Οταν τον Οκτώβριο του 2016 άλλαξε το format της Ευρωλίγκας και η μεγάλη μπασκετική διοργάνωση που σε λίγο ξεκινά απέκτησε τη μορφή του ενιαίου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που έχει σήμερα δεν ήταν πολλοί αυτοί που πίστευαν πως οι δύο έλληνες εκπρόσωποι, ο ΠΑΟ και ο Ολυμπιακός, θα καταφέρουν να συνεχίσουν να είναι ανταγωνιστικοί για πολύ καιρό. Το νέο format επέβαλε πρώτα από όλα πολύ μεγάλα ρόστερ – με 12 παίκτες έμοιαζε αδύνατο να μπορείς να ανταποκριθείς σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι μετακινήσεις ήταν ασταμάτητες και οι πλούσιοι σύλλογοι, που μπορούσαν να ταξιδεύουν με ιδιωτικά αεροπλάνα π.χ., είχαν μεγάλο αβαντάζ. Η παραγωγή ελλήνων παικτών είχε από τότε στερέψει και αυτό και μόνο σήμαινε πως το κόστος των δύο ελληνικών ομάδων που θα ήταν υποχρεωμένες να ποντάρουν σε ακριβούς ξένους θα ανέβαινε συνεχώς. Κι όμως επτά χρόνια μετά ο ΠΑΟ και ο Ολυμπιακός όχι μόνο πρωταγωνιστούν αλλά θεωρούνται φέτος και κορυφαία φαβορί για την κατάκτησή της. Ο ΠΑΟ είναι κάτοχός της μετά τα καταπληκτικά πράγματα που έκανε φέτος κι ο Ολυμπιακός με τις τρεις συνεχόμενες παρουσίες σε Final 4 μπορεί δικαιολογημένα να υποστηρίζει πως είναι η πιο σταθερή ομάδα στην Ευρώπη. Αλλά δεν είναι οι περσινές επιτυχίες που γεμίζουν αισιοδοξία τους Αιωνίους: κυρίως τον τίτλο του φαβορί τον έχουν γιατί μετά τις περσινές καλές χρονιές τους φέτος το καλοκαίρι ενισχύθηκαν. Κι αυτό μπορείς να το πεις για ελάχιστες ομάδες που πήραν μέρος στη διοργάνωση.
Φανερά
Η ενίσχυση του πρωταθλητή Παναθηναϊκού δεν είναι θεωρητική, είναι φανερή. Ο ΠΑΟ άλλαξε τον προικισμένο αλλά ασταθή σολίστα Βιλντόζα, που πέρυσι δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κόουτς Αταμάν, με τον καθηγητή του μπάσκετ Λορέντσο Μπράουν, πρωταθλητή Ευρώπης με την Ισπανία, κουμανταδόρο, σολίστα και σκόρερ. Ο Αταμάν έφερε επίσης από το ΝΒΑ δύο συμπατριώτες του που πέρυσι δεν υπήρχαν στο ρόστερ. Ο πανύψηλος Ομέρ Γιουρτσεβέν είναι πιο έμπειρος και πιο ποιοτικός από τον Αλεξάντερ Μπαλτσερόφσκι που πέρασε έναν χρόνο χειροκροτώντας τον Ματίας Λεσόρ, ενώ ο πολυσύνθετος Τσεντί Οσμάν είναι ένας παίκτης που από τον ΠΑΟ έλειπε. Η πρόθεση του παμπόνηρου Αταμάν είναι να παρουσιάσει φέτος έναν Παναθηναϊκό ικανό χάρη σε αυτές τις προσθήκες να παίξει και καλύτερη άμυνα όποτε χρειαστεί. Οι περσινοί πρωταγωνιστές του άλλωστε, που του χάρισαν τους τίτλους με το επιθετικό τους παιχνίδι, είναι παρόντες όλοι. Ο Ναν, ο Σλούκας, ο Γκραντ, ο Γκριγκόνις, ο Λεσόρ θα είναι καλύτεροι γνώστες του παιχνιδιού του τούρκου προπονητή έπειτα από έναν χρόνο δουλειάς μαζί του.
Αλλαγή
Ακόμα πιο σημαντική η ενίσχυση του Ολυμπιακού, που σηματοδοτεί και μια αλλαγή του. Ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια βασιζόμενος πολύ στο παιχνίδι του προπονητή του Γιώργου Μπαρτζώκα έμοιαζε να επαναλαμβάνει σεζόν που έμοιαζαν πολύ. Ποιο ήταν το χαρακτηριστικό όλων των τελευταίων σεζόν που βοήθησαν τον Ολυμπιακό να φτάνει σταθερά στο final 4; Οτι για να κερδίζει ο Ολυμπιακός έπρεπε να κάνει διαρκώς μικρές υπερβάσεις – να παίζει στα «κόκκινα». Κάθε στιγμή χαλαρότητας ειδικά πέρυσι πληρωνόταν με ήττες, ακόμα και από ομάδες ποιοτικά όχι ανώτερες (Αρμάνι, Μπασκόνια, Βίρτους Μπολόνια κ.λπ.). Ο Ολυμπιακός και στο ΣΕΦ μπορούσε να χάσει από τον οποιοδήποτε, αν δεν έπαιζε με μεγάλη ένταση – ειδικά στην άμυνα. Τα παιχνίδια μεγάλης έντασης έχουν, όμως, δύο επακόλουθα: ξόδεμα ενέργειας, που πληρώνεται, και τραυματισμούς. Φέτος ο Ολυμπιακός αποφάσισε να επενδύσει σε ποιοτικές λύσεις που τα προηγούμενα χρόνια του έλειψαν. Πρόσθεσε στο περσινό του ρόστερ σολίστες επιθετικά ικανούς όπως ο Βιλντόζα και ο Ντόρσεϊ, έφερε πίσω τον εξαιρετικό σκόρερ και ΜVP της διοργάνωσης προ διετίας Σάσα Βεζένκοφ, κράτησε τους τέσσερις εξαιρετικούς ψηλούς του (τον Μιλουτίνοφ, τον Φαλ, τον Ράιτ και τον Πετρούσεφ) και στο τέλος έφερε από το ΝΒΑ τον γάλλο σκόρερ Ιβάν Φουρνιέ, πρωταγωνιστή πρόσφατα στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων με τη Γαλλία κόντρα στους αήττητους Αμερικανούς. Ο Ολυμπιακός μεγάλωσε το ρόστερ, μοιάζει πιο παραγωγικός, χωρίς να έχει αρνηθεί τις περσινές του αρετές, που φυσικά δεν είναι λίγες.
Γνώση
Η ενίσχυση των δύο ελληνικών ομάδων χτυπά στο μάτι και γιατί λίγες από τις υπόλοιπες διεκδικήτριες έχουν ενισχυθεί. Η Ρεάλ Μαδρίτης κατέβασε θεαματικά το κόστος της σε σημείο ο προπονητής της Τσους Ματέο να ζητά ανοιχτά ενισχύσεις έστω και την τελευταία στιγμή. Η Μονακό απέκτησε δύο καλούς έλληνες ρολίστες, τον Νικ Καλάθη και τον Γιώργο Παπαγιάννη, για να παίξουν τους σωματοφύλακες του Μάικ Τζέιμς που είναι πλέον το μοναδικό πρώτο βιολί. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ καταστράφηκε εξαιτίας των πολέμων του Ισραήλ. Κάπως ενισχυμένη θα είναι οι Τούρκοι (η Εφές και η Φενέρ εξακολουθούν να δίνουν χρήματα μένοντας ωστόσο μακριά από τις παλιές ακρότητες) καθώς και οι Σέρβοι, τις ομάδες των οποίων οδηγούν δύο προπονητές γνωστοί μας: την Παρτίζαν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τον Ερυθρό Αστέρα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Αληθινά μυστήρια μοιάζουν οι άλλες ισπανικές ομάδες (η Μπαρτσελόνα π.χ. είναι δύσκολο να καταλάβεις αν είναι καλύτερη), θα κάνει πάντα απροσδόκητες νίκες και πικρές ήττες η Αρμάνι Μιλάνο και βήματα πίσω έχουν κάνει ομάδες όπως η Βίρτους Μπολόνια, η Ζαλγκίρις, η Μπάγερν Μονάχου, η Αλμπα, που έτσι κι αλλιώς απείχαν πολύ από το να διεκδικήσουν κάτι σημαντικό. Η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ αναζητούν αντίπαλο κι ότι δεν αποκλείεται να τους δούμε και στον τελικό. Ο ασταμάτητος ανταγωνισμός τους και η καλή γνώση των μυστικών της διοργάνωσης είναι ο λόγος που στα χαρτιά τουλάχιστον τα ρόστερ τους δεν συγκρίνονται με αυτά των υπολοίπων.
Ψάχνουν
Να τους βάλουμε από τώρα να αγωνιστούν στον τελικό; Οχι ακριβώς. Τα ρόστερ και των δύο είναι δυνατά, αλλά η διοργάνωση είναι εξαιρετικά σκληρή για να υπάρχουν μεγάλες σιγουριές. Απρόοπτα πάντα παραμονεύουν και στο μπάσκετ μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής που μπορεί να κάνει ένας αντίπαλος των δύο την τελευταία στιγμή μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Οι παρατηρήσεις αυτές δεν είναι θεωρητικές. Αρκούσε ένας τραυματισμός του Μιλουτίνοφ πριν από λίγες μέρες και ο υπερπλήρης Ολυμπιακός (που δεν έχει καιρό τώρα και τον Φαλ που αναρρώνει ύστερα από πολύμηνη θεραπεία) φάνηκε να μένει από λύσεις στους σέντερ. Κι όπως πέρυσι ήρθε τέλος Οκτωβρίου ο Ναν κι άλλαξε τον ΠΑΟ δεν αποκλείεται έναν τέτοιο παίκτη να τον βρει φέτος η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μπαρτσελόνα ή η Εφές. Ολοι ψάχνουν. Και είναι κι αυτό ένα από τα ωραία της συναρπαστικής αυτής διοργάνωσης.