Η ΖΩΗ δεν μου είχε φερθεί ιδιαίτερα καλά τα τελευταία δύο χρόνια. Είχα υποστεί συναισθηματικά χτυπήματα και τον Αύγουστο του 2024, ήξερα ότι ήταν καιρός να κάνω κάτι για να θρέψω την ψυχή μου. Δεν φτάνεις τα 68 χωρίς κάποια σκληρά χτυπήματα, αλλά ευτυχώς τα γονίδια της δυνατής κράσης της μητέρας μου και της καρτερότητας του πατέρα μου, βοήθησαν και μέσα σε δύο εβδομάδες βρέθηκα να απολαμβάνω τα ιαματικά λουτρά στο ελληνικό νησί της Ικαρίας.
Γνωστή ως μία από τις πέντε “μπλε ζώνες” στον Κόσμο, όπου ένας στους τρεις κατοίκους ζει πέρα από τα 90, η Ικαρία έχει αναγνωριστεί ως μια γεωγραφική περιοχή με χαμηλότερα ποσοστά χρόνιων ασθενειών και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Είχα την τύχη να εξασφαλίσω μια θέση σε ένα Retreat Μακροζωίας στην Ικαρία ως υποψήφια της τελευταίας στιγμής, καθώς είχε γίνει ακύρωση από έναν προηγούμενο υποψήφιο.
Ο 99χρονος Νίκος, από τους γεροντότερους κατοίκους του νησιού, χορεύει σε πανηγύρι. Φωτογραφίες: Supplied
Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο, με υποδέχτηκαν δύο υπέροχες οικοδέσποινες, η Αγγελική και η Κυριακή, που πρότειναν μια βουτιά σε μία από τις πολλές παραλίες. Ευτυχώς, είχα επισκεφθεί την Ελλάδα πολλές φορές και ήμουν εξοικειωμένη με το πρωτόκολλο της παραλίας τους. Σε αυτήν την συγκεκριμένη παραλία, δεν υπήρχε καντίνα, καθίσματα ή αποδυτήρια, μόνο μικρά βότσαλα που ενώνονταν μαγικά με τη Μεσόγειο.
Η Αγγελική πάρκαρε το αυτοκίνητο στα βότσαλα και καθώς άνοιξε τρεις πόρτες του αυτοκινήτου για καθεμία από εμάς να σταθούμε πίσω, γρήγορα συνειδητοποίησα τον διπλό σκοπό του αυτοκινήτου, το οποίο γινόταν και το καμαρίνι μας. Μέσα σε λίγα λεπτά, βρισκόμουν να με αγκαλιάζουν, σαν παλιά φίλη, τα ζεστά νερά της μητέρας γης. Μέσα σε λίγες ώρες, η Αγγελική, η Κυριακή και εγώ είχαμε ανταλλάξει τις ιστορίες της ζωής μας και ομόφωνα νιώθαμε σαν τρεις παλιές φίλες που μοιράζονται τα καλά, τα κακά και τα άσχημα της ζωής.
Η Κυριακή, με Μεταπτυχιακό στις Θεατρικές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, αστειεύτηκε ότι το επόμενο έργο της θα λεγόταν «Τρεις Γυναίκες, Δύο Ώρες». Τόσο γρήγορα συνδεθήκαμε, τόσο πολύ υλικό είχε. Την επόμενη μέρα, επτά κυρίες έφτασαν από το Τορόντο για να συμμετάσχουν στο retreat. Και έτσι γίναμε 10 –επτά Καναδές, οι δύο αγαπητές Ελληνίδες οικοδέσποινές μας, η Αγγελική και η Κυριακή, κι εγώ, μια Αυστραλοελληνίδα. Μέσα σε λίγες ώρες από την άφιξη των Καναδών κυριών, οι δέκα από εμάς βυθιστήκαμε στα θεραπευτικά ιαματικά λουτρά του Αγίου Κηρύκου. Η εβδομάδα που θα ακολουθούσε ήδη φαινόταν εξαιρετική. Ο τίτλος του έργου ξαφνικά αλλάζει σε «Δέκα Γυναίκες, Μία Εβδομάδα».
Ηλιοβασίλεμα στην Ικαρία
Η Αγγελική κατέχει διδακτορικό στη Φυσική Αγωγή. Ως κολυμβήτρια και παίκτρια υδατοσφαίρισης εθνικού επιπέδου, έχει επίσης πιστοποιήσεις στη συμβουλευτική ζωής, στη γιόγκα, στο τάι τσι, και είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αθλητικής Ψυχολογίας. Ήμασταν σε καλά χέρια και το γνωρίζαμε.
Οι οικοδεσπότισσες μας είχαν σχεδιάσει ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε εξαιρετικό φαγητό, θεατρικά εργαστήρια, aqua tai chi, ξεναγήσεις στο νησί, χαλάρωση σε θερμές πηγές, μασάζ, μαγειρικές επιδείξεις με δική μας συμμετοχή, διασκέδαση, φιλία, κολύμπι, ηλιοβασιλέματα, κρασί, ξεναγήσεις σε αγροκτήματα και βοτανικούς κήπους και ακόμα και ένα πανηγύρι στο χωριό. Αντέξαμε μέχρι τις 2:00πμ., ενώ ο ήρωας του νησιού, ο 99χρονος Νίκος, το κράτησε μέχρι τις 5:00πμ., όπως μας ενημέρωσαν την επόμενη μέρα. Ο Νίκος είχε υπάρξει ερευνητής χημικός στα νιάτα του και είχε ζήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες για περίπου 30 χρόνια. Τώρα ήταν πίσω στην πατρίδα του, την Ικαρία, και στα 99 του, χωρίς ακουστικά ή μπαστούνια, με αγάπη για τη ζωή και μια έντονη επιθυμία για χορό, κέρδισε τον σεβασμό των συντοπιτών του.
Το Επταήμερο Σεμινάριο Μακροζωίας στην Ικαρία σίγουρα δεν ήταν ένα συμπόσιο όπου σε υποδέχονται με μια κονκάρδα με το όνομά σου, ένα διαφημιστικό φάκελο με το πρόγραμμα της εβδομάδας και ένα φτηνό αναμνηστικό. Δεν ήταν μια επίδειξη θεωριών και αρχών. Δεν υπήρχε ψυχολογική ανάλυση για τον προσδιορισμό του τύπου προσωπικότητάς σου, δεν υπήρχαν ομιλητές, ούτε χαρτιά και κίτρινα αυτοκόλλητα με λέξεις-κλειδιά και φράσεις, δεν υπήρχαν νέες υπερτροφές ή φυτικά εγχύματα, ούτε συναισθηματικές καταρρεύσεις ή ανατροπές, ούτε πιστοποιητικό συμμετοχής στο τέλος της εβδομάδας. Η απλότητά του και η αυθεντικότητά του ήταν αυτά που το έκαναν μοναδικό. Ήταν μια ομάδα ατόμων που είχαν φτάσει στην έκτη δεκαετία της ζωής τους και σε έναν κόσμο όπου όλα φαίνονται να είναι σχεδιασμένα και σκηνοθετημένα, ζήσαμε μια πολιτιστική, γαστρονομική και ψυχοκαθαρτική εμπειρία μέσω της φιλίας, της συζήτησης, του περπατήματος, του κολυμπιού, του φαγητού και του χορού – ακριβώς αυτό που χρειαζόταν αυτή η συναισθηματικά καταπονημένη ψυχή.
Οι οικοδέσποινέε μας Αγγελική και Κυριακή
Mediterranean diet
The post Η εμπειρία μακροζωίας στην Ικαρία: Όταντο σώμα και η ψυχή συμβαδίζουν appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.