O Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Κώστας Μ. Κωνσταντίνου αναλύει την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στη Μέση Ανατολή με φόντο τις συνεχιζόμενες βίαιες επιθέσεις στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου
Οι συνεχιζόμενες βίαιες επιθέσεις στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου φαίνεται να οδηγούν σε επικίνδυνη κλιμάκωση και επέκταση του πολέμου της Γάζας, δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, Κώστας Μ. Κωνσταντίνου, εκφράζοντας τη θέση ότι τόσο το Ισραήλ, όσο και η Χεζμπολλάχ, προτιμούν μια ελεγχόμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ τους τονίζοντας ωστόσο ότι στη διεθνή πολιτική υπάρχουν πάντοτε αστάθμητοι παράγοντες.
Αποτρεπτικό το κόστος για το Ισραήλ ενός ολοκληρωτικού πολέμου με τη Χεζμπολάχ
Εκτίμησε ότι σε μια πιθανή γενικευμένη σύρραξη Ισραήλ και Χεζμπολλάχ εντός του Λιβάνου, πολλοί μετριοπαθείς Λιβανέζοι, καθώς και οι Δρούσοι του Λιβάνου «με τους οποίους η Χεζμπολλάχ έχει μια αμφίσημη σχέση, δεν θα διστάσουν να επιλέξουν να συμμαχήσουν με την Χεζμπολλάχ ενάντια στον επεκτατισμό του Ισραήλ».
Θεωρώ δύσκολο ως αδύνατο, είπε, να καταστραφεί η Χεζμπολλάχ με τον τρόπο που επιδιώκει το Ισραήλ να καταστρέψει την Χαμάς.
Μεγάλης κλίμακας επιθέσεις και πιθανή εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, θα νομιμοποιήσει περαιτέρω την Χεζμπολλάχ με την οποία η πλειοψηφία των μη Σιιτών Λιβανέζων δεν συμφωνεί, ανέφερε.
Ο κ. Κωνσταντίνου είπε ότι η τελευταία πολύνεκρη επίθεση κατά αμάχων παιδιών στο χωριό Ματζντάλ Σαμς, στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψώματα Γκολάν, είναι εγκληματική και καταδικαστέα και πρόσθεσε πως «το πιο πιθανόν δεν ήταν σκόπιμη».
«Αποδεικνύεται όμως πολιτικά χρήσιμη για την κυβέρνηση Νετανιάχου. Από τη μια πλευρά, αναδεικνύει διεθνώς το πρόβλημα ασφάλειας που αντιμετωπίζει το Ισραήλ, το οποίο προσφέρει την επίφαση για το ανθρωπιστικό χάος και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται στη Γάζα. Από την άλλη πλευρά, επεκτείνει το πολεμικό μέτωπο, με τρόπο που επιτρέπει σε μια μη δημοφιλή κυβέρνηση στο Ισραήλ να δικαιολογεί γιατί δεν προχωρεί σε εκεχειρία και να διαιωνίζει την παρουσία της στην εξουσία λόγω εκτάκτου ανάγκης», ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο κ. Κωνσταντίνου.
Η κατάσταση στο βόρειο Ισραήλ, το νότιο Λίβανο και τα υψώματα Γκολάν, πρόσθεσε, είναι πολύ πιο σύνθετη «από το τι μας παρουσιάζουν οι πολεμοχαρείς και κυνικές δηλώσεις της κυβέρνησης Νετανιάχου και της Χεζμπολλάχ».
Υπάρχουν, είπε, άλλοι δρώντες των οποίων η φωνή δεν ακούγεται και ο πόνος τους απλά εργαλειοποιείται.
«Οι σκοτωμένοι άμαχοι στο Ματζντάλ Σαμς ήταν όλοι Δρούσοι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους στα κατεχόμενα Υψώματα Γκολάν συνειδητά επιλέγουν να μην είναι Ισραηλινοί πολίτες αλλά να διατηρούν τη Συριακή τους εθνικότητα. Μόνο ένα 20% των Δρούσων έχουν επιλέξει να είναι Ισραηλινοί πολίτες στο Γκολάν και αυτό το κάνουν εξ ανάγκης για να διατηρήσουν κάποια δικαιώματα στην περιοχή τους, η οποία δημογραφικά αλλάζει λόγω μεγάλου αριθμού Ισραηλινών εποίκων», πρόσθεσε.
Ο κ. Κωνσταντίνου ανέφερε ότι «οι ίδιοι οι Δρούσοι του Γκολάν γιουχάισαν τους Υπουργούς της κυβέρνησης Νετανιάχου που ήρθαν στην κηδεία των θυμάτων και τους ζήτησαν να αποχωρήσουν. Διαμαρτυρήθηκαν επίσης για την επίσκεψη Νετανιάχου. Πολλοί έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν να γίνει το μακελειό στη Ματζντάλ Σαμς η πρόφαση για Ισραηλινά αντίποινα διότι στην πράξη θα θυματοποιήσουν Δρούσους που ζουν στο νότιο Λίβανο».
Δυστυχώς, σημείωσε, αυτή η σύνθετη γεωπολιτική διάσταση «δεν γίνεται ορατή στο δημόσιο λόγο και ακόμη και όταν περιστασιακά αναγνωρίζεται, τελικά παραγνωρίζεται και θυσιάζεται στη βάση των σκοπιμοτήτων της λεγόμενης υψηλής γεωπολιτικής και των κρατικών επιταγών».
Την ίδια στιγμή, είπε ο κ. Κωνσταντίνου, μεγάλης κλίμακας επιθέσεις και πιθανή εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, θα νομιμοποιήσει περαιτέρω την Χεζμπολλάχ με την οποία η πλειοψηφία των μη Σιιτών Λιβανέζων δεν συμφωνεί.
«Η Χεζμπολλάχ είναι μια δογματική και ακραία οργάνωση που θρέφεται κυρίως μέσα από πολεμικές συρράξεις και αντισυστημική δράση. Σημειωτέο ότι αναδείχθηκε ως μεγάλη στρατιωτική και πολιτική δύναμη μετά την εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο το 1982 και έχει συσχετισθεί, πέρα από την εμπλοκή της στον Παλαιστινιακό αγώνα, με την ενεργή αντίσταση και την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας του Λιβάνου και κατά των λεγόμενων ζωνών ασφαλείας που δημιούργησε το Ισραήλ».
Αυτό, τόνισε, «είναι τραγικά ειρωνικό διότι η Χεζμπολλάχ δεν είναι απλά μια Λιβανέζικη οργάνωση αλλά κράτος εν κράτει, ιδεολογικά προσκείμενο και όργανο της Ιρανικής εξωτερικής πολιτικής και των εχθρικών δράσεων της σε σχέση με το Ισραήλ».
Θεωρώ δύσκολο ως αδύνατο να καταστραφεί η Χεζμπολλάχ με τον τρόπο που επιδιώκει το Ισραήλ να καταστρέψει την Χαμάς, είπε ο κ. Κωνσταντίνου.
Εκτίμησε ότι «σε μια πιθανή γενικευμένη σύρραξη Ισραήλ και Χεζμπολλάχ εντός του Λιβάνου, πολλοί μετριοπαθείς Λιβανέζοι, καθώς και οι Δρούσοι του Λιβάνου με τους οποίους η Χεζμπολλάχ έχει μια αμφίσημη σχέση, δεν θα διστάσουν να επιλέξουν να συμμαχήσουν με την Χεζμπολλάχ ενάντια στον επεκτατισμό του Ισραήλ».
Εξέφρασε ακόμα τη θέση ότι τόσο το Ισραήλ, όσο και η Χεζμπολλάχ, προτιμούν μια ελεγχόμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ τους.
«Θεωρώ ότι τόσο το Ισραήλ, όσο και η Χεζμπολλάχ, προτιμούν μια ελεγχόμενη πολεμική σύρραξη μεταξύ τους που διατηρεί τους κυβερνώντες στην εξουσία και την ίδια στιγμή νομιμοποιεί τις διαχρονικές πολιτικές τους σε εσωτερικά ακροατήρια», είπε ο κ. Κωνσταντίνου.
Όμως, κατέληξε, «στη διεθνή πολιτική υπάρχουν πάντοτε αστάθμητοι παράγοντες και ειδικά οι δρώντες που επενδύουν στη χρήση βίας δεν μπορούν να ελέγξουν πλήρως τις συνέπειες των δράσεων τους».
Πηγή: ΚΥΠΕ