Οταν ήμουν νεότερος, απέφευγα να βλέπω δελτία καιρού. Αν στην Ελλάδα δεν είσαι αγρότης ή επιχειρηματίας του τουρισμού, το ενδιαφέρον για τον καιρό θεωρούνταν έκφραση συντηρητισμού – και όταν είσαι μοντέρνος δεν νοιάζεσαι αν αύριο κάνει ζέστη ή αν ρίχνει παπάδες, απλώς προχωράς.
Αλλάζει όμως ο καιρός, ίσως και λόγω ηλικίας αποδέχεσαι τον συντηρητισμό σου – και κοιτάζεις τα μετεωρολογικά δελτία. Ολα καλά – και θα ήταν καλύτερα αν δεν υπήρχαν μερικοί μετεωρολόγοι της τηλεόρασης που έχουν ταυτίσει το επάγγελμά τους με την κινδυνολογία που ενέχει συχνά η υπερβολή. Απευθύνονται, φυσικά, σε όσους πληροφορούνται για τον καιρό από την τηλεόραση – και την υπερβολή της οθόνης υιοθετούν πολλά σάιτ για κλικ. Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο διάφοροι τέτοιοι εφήμεροι σταρ να εξαγγέλλουν ανύπαρκτους κατακλυσμούς ή καύσωνες. «Καλοκαίρι μέχρι την Κυριακή και μετά βίαιη μεταβολή», έρχονται επικίνδυνες καταιγίδες, κινδυνολογούσε πριν από μερικές μέρες ο μετεωρολόγος Μαρουσάκης. Ηρθαν; Οχι. Παρότι διαψεύστηκε, και δεν είναι η πρώτη φορά, επέστρεψε: «νέο κύμα κακοκαιρίας τις επόμενες ημέρες και μάλιστα περισσότερο οργανωμένο», απειλεί.
Το σταριλίκι δεν κερδίζεται με υπερβολές, αλλά με ουσιαστικές παρεμβάσεις. Οι μετεωρολόγοι του εντυπωσιασμού ας καταλάβουν ότι δουλειά τους είναι η ακρίβεια – και ας πάψουν να μοιάζουν με τον ψεύτη βοσκό του παραμυθιού.