Την περασμένη Κυριακή ο Μπρόνι Τζέιμς είχε γενέθλια. Εκλεισε τα 20 χρόνια του και είναι πια επαγγελματίας, καθώς τον περασμένο Ιούνιο οι Λέικερς του έδωσαν την ευκαιρία να φορέσει τη φανέλα τους επιλέγοντάς τον στο νούμερο 55 του ντραφτ του ΝΒΑ. Ο προπονητής του, Τζέι Τζέι Ρέντικ, του έκανε ένα δώρο μοναδικό. Στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου του φιλικού με τους Φοίνιξ Σανς, τον σήκωσε από τον πάγκο και του είπε να μπει μέσα και να παίξει μαζί με τον πατέρα του. Τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, που στα 40 του χρόνια συνεχίζει ακάθεκτος για 22η χρονιά τη λαμπρή επαγγελματική του καριέρα.
Ηταν η πρώτη φορά στην ιστορία που ένας πατέρας είχε για συμπαίκτη του τον γιο του σε αγώνα (έστω και φιλικό) του ΝΒΑ. Ο ΛεΜπρόν καμάρωνε το βλαστάρι του απολαμβάνοντας τις στιγμές. «Για έναν πατέρα σημαίνει τα πάντα. Δεν το είχα εγώ αυτό όταν μεγάλωνα. Κι είναι πολύ σπουδαίο που μπορώ να έχω τέτοια επίδραση στα παιδιά μου, που μπορώ να ζω τέτοιες στιγμές με τον γιο μου, να δουλεύω μαζί του. Είναι από τα πιο υπέροχα πράγματα που μπορεί να ελπίσει ή να ευχηθεί ένας πατέρας», έλεγε μετά.
Δεν έμεινε πολύ στο παρκέ ο Μπρόνι, μόλις τέσσερα λεπτά. Πρόλαβε πάντως ο ΛεΜπρόν να συνεργαστεί μαζί του σε μια – δυο περιπτώσεις. Μια πάσα που του έδωσε για ένα τρίποντο, το οποίο όμως ήταν άστοχο. Ή μια συνεργασία σε πιεστική άμυνα σε όλο το γήπεδο. «Τη στιγμή που επιστρέψαμε από το τάιμ άουτ και πηγαίναμε να μαρκάρουμε ο καθένας τον παίκτη του, βρεθήκαμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Τον κοίταξα και αναρωτήθηκα αν έβλεπα την ταινία, το Μάτριξ, ή κάτι τέτοιο. Δεν έμοιαζε να συμβαίνει στ’ αλήθεια όλο αυτό», είπε ο «Βασιλιάς».
Ο γιος του από την άλλη ήταν πιο ψύχραιμος: «Πάντα σκέφτομαι ότι αυτός είναι ο μπαμπάς μου, γιατί είναι κυριολεκτικά ο μπαμπάς μου. Αλλά όταν μπαίνω στο γήπεδο να παίξω, είναι απλώς συμπαίκτης μου. Ετσι σκέφτομαι εκείνη την ώρα», δήλωσε.
Στα χνάρια τους
Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο στον παγκόσμιο αθλητισμό να πέφτει το μήλο κάτω από τη μηλιά. Πολλοί αθλητές υψηλού επιπέδου είναι παιδιά αθλητών εξίσου επιτυχημένων. Ενδεικτικά μπορεί να αναφέρει κανείς στο μπάσκετ τους εκλιπόντες Τζο και Κόμπι Μπράιαντ, τον Ντελ Κάρι και τον γιο του Στεφ Κάρι, τον Αρβιντας και τον Ντομάντας Σαμπόνις, ενώ στην Ελλάδα ο Νίκος Χουγκάζ είναι γιος του Κρις Χουγκάζ και η Μαριέλα Φασούλα κόρη του Παναγιώτη Φασούλα. Στο ποδόσφαιρο υπάρχει η μοναδική στα χρονικά περίπτωση των Γάλλων Λιλιάν και Μάρκους Τουράμ, που έπαιξαν σε Μουντιάλ με διαφορά 24 ετών. Το 1998 έπαιξε ο Λιλιάν και το 2022 ο γιος του, Μάρκους, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία. Στην Ελλάδα ο Θανάσης Κωστούλας έκανε καριέρα με τον Ολυμπιακό και τώρα βλέπει τον γιο του, Μπάμπη, να ανοίγει κι αυτός τα φτερά του με τους Ερυθρόλευκους.
Σε άλλα σπορ
Υπάρχουν πολλά ακόμα παραδείγματα παιδιών που βαδίζουν στα χνάρια των μπαμπάδων τους, όμως είναι πραγματικά σπάνιο να προλάβει ένας πατέρας να έχει δίπλα του στο γήπεδο ως συμπαίκτη τον γιο του. Η συνύπαρξη του ΛεΜπρόν με τον Μπρόνι Τζέιμς είναι μοναδική στο ΝΒΑ, ενώ στις ΗΠΑ έχουν καταγραφεί άλλες τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις.
Στο χόκεϊ ο Γκόρντι Χόου αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1971 σε ηλικία 43 ετών, αλλά δύο χρόνια αργότερα επανήλθε για να παίξει μαζί με τους δυο γιους του, Μαρκ και Μάρτι, στην ομάδα των Χιούστον Αερος. Κατέληξε να παίξει άλλα επτά χρόνια, να συνυπάρξει ξανά μαζί με τους γιους του στους Χάρτφορντ Ουέιλερς και να αποσυρθεί οριστικά το 1980 σε ηλικία 52 ετών.
Στο NFL ο 39χρονος Τεντ Νέσερ έπαιξε μαζί με τον 19χρονο γιο του Τσάρλι στους Κολούμπους Πανχάντλς έναν και μοναδικό αγώνα στις 25 Σεπτεμβρίου 1921 εναντίον της ομάδας του Ακρον. Ηταν ο τελευταίος αγώνας εκείνης της σεζόν και ύστερα από αυτόν κανείς από τους δύο δεν έπαιξε ξανά επαγγελματικά αμερικάνικο φούτμπολ!
Στο μπέιζμπολ το 1990 ο 40χρονος δις πρωταθλητής και τρεις φορές All Star Κεν Γκρίφι πήρε μεταγραφή στους Σιάτλ Μάρινερς για να παίξει μαζί με τον 21χρονο γιο του Κεν Γκρίφι τζούνιορ. Εκαναν και οι δύο μια πολύ καλή σεζόν, μετά το τέλος της οποίας ο μπαμπάς Γκρίφι αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ενώ ο γιος συνέχισε να παίζει ως το 2010.
Ανάλογη περίπτωση είναι και αυτή του Τιμ Ρέινς, που πήρε μεταγραφή το 2001 σε ηλικία 42 ετών στους Μπάλτιμορ Οριολς, όπου ήδη αγωνιζόταν ο 22χρονος γιος του, Τιμ Ρέινς τζούνιορ. Μπαμπάς και γιος έπαιξαν για πρώτη φορά συμπαίκτες στις 4 Οκτωβρίου 2001.