Η δύναμη του κολάζ

Ο Πίτερ Κέναρντ και ο Cold War Steve, που βρίσκονται παγκοσμίως στην αιχμή του δόρατος ασκώντας έντονη κριτική στην εξουσία, έχουν επιλέξει ως μέσω έκφρασης το κολάζ, μια πρώιμη θα μπορούσε να πει κάποιος εκδοχή της δημοφιλούς διαδικασίας «αποκοπής και επικόλλησης» μέσω της οποίας επιχειρούν να στηλιτεύσουν την απανθρωπιά και την εκμετάλλευση, τη φρίκη του πολέμου, την απληστία των μεγάλων επιχειρήσεων, την καταστροφή του πλανήτη από τους ενεργειακούς κολοσσούς, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, την ιδιαίτερη γραφή του. Οι δημιουργίες του Cold War Steve είναι πιο καθημερινές, μοιάζουν, όπως σημειώνει ο Βάλντεμαρ Γιανούστσακ, με «άτακτες καρτ – ποστάλ παραλίας», καθώς επιχειρούν άμεσα να πιάσουν το πνεύμα της επικαιρότητας και επιπλέον φτιάχνονται με τη λογική και τις ανάγκες που επιβάλλουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα φωτοκολάζ του Πίτερ Κέναρντ, που έχουν φιλοτεχνηθεί σε ένα διαφορετικό πλαίσιο αποδίδουν μια πιο ζοφερή κατάσταση, μια «βιβλική αίσθηση».

Οι ντανταϊστές

To κολάζ με φωτογραφίες χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους ντανταϊστές κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για να δείξει την παραλογισμό της παγκόσμιας σύγκρουσης και γρήγορα έγινε το αγαπημένο μέσο όσων ήθελαν να προχωρήσουν σε μια μορφή καλλιτεχνικής διαμαρτυρίας. Κι αυτό διότι επιτρέπει άμεσα τη διείσδυση του μηνύματος στον θεατή με σχεδόν εκρηκτικό τρόπο, καθώς βασίζεται σε οικείες εικόνες τις οποίες οι δημιουργοί εντάσσουν σε νέο συγκείμενο χωρίς να χρειάζεται να επινοούν καινούργιες. «Είναι κάτι ανάλογο με το να μετακινείς τα έπιπλα αντί να τα αντικαταστήσεις» για να αλλάξεις την όψη του δωματίου, σύμφωνα με τον κριτικό τέχνης των «Times».