Ο γερμανός φιλόσοφος Hans Magnus Enzensberger λέει το εξής καταπληκτικό πράγμα: Ενας επαγγελματίας της πολιτικής δεν επιτρέπεται να εκφράζεται για τίποτε (για να κερδίζει ψήφους από όλους). Από την άλλη μεριά δεν επιτρέπεται και να σιωπά. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι μάλλον πλεονέκτημα όταν μιλάει να μη λέει απολύτως τίποτε. Γιατί τα αναφέρω αυτά; Γιατί ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης υιοθετώντας την ανωτέρω «φιλοσοφία» τις πιο κρίσιμες στιγμές των πυρκαγιών που έκαψαν την Αθήνα, ήταν «αόρατος».
Τι θέλω να πω; Δεν θα ήταν ορθό να ενημερώσει, ο ίδιος, με ειλικρίνεια το έθνος για την πορεία της καταστροφικής φωτιάς που «άγγιξε» τον αστικό ιστό της μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας;
Και όχι να βάζει τους υπουργούς του;
Και το λέω αυτό, γιατί τον πολιτισμό μιας χώρας τον καθορίζει αναμφίβολα το πνευματικό επίπεδο του δημόσιου διαλόγου και η διαφάνεια («Sandel, Δικαιοσύνη – Τι είναι το σωστό»). Υπό αυτή την έννοια, όταν συμβαίνει μια τέτοια φυσική καταστροφή λογοδοτεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Οχι βεβαίως με τον τρόπο που είχε υιοθετήσει ο πρώην πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στην άλλη μεγάλη τραγωδία στο Μάτι (όπου κατά την ταπεινή μου γνώμη είχε «ενεργοποιηθεί» μια λογική συγκάλυψης).
Το συμπέρασμα; Οι πρωθυπουργοί σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές «βγαίνουν στο προσκήνιο» και ενημερώνουν το έθνος!
Του Γρηγόρη Καλφέλη
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ