται να έχει ακόμα προβλήματα.
Δε λείπουν οι έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων, η πόλωση, αλλά και οι κοινωνικές συγκρούσεις, όπως καταμαρτυρούν βίαια επεισόδια σε διαδηλώσεις, ενώ εμπειρογνώμονες προειδοποιούν: Με το μεταναστευτικό να προκαλεί τριβές στην κοινωνία και την πολιτική, δυνάμεις, στα… άκρα της Δεξιάς, έχουν μπει στη διαδικασία για τη δημιουργία κόμματος, με στόχο να μπουν στο Κοινοβούλιο.
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού πρόκειται να συνεδριάσει το απόγευμα για να συζητήσει τη νέα πολιτική του για τη μετανάστευση, η οποία ενδέχεται να περιλαμβάνει προσπάθειες απέλασης περισσότερων αιτούντων άσυλο των οποίων οι αιτήσεις έχουν απορριφθεί.
Η αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, Sussan Ley, έχει υποσχεθεί να αποκαλύψει τις «αρχές» του σχεδίου πριν από τα Χριστούγεννα, αποφεύγοντας την επανάληψη της μακράς και χαοτικής διαμάχης για τον στόχο του «μηδενικού ισοζυγίου» (net zero).
Το σχέδιο βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της οριστικοποίησης. Με αυτό η κα Ley, θέλει να ενισχύσει τη θέση Φιλελεύθερων-Εθνικών έναντι του One Nation, της Pauline Hanson, αλλά και να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση του Anthony Albanese.
Βάσει των όσων έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, το σχέδιο προβλέπει ότι οι μετανάστες δίχως απαραίτητα έγγραφα θα απελαύνονται, ενώ μια βίζα θα ακυρώνεται αν ο κάτοχός της παραβιάσει τις «αυστραλιανές αξίες».
Η The Age επισήμανε ότι 101.000 άνθρωποι των οποίων οι αιτήσεις ασύλου έχουν απορριφθεί έχουν παραμείνει στην Αυστραλία, χάρη σε ένα «κενό στο σύστημα».
«Περίπου 62.000 από αυτούς προσπαθούν να προσφύγουν κατά της απόρριψης, ενώ 39.000 άτομα έχουν εξαντλήσει όλες τις επιλογές τους και είναι πλέον παράνομοι μη πολίτες (unlawful non-citizens)».
«Διαδοχικές κυβερνήσεις δεν κατάφεραν να αναγκάσουν τους αιτούντες – οι περισσότεροι από τους οποίους προέρχονται από την Ινδία, το Βιετνάμ και την Κίνα – να εγκαταλείψουν τη χώρα».
Η πολυαναμενόμενη νέα μεταναστευτική πολιτική του Συνασπισμού, ανέφερε το άρθρο, συντάσσεται από τον «σκιώδη υπουργό» Εσωτερικών, Jonno Duniam και τον «σκιώδη υπουργό» Μετανάστευσης, Paul Scarr, «έναν μετριοπαθή που έχει πολεμήσει τον όρο ‘μαζική μετανάστευση’ που χρησιμοποιούν οι δεξιοί, συμπεριλαμβανομένων των Jacinta Nampijinpa Price και Andrew Hastie, οι οποίοι παραιτήθηκαν από την πρώτη γραμμή για να μπορούν να εκφράσουν ανοιχτά την άποψή τους για τη μετανάστευση».
Το ζήτημα, σύμφωνα με ορισμένους επικριτές της Sussan Len αποτελεί την «επόμενη μεγάλη δοκιμασία της», μετά τη «μάχη» για τις εκπομπές ρύπων, στην προσπάθεια να ανεβάσει τα ποσοστά του Συνασπισμού.
ONE NATION
Αν μη τι άλλο ο Συνασπισμός θα θέλει να αποφύγει συγκρίσεις με τακτικές της κυβέρνησης Τραμπ στις ΗΠΑ, που κάθε άλλο παρά τον ευνόησαν ειδικά ως προς το οικονομικό σκέλος προεκλογικά.
Κάτι που όπως φαίνεται δεν «ενοχλεί» το One Nation, στο πολιτικό πρόγραμμα του οποίου αντικατοπτρίζονται, όπως επισήμανε το SBS πρόσφατα, αυτά που εκφράζονται στις ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ (με το Make America Great Again), στο Ηνωμένο Βασίλειο από το κόμμα Reform του Nigel Farage και στη Νέα Ζηλανδία από το New Zealand First του Winston Peters.
Η κόρη της Pauline Hanson, Lee Hanson, επίσης μέλος του One Nation σε συνέντευξή της τη Δευτέρα στο Sky News Extra, αναφέρθηκε στα στοιχεία των δημοσκοπήσεων για τα ποσοστά των πολιτών που εκφράζουν ανησυχία για τον αριθμό των μεταναστών.
Είπε ότι οι Αυστραλοί «επιτέλους μιλούν ανοιχτά για ανησυχίες που τα μεγάλα κόμματα αγνοούν εδώ και καιρό».
Τόνισε την πολιτική του One Nation να περιορίσει τη μόνιμη μετανάστευση σε 130.000 άτομα ετησίως (από 185.000), «επιτρέποντας την είσοδο πραγματικά εξειδικευμένων μεταναστών, προστατεύοντας παράλληλα τις υπηρεσίες και την οικονομική προσιτότητα για τους Αυστραλούς».
Η Pauline Hanson, υπενθυμίζεται, λίγο καιρό πριν, απουσίασε από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο συνεδριάσεων, στη Συνδιάσκεψη Συντηρητικών Πολιτικών (CPAC) στις ΗΠΑ, αλλά και στο πάρτι του Halloween του κ. Τραμπ.
Σε ομιλίας της επαίνεσε τον κ. Τραμπ ότι «άλλαξε αυτή τη χώρα [τις ΗΠΑ]», ενώ επέκρινε την κυβέρνηση Albanese για μια πληθώρα ζητημάτων, χαρακτηρίζοντάς την «σοσιαλιστικό εφιάλτη».
Στάθηκε μεταξύ άλλων στην ασφάλεια των συνόρων και τις απελάσεις μεταναστών. Αντίθετα, είπε ότι η Αυστραλία έχει γίνει «μια οικονομική και κοινωνική πυριτιδαποθήκη».
«Υπό την αδύναμη διακυβέρνηση των Εργατικών, η Αυστραλία κατακλύζεται από έως και 740.000 μετανάστες ετησίως», ισχυρίστηκε.
Πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας δείχνουν «καθαρή μετανάστευση» 446.000 ατόμων από το εξωτερικό κατά τους 12 μήνες έως τις 30 Ιουνίου 2024.
Η κα Hanson είπε ότι κατηγορεί την κυβέρνηση Albanese, όχι τους μετανάστες, πριν απαριθμήσει μια σειρά από ζητήματα — από τον πληθωρισμό έως το δημόσιο χρέος — που έχουν επηρεαστεί από τον «υψηλό αριθμό μεταναστών».
2,925 ΕΚΑΤ. ΜΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΒΙΖΑ
Στο μεταξύ, το news.com, ανέφερε ότι ο αριθμός των κατόχων προσωρινής βίζας στην Αυστραλία αυξήθηκε σε 2,925 εκατομμύρια, σχεδόν το 10% του πληθυσμού.
Ο συνολικός αριθμός έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,2 εκατομμύρια από το 2019, μια αύξηση σχεδόν 70%, φτάνοντας τα 2.925.604 άτομα στο τέλος Οκτωβρίου.
Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει 731.234 πολίτες της Νέας Ζηλανδίας, 638.166 διεθνείς φοιτητές, 240.332 πτυχιούχους (temporary graduates), 402.652 κατόχους bridging visa, 238.322 temporary skilled workers, 226.962 working holiday makersς και 360.214 τουρίστες.
«Σχεδόν όλες οι κατηγορίες έχουν αυξηθεί — δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μειωθεί την τελευταία δεκαετία», δήλωσε ο Δρ Abul Rizvi, πρώην αναπληρωτής γενικός γραμματέας του Υπουργείου Μετανάστευσης.
«Το μόνο που δεν έχει πραγματικά αυξηθεί είναι οι επισκέπτες. Δεν έχουμε τους αριθμούς τουρισμού που είχαμε πριν από την COVID».
Ο Δρ Rizvi επισήμανε ότι το σύστημα βίζας της Αυστραλίας είναι πιο υπερφορτωμένο από ποτέ και «ανίκανο να αντιμετωπίσει τον όγκο», ιδίως των bridging visas.
Όταν το σύστημα αυτό εισήχθη πριν από τρεις δεκαετίες, δεν προοριζόταν ποτέ για «περισσότερους από μερικές χιλιάδες» ανθρώπους, σύμφωνα με τον ίδιο.
Σημειώνεται ότι η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ABS) θα δημοσιεύσει τα πολυαναμενόμενα στοιχεία για την «καθαρή μετανάστευση» για ολόκληρο το οικονομικό έτος στις 18 Δεκεμβρίου.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναμένεται επίσης να αποκαλύψει τις επικαιροποιημένες προβλέψεις της για τη μετανάστευση στην ενδιάμεση αναθεώρηση του προϋπολογισμού.
Η εφημερίδα Guardian επισήμανε σχετικά ότι σε μια συζήτηση που «πολύ συχνά καταφεύγει σε συναισθηματικό λόγο και απειλεί να εκραγεί σε απροκάλυπτο ρατσισμό, αξίζει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα».
Στην Αυστραλία, όπως και σε άλλες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, η «καθαρή μετανάστευση» κατέρρευσε εν μέσω πανδημίας και στη συνέχεια αυξήθηκε, γράφει ο οικονομικός συντάκτης, Patrick Commins.
«Πρόκειται για ένα παγκόσμιο φαινόμενο που προκλήθηκε από μια πανδημία που συμβαίνει μία φορά στον αιώνα, και όχι για ένδειξη ότι το Εργατικό Κόμμα ή οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική ‘μαζικής μετανάστευσης’».
Όταν μιλάμε για μετανάστευση, πρέπει να εστιάζουμε στα προγράμματα μόνιμων και προσωρινών θεωρήσεων και στο κατά πόσο οι ρυθμίσεις είναι σωστές.
Το πρόγραμμα μόνιμης μετανάστευσης καθορίζεται κάθε χρόνο από την κυβέρνηση και επί του παρόντος ανέρχεται σε 185.000 άτομα ετησίως.
Τα τελευταία δέκα χρόνια περίπου, το πρόγραμμα αυτό παρέμεινε σχετικά σταθερό σε αυτά τα επίπεδα, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν πιο κοντά στις 100.000.
Αντίθετα, η πρόσληψη προσωρινών θεωρήσεων είναι πολύ πιο ευέλικτη και έχει γίνει ένα όλο και πιο κυρίαρχο στοιχείο του μεταναστευτικού προγράμματος τα τελευταία 25 χρόνια.
The post Νέα πόλωση για το μεταναστευτικό appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.