Tι λένε τώρα για τη διαιτησία;

Ας αφήσουμε τα προφανή. Τα χέρια των αμυντικών όταν η μπάλα κατευθύνεται προς τα δίχτυα. Ναι, το ομολόγησε χθες και η ΟΥΕΦΑ και ξεκάθαρα αφορούσε την απόκρουση του Κουκουρέγια στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Αλήθεια, χρειαζόταν να ειπωθεί το παραμικρό για να συμφωνήσουμε όλοι πως το στοπ στην μπάλα με το χέρι από τον ισπανό μπακ ήταν ένα καραμπινάτο πέναλτι; Μάλλον όχι. Απλά, τώρα οι πάντες άνοιξαν τα μάτια τους και συνάντησαν την αλήθεια. Μένει να δούμε αν ο συμπαθής κατά τα άλλα Λανουά, παραδεχθεί πως και το χέρι του Μουκουντί στη Λιβαδειά συνιστούσε ξεκάθαρη παράβαση. Ή το όποιο χέρι σταματά την πορεία της μπάλας προς τα δίχτυα! Γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα και οι κανόνες δεν ερμηνεύονται όπως αρέσει στον καθέναν ή σύμφωνα με τα δεδομένα ξεχωριστών στιγμών ή αγώνων.

Να πάμε, όμως, σε δύο άλλες περιπτώσεις;

Πρώτη αγωνιστική, μέσω VAR καταλογίστηκε πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ στο ματς με τον Πανσερραϊκό. Διαιτητής ο Φωτιάς και στο καμαράκι ο Ευαγγέλου. Ο Πεταυράκης κράτησε τον Κεντζιόρα, ποινή εις βάρος της ομάδας  των Σερρών. Στην ανάλυση των φάσεων που έκανε ο Λανουά, αποφάνθηκε πως είναι ξεκάθαρο πέναλτι η συγκεκριμένη φάση και άρα ισχύει κάτι του στυλ  «αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω».

Να δούμε και τι έγινε προχθές στη Λεωφόρο; Ο Πήλιος τράβηξε από τη φανέλα τον Τζιάνι. Ρέφερι ο Τζήλος, στο VAR o Σιδηρόπουλος, καμιά διάθεση από τους δύο να ξαναδούν το περιστατικό ή να κοιτάξουν το ριπλέι. Τόσο σίγουροι ήταν για την αρχική απόφαση του διαιτητή; Εκτός πάλι αν κανείς εκ των δύο δεν είδε το ανορθόδοξο μαρκάρισμα του μπακ της ΑΕΚ στον επιθετικό της Καλλιθέας. Αλλά τότε, μάλλον δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους.

Επί της ουσίας: έχουμε δύο σχεδόν ίδιες περιπτώσεις στο ίδιο πρωτάθλημα, με έλληνες διαιτητές και μόλις στις πέντε πρώτες στροφές της διοργάνωσης. Το ένα τράβηγμα δόθηκε πέναλτι, το άλλο όχι. Ο Γάλλος  δεν μπορεί να κάνει πως δεν βλέπει ή να μην ασχολείται. Πρόκειται για τον τομέα ευθύνης του. Εδώ έχουμε «δύο μέτρα και σταθμά». Εκτός αν δεν είναι αυτή η πραγματικότητα και ορισμένοι κοιτούσαν τον έναστρο ουρανό. Ή θέλουν να πείσουν όσους αρνούνται τα διαιτητικά λάθη, τα ολότελα πασιφανή, πως κάνουν λάθος. Μήπως και να μην ασχολούμαστε και να λέμε «πάμε παιδιά, τα πάντα πάνε καλά»;

Οσοι επιλέγουν τον δρόμο της… στρογγυλοποίησης αδιαμφισβήτητων γεγονότων, μπορούν να συνεχίσουν στην απομόνωσή τους. Δεν θα βγάλουν, ωστόσο, τρελούς τους υπόλοιπους.