Η θέση του Λονδίνου στην αγορά της τέχνης είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει αρκετά τόσο τους εμπόρους και τους δημοπράτες, όσο και τους συλλέκτες. Στη μετά Brexit εποχή φαίνεται έστω και όχι έντονα να χάνει την πρωτοκαθεδρία του στην Ευρώπη, καθώς δασμοί, εκτελωνισμοί και πλείστες παρόμοιες και υποχρεωτικές διαδικασίες δυσχεραίνουν τη διακίνηση των έργων, προκαλούν καθυστερήσεις και βεβαίως ανεβάζουν το κόστος για τους εκτός Βρετανίας αγοραστές. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους λόγους που αρκετοί οίκοι δημοπρασιών φρόντισαν να ενισχύσουν τα γραφεία τους στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να επενδύσουν προς τη διαρκώς αναπτυσσόμενη αγορά της Ασίας.
Η κατάσταση, ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι τόσο ζοφερή. Μετά την πρώτη ταραχή, συνέπεια των αλλαγών που επέφερε το Brexit, έχει επέλθει μια ισορροπία και οι ισχυρές βάσεις που είχε η αγορά του Λονδίνου του επιτρέπουν να απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό τις δονήσεις.
Δεν ήταν λίγοι οι αναλυτές, όπως προκύπτει και από τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο, που θεωρούσαν ως βαρόμετρο την πρόσφατη δημοπρασία των Sotheby’s στο Λονδίνο. Πρόκειται για εκείνη για την οποία έγινε εκτενής λόγος από αυτή τη στήλη την προηγούμενη εβδομάδα με το έργο του Ζαν Μισέλ Μπασκιά, το οποίο επανεμφανιζόταν με εκτίμηση 19-25 εκατ. δολάρια αρκετά χαμηλότερη από εκείνη με την οποία διατιθόταν προ διετίας από τους Christies (30 εκατ. δολάρια).
Η ανησυχία ήταν έντονη καθώς η οικονομία της Βρετανίας δεν διάγει τις καλύτερες ημέρες της, οι εκλογές είναι προ των πυλών και η αγορά της τέχνης έχει δώσει ως τώρα χλιαρά αποτελέσματα. Οι αριθμοί, ωστόσο, θεωρήθηκαν ενθαρρυντικοί. Ο τζίρος κινήθηκε ελαφρά πάνω από τα 105 εκατ. δολάρια και μόλις 20 εκατ. χαμηλότερος της υψηλής αρχικής εκτίμησης και στα ίδια περίπου επίπεδα με την τελευταία δημοπρασία έργων σύγχρονης τέχνης του ίδιου οίκου τον Μάρτιο.
Με δεδομένη τη ζέστη που δεν ευνοεί τη συγκέντρωση των συλλεκτών, την οικονομική κατάσταση που δεν δημιουργεί συνθήκες κατάλληλες για αγοραπωλησίες και τη συγκρατημένη πολιτική των οικονομικά ισχυρών που δεν θέλουν να προχωρήσουν σε μεγάλες αγορές αυτή την εποχή το αποτέλεσμα θεωρήθηκε στα όρια του θετικού.
Προς τη διαμόρφωση ενός συγκρατημένου κλίματος αισιοδοξίας συνέβαλε και το γεγονός ότι το 90% των έργων πωλήθηκαν – μεταξύ αυτών και του Μπασκιά προς 20,2 εκατ. δολάρια –και ότι ορισμένα, ανάμεσά τους δύο του Σάι Τόμπλι άλλαξαν χέρια για ποσό διπλάσιο της υψηλής εκτίμησής τους.
«Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι κινδυνεύει η θέση του Λονδίνου στην αγορά τέχνης», λέει στο ArtNews ο ειδικός στη σύγχρονη τέχνη για τον οίκο Sotheby’s, Τομ Εντισον. «Είχαμε προσφορές από 35 διαφορετικές χώρες, γεγονός που δείχνει ότι το Λονδίνο εξακολουθεί να παραμένει ο παγκόσμιος κόμβος για τους αγοραστές».