Την αντίδραση που έψαχναν απεγνωσμένα οι Αγγλοι μετά την ιστορική τους ήττα από την Ελλάδα στο Γουέμπλεϊ τη βρήκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Ελσίνκι.
Τα Τρία Λιοντάρια νίκησαν τη Φινλανδία με 3-1 παρά τους πειραματισμούς που επανέλαβε ο Λι Κάρσλεϊ και παρέμειναν σε τροχιά διεκδίκησης της πρώτης θέσης του 2ου ομίλου (2η κατηγορία).
Ο Κάρσλεϊ προέβη σε έξι αλλαγές σε σχέση με τους έντεκα που ξεκίνησε το παιχνίδι με τη Γαλανόλευκη, αλλά δύο είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Η πρώτη είχε σχέση με τη θέση του τερματοφύλακα. Αφησε στον πάγκο τον Πίκφορντ, ο οποίος ήταν από τους χειρότερους παίκτες εναντίον της Ελλάδας, και τον αντικατέστησε με τον Ντιν Χέντερσον που ξεκίνησε για πρώτη φορά βασικός. Τα μοναδικά λεπτά που είχε στα πόδια του ως διεθνής ήταν ένα 45λεπτο πριν από 1.431 ημέρες σε ένα φιλικό με την Ιρλανδία.
Η δεύτερη σημαντική αλλαγή του Κάρσλεϊ ήταν η τοποθέτηση του Τρεντ Αλεξάντερ – Αρνολντ στο αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά ουσιαστικά του έδωσε το ελεύθερο να κινείται στη μεσαία γραμμή. Ο άσος της Λίβερπουλ πέτυχε το δεύτερο γκολ της Αγγλίας με έξοχο χτύπημα φάουλ. Είναι το πρώτο γκολ που πετυχαίνει με αυτόν τον τρόπο παίκτης των Κόκκινων με την Εθνική Αγγλίας μετά τον Τζον Μπαρνς το 1993.
Το σκορ άνοιξε ο Γκρίλις ύστερα από θαυμάσια ασίστ του Γκόμες. Και οι δύο παίκτες ήταν απόντες από το ματς με την Ελλάδα, κάτι που δεν πέρασε ασχολίαστο. Το τρίτο γκολ σημείωσε ο Ράις. Το γκολ της τιμής για τους Φινλανδούς πέτυχε στο 87ο λεπτό ο Χόσκονεν.
Δεν εντυπωσίασε
Παρά τα τρία γκολ που πέτυχε η Αγγλία, δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή της και μέχρι την πρώτη ώρα του αγώνα απειλήθηκε αρκετές φορές, με πιο χαρακτηριστική ευκαιρία αυτή του Φρέντρικ Γένσεν.
Στην ανάλυσή του στην «Ντέιλι Μέιλ» ο Ολιβερ Χολτ σημείωσε πως παρά τη νίκη τα Τρία Λιοντάρια μοιάζουν να έχουν εισέλθει σε μια περίοδο αδράνειας και ολίσθησης.
Μια αμφισημία του Λι Κάρλσεϊ στις δηλώσεις του αναζητά ερμηνεία. Ο άγγλος εκλέκτορας είπε για τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή πως «αυτή η δουλειά αξίζει έναν προπονητή παγκόσμιας κλάσης που έχει κατακτήσει τρόπαια και είμαι ακόμα στον δρόμο προς αυτό».