«…Τώρα αποδεικνύεται ότι εμείς ως Νέα Δημοκρατία στερήσαμε από άλλα κόμματα το πολιτικό τους “οξυγόνο”, σπάζοντας από τη μια πλευρά ιστορικές αγκυλώσεις και δόγματα ώστε να φέρει στο φως την ιδεολογική γήρανση και την κυβερνητική ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από την άλλη είναι οι δικές μας επιλογές που έχουν αποδείξει πια, έχουν καταστήσει φανερό, ότι το ΠΑΣΟΚ μόνο εκσυγχρονιστικό δεν είναι. Με άλλα λόγια, είναι το κόμμα μας το οποίο ακύρωσε τα θεμέλια πάνω στα οποία στέκονταν για πολλά χρόνια οι αντίπαλοί μας». Συγγνώμη για το σημερινό ξεκίνημα του σημειώματος με τη μακρά αυτή αποστροφή αλλά είναι από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυσή της ΝΔ στην Ρηγίλλης. Και τη βρίσκω εκτός από ενδιαφέρουσα και απόλυτα ειλικρινή. Εδώ δεν εξηγείται απλώς η πετυχημένη στρατηγική του Πρωθυπουργού που με τη μέθοδο της τριγωνοποίησης πήρε και το Κέντρο και την ψυχή της δικής του παράταξης αλλά ακόμη και κεντροαριστερούς που βγάζανε φλύκταινες με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ σημειώνεται και μια είδους θριαμβολογία για τη στρατηγική αυτή. Και είναι σε πλήρη αντίστιξη με όσους με κροκοδείλια δάκρυα μας λένε πόσο κακό είναι για τη Δημοκρατία που δεν υπάρχει θεσμική αντιπολίτευση – οι ίδιοι που κάνανε τα πάντα για να μην υπάρχει ικμάδα αυτής. Είναι σε πλήρη αντίστιξη και με όσους λένε πως είναι και θα είναι πρόβλημα ένα μοντέλο του ενάμιση κόμματος που ζούμε ήδη απ’ το 2020 στη χώρα μας. Ακόμη και με όσους αναπαρήγαγαν ως τώρα το αστείο επιχείρημα πως μια καλή κυβέρνηση έχει ανάγκη μια καλή αντιπολίτευση. Καμία ανάγκη δεν έχει καμία κυβέρνηση και όλες οι κυβερνήσεις ποτέ δεν θέλουν αντιπολιτεύσεις, απλώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη το κατάφερε και αυτό. Μαζί με αυτούς που πάνε κουβά με τη φράση «αντιπολίτευση είναι τα προβλήματα για μια κυβέρνηση».
Μια χαρά μπορούν να συνεχίσουν τα προβλήματα να υπάρχουν και δεν ξέρω ως τώρα πρόβλημα που να συγκροτεί αντιπολίτευση αλλά αντιπολιτεύσεις που συγκροτούν σχέδια για να γίνουν κυβερνήσεις αξιοποιώντας προβλήματα που προκύπτουν από κυβερνητικές πολιτικές. Ο Μητσοτάκης είναι ειλικρινής. Τουλάχιστον στη διάσταση πως κλόνισε τα θεμέλια των αντιπάλων του. Κι αυτό ήταν πρόβλημα εκείνων. Αν θες να μοιάσεις με κάποιον ο κόσμος θα στραφεί στο αυθεντικό. Καμία δουλειά δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ να ιδιωτικοποιεί και το ΠΑΣΟΚ να μη μιλάει με αυτοπεποίθηση για το κοινωνικό κράτος που κάποτε συγκροτήθηκε στη χώρα επί ημερών του. Το πρόβλημα δεν το έχει ο Μητσοτάκης, ούτε δουλειά του είναι να συμβάλλει αυτός στο να φτιαχτεί αντιπολίτευση. Εκτός αν ζήσουμε και την πρωτοτυπία να δούμε συγκυβερνώσα αντιπολίτευση υπουργείο Αντιπολίτευσης που να υπάγεται στο Μέγαρο Μαξίμου.