«Θα τα αλλάξουμε μαζί όλα. Γι’ αυτό είμαι εδώ. Είμαι εδώ να τα αλλάξουμε μαζί όλα. Δεν μπορώ μόνος μου».
Σαν σήμερα, πριν από έναν χρόνο ακριβώς, ο Στέφανος Κασσελάκης έκανε αυτή την αποστροφή σε ανοιχτή εκδήλωση στο Κερατσίνι. Ακόμη η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ μετρούσε 47 μέλη. Και ακόμη, ένα μέρος της βάσης θεωρούσε πως το νέο κύμα που θα εμφανιζόταν στο κόμμα – βάσει όσων είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας στην παραίτησή του στο Ζάππειο – μάλλον ήταν ο 35άρης ομογενής από τις ΗΠΑ.
Εναν χρόνο μετά, στη σημερινή ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο Μεταξουργείο, τίποτε δεν είναι ίδιο. Η Κουμουνδούρου αναζητάει εκ νέου πρόεδρο, θα έλεγε κάποιος πολύ σχηματικά ή και με μετριοφροσύνη. Βασικά η Κουμουνδούρου ψάχνει βηματισμό, ρόλο, πορεία σε ένα υπαρξιακό σπιράλ που κρατά έναν χρόνο και που μοιράζει κωμικοτραγικά επεισόδια ανά εβδομάδα και μέρα στο σίριαλ «Ζητείται αντιπολίτευση».
Το στεγνό ρεπορτάζ λέει: σήμερα η ΚΕ των 297 μελών, αν ξεκινήσει με όρους απαρτίας (η απαρτία μετριέται στην αρχή της συνεδρίασης από το προεδρείο της ΚΕ), θα έχει μια γκάμα πραγμάτων να ασχοληθεί. Η σκληρή γραμμή της αντιπολίτευσης των 87 ή 100 θεωρεί casus belli το εξώδικο που επέδωσε ο Κασσελάκης στην ΚΕ με αφορμή τη διαρροή στοιχείων του προσωπικού του πόθεν έσχες.
Εδώ ακούγεται: από το σενάριο της εισήγησης διαγραφής του μέχρι το μπλοκάρισμα της υποψηφιότητάς του. Η ΚΕ δεν διαγράφει, μόνον η Επιτροπή Δεοντολογίας εξετάζει το αίτημα. Κι ένα τέτοιο ήδη συζητήθηκε, όταν το μέλος της ΚΕ και πρώην βουλευτής Θέμης Μουμουλίδης αιτήθηκε τη διαγραφή του πρώην προέδρου, αλλά το αίτημα δεν πέρασε, την εβδομάδα που μας πέρασε. Βασικά φανερώνοντας πως η πλευρά Κασσελάκη έχει λόγο στην Επιτροπή αυτή.
ΤΟ ΕΞΩΔΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΙΓΜΟΙ.
Τι μένει; Μία ακόμη πρόβα έξωσης και απ’ το κόμμα ή μια επιχείρηση αποκλεισμού του; Στους 87 ή 100 υπολογίστε πως σε όσους θεωρούν κόκκινη γραμμή το κασσελακικό εξώδικο δεν εγγράφεται απλώς ένα μέρος της «φρουράς Τσίπρα» με πρώτη την Ολγα Γεροβασίλη.
Μα και ο υποψήφιος για την προεδρία Σωκράτης Φάμελλος. Στις άτυπες συναντήσεις του μπλοκ αιωρούνται οι φράσεις: «Μην τον κάνουμε ήρωα με σταλινική μεθόδευση».
Και η έτερη: «Θέλει προσοχή η έξωση». Κι εδώ έγκειται και η στρατηγική της έντασης από μεριάς Κασσελάκη. Ο ελιγμός με το εξώδικο που ναι μεν επιδόθηκε στο κόμμα, αλλά από τη μεριά του αποσαφηνίζεται πως «δεν θα ‘χει συνέχεια», είναι μισό βήμα πίσω. Αλλά όχι θεαματικό. Ο Κασσελάκης και η στενή του ομάδα θέλουν τη σημερινή ΚΕ, αν αυτή έχει απαρτία και γίνει, να επικαιροποιεί το χάσμα κομματικής βάσης και κλειστού κομματικού απαράτ.
Ο Κασσελάκης θέλει επίσης να θυμίζει πως ο ίδιος δεν έχει αποδεχθεί τη μομφή. Εξάλλου στο εξώδικο υπογράφει ως Πρόεδρος. Και επίσης θέλει να μετρήσει τον στρατό ενόψει ενός συνεδρίου που όχι απλώς θα επικυρώνει τις υποψηφιότητες για την αρχηγία, μα και θα τον επαναφέρει στα ηνία του κόμματος και τυπικά.
Το βέβαιο και η διαφορά με τα πασοκικά είναι πως ο Κασσελάκης έγκαιρα δεν κινήθηκε προς τη βάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τη θεσμική μνήμη να δρομολογήσει ήπιες διαδικασίες. Κυρίως, η υπαρξιακή του κρίση απλώς επιβεβαίωσε ένα βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό του που δεν έχει ελπίδα γεφυρώσεων.
Το παράδοξο είναι πως τον ρόλο της σύνθεσης των δύο πλευρών παίζει ο Παύλος Πολάκης που στη δική του αψιά διαδρομή έχει διαγραφεί μία φορά από τη μία ομάδα και έχει απειληθεί παλιότερα να διαγραφεί από την άλλη.