Η συζήτηση για αναστολή του ημερήσιου φύλλου της ιστορικής «Αυγής» ήταν στο τραπέζι και επί ημερών του Αλέξη Τσίπρα αλλά οι ίδιοι οι δεσμοί που εκείνος είχε με τον χώρο αλλά και οι σοβαρές αντιστάσεις μέρους τότε ιστορικών στελεχών και της αριστερόστροφης πτέρυγας της Ομπρέλας, οι αντιστάσεις των ίδιων των εργαζομένων, ανέκοπταν την απόφαση. Αυτό που αναβαλλόταν επί Τσίπρα, έγινε επί Στέφανου Κασσελάκη. Η ενημέρωση πρώτα έγινε στους εργαζόμενους και μετά υπήρξε επίσημη ανακοίνωση. Βέβαια, οι κινητοποιήσεις των συναδέλφων της «Αυγής» είναι σε εξέλιξη, ακόμη και διαφωνία στελεχών για το λουκέτο, και μαζί μια κουβέντα που αφορά τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, το πώς συνδέεται ο χώρος με το ίδιο το ιστορικό παρελθόν του, ακόμη και τη νέα εποχή του κόμματος με τα προφανή απομειωμένα οικονομικά.
Βέβαια η σημερινή απόφαση θέλει το κυριακάτικο φύλλο να συνεχίζει, τους εργαζομένους να μετακινούνται στην ψηφιακή «Αυγή», θέσεις να μη θίγονται, όμως αναπόφευκτα πυροδοτήθηκε μια συζήτηση για το γεγονός ότι το φύλλο καθημερινά δεν θα κρεμιέται στα περίπτερα για πρώτη φορά από το 1952 και με εξαίρεση τη σκοτεινή επταετία.
Αντιδράσεις κινητοποιήθηκαν και από όσους αποδέχονται – αυτό είναι αντικειμενικό – πως η «Αυγή» διαπαιδαγώγησε μεταπολεμικά και μεταπολιτευτικά μεγάλο μέρος του κοινού ενώ υπήρξε και περιβάλλον που μεγαλούργησαν μεγάλα πρόσωπα της Αριστεράς, της ανανεωτικής της όχθης, ενώ εδώ γαλουχήθηκε και μια νεότερη φρουρά της δημοσιογραφίας. Οι χαμηλές κυκλοφορίες και η οικονομική αιμορραγία είναι ένα επιχείρημα της σημερινή ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και να ‘χει είναι δυσμενής τομή στον Τύπο και νέο δεδομένο για τον όλο χώρο.
Δ.Ν.Μ.