Impossible is nothing

Ενα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα, η επιστροφή. Ο Τζον Μακφόλ είχε πάντα στο μυαλό του τον Νιλ Αρμστρονγκ και το Apollo 11. Από τη Γη στη Σελήνη. Ο κόσμος προοδεύει. Διαρκώς. O Βρετανός έγινε ο πρώτος υποψήφιος αστροναύτης με αναπηρία. Τον επέλεξε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), που υπάρχει και πάει κόντρα στη NASA. Ο McFall, πρώην παραολυμπιονίκης σπρίντερ, έχασε το δεξί του πόδι σε ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα στα 19 του. Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Η δύναμη της ψυχής υπερβαίνει κάθε σωματική δυσκολία. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα Τ42 στο Πεκίνο το 2008. Ηταν ο πιο γρήγορος στον κόσμο σε αυτή την κατηγορία. Κάνει και ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο. Σπούδασε Ιατρική και σήμερα είναι ένας διακεκριμένος χειρουργός ορθοπεδικής. Το 2022, επιλέχθηκε από την ESA για το «Parastronaut Feasibility Project», το οποίο διερευνά την πιθανότητα και τις προσαρμογές που χρειάζονται για να συμμετάσχουν άτομα με φυσικές αναπηρίες σε διαστημικές αποστολές. Η Επιτροπή είδε στο πρόσωπό του το άλμα προς την κατεύθυνση της διαφορετικότητας και της πολυμορφίας στον χώρο των διαστημικών αποστολών. Στόχος της να αποδείξει ότι το Διάστημα είναι προσβάσιμο σε όλους.

Πάντως, αν και έχει περάσει επιτυχώς όλα τα τεστ, δεν είναι ακόμη σίγουρο ότι θα πραγματοποιήσει μια αποστολή στο Διάστημα.

Ο ίδιος περιμένει την ευκαιρία του. Κυρίως να βρεθούν τα χρήματα ώστε να ξαναπάει ο άνθρωπος στο φεγγάρι. Εστω να κάνει μια διαστημική βόλτα. Θα πάρει μαζί του και την αγαπημένη του κιθάρα. Imagine all the people. Θα το τραγουδήσει όπως ο Λένον. «Πέρασα τις δοκιμές, το Διάστημα με περιμένει, μα θα πρέπει να φορέσω πολλά προσθετικά» δηλώνει και κάνει πρόβες για προσσελήνωση.

Απλά, ο Γιάννης…

«Είμαι απλά ο Γιάννης». Ετσι θέλει να τον φωνάζουν. Ο «Just John» τα κατάφερε: ύστερα από δύο χρόνια δοκιμών και εκπαίδευσης, ο κύριος John McFall έδειξε ότι μπορεί να είναι «απλά, ο John», αλλά κυρίως είναι ένας άνθρωπος «που θα γίνει αστροναύτης και που τυγχάνει να έχει αναπηρία». Χαμογελά γιατί άνοιξε τους ορίζοντες της επιστήμης και πάνω από όλα «αυτές της αδυσώπητης κοινής γνώμης». Πιο δυνατός από χιλιάδες μαζί. Στέλνει μήνυμα: «Εδωσα σε όλους να καταλάβουν για τι είναι ικανό ένα άτομο με αναπηρία». Εχει περάσει πολλά. Στην ESA έπρεπε να αξιολογήσουν, για παράδειγμα, την ιδιαιτερότητα της αρτηριακής του πίεσης στο ακρωτηριασμένο πόδι. Στο Διάστημα η βαρύτητα αλλάζει.

Οι εργασίες για το τεχνητό μέλος πολλές.  Από την πίστα των 100 μέτρων (ο καλύτερος χρόνος του 12.70) μέχρι την εξέδρα εκτόξευσης του Κέιπ Κανάβεραλ. Τα τρία μικρά παιδιά του Φιν, Σίλα και Ιμι και η σύζυγός του Σόνια τον ακολούθησαν στην Κολωνία για τα τεστ που κράτησαν κοντά δύο χρόνια. Στην αρχή το στερνοπούλι του δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο πατέρας του είχε παρατήσει τα νυστέρια για να κουβαλήσει στις τεράστιες πλάτες του τη Γη ως το απύθμενο μαύρο κενό του Διαστήματος. Τώρα όμως όλοι στο σπίτι είναι περήφανοι. Και εμείς μαζί τους.