Ψευδείς αναφορές από πρώην Ανώτατο Δικαστή, για Δικαστή του Εφετείου

Ο Λ. Παρπαρίνος (ως δικηγόρος) ζήτησε εξαίρεση του Μ. Αμπίζα από τη σύνθεση του Εφετείου, επικαλούμενος κόντρα τους, πριν 12 χρόνια – Ο Μ. Αμπίζας, με στοιχεία απέδειξε πως τα όσα επικαλέστηκε Λ. Παρπαρίνος, δεν είναι αληθή και κάλεσε τον Πειθαρχικό του ΠΔΣ να επιληφθεί – Αντιπαράθεση για μια άδεια απουσίας για παρακολούθηση αγώνα του ΑΠΟΕΛ στο εξωτερικό

Του Μανώλη Καλατζή

Νομικός, ο οποίος διετέλεσε για 10 ολόκληρα χρόνια Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, έχοντας προηγουμένως περάσει από όλες τις βαθμίδες της Δικαιοσύνης, έχοντας θητεύσει και ως Πρόεδρος του Συνδέσμου Δικαστών, καταγγέλθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο, από Δικαστή του Εφετείου, για κατάθεση ψευδών στοιχείων, σε διαδικασία στην οποία εμφανιζόταν ως δικηγόρος.

Πρόκειται για τον Λεωνίδα Παρπαρίνο, ο οποίος ζήτησε την εξαίρεση του Δικαστή Μιχάλη Αμπίζα, από την σύνθεση του Εφετείου, το οποίο εκδικάζει υπόθεση πελατών του.

Ο Μιχάλης Αμπίζας, με μια πρωτοφανή για τα δικαστικά χρονικά απόφαση, άφησε εκτεθειμένο τον Λεωνίδα Παρπαρίνο, ζητώντας ευθέως την παραπομπή του στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, του οποίου προεδρεύει ο Γενικός Εισαγγελέας.

Ο Λεωνίδας Παρπαρίνος, απέδωσε πιθανή προκατάληψη και αμφισβήτησε την αμεροληψία του Μιχάλη Αμπίζα, επικαλούμενος γεγονότα, τα οποία κατά τους ισχυρισμούς του, συνέβησαν πριν από 12 και πλέον χρόνια.

Ιστορίες για γήπεδα

Ο Λεωνίδας Παραπαρίνος, καταθέτοντας αίτημα για εξαίρεση του Μ. Αμπίζα, ισχυρίστηκε ότι το 2012, ο νυν δικαστής του Εφετείου, ενώ υπηρετούσε ως Επαρχιακός Δικαστής Λευκωσίας, εξασφάλισε, «πίσω από την πλάτη του» άδεια και έφυγε στο εξωτερικό, για να παρακολουθήσει στην Ισπανία, ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της Ρεάλ και του ΑΠΟΕΛ. Εκείνη την περίοδο, ο Λεωνίδας Παρπαρίνος ήταν Διοικητικός Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και όπως υποστήριξε, δεν είχε ενημερωθεί καθηκόντως από τον Μιχάλη Αμπίζα, ο οποίος τον παρέκαμψε και εξασφάλισε έγκριση της άδειας από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Ο Λεωνίδας Παρπαρίνος, ισχυρίστηκε πως ο ίδιος είχε κάνει καταγγελία στο Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά δεν υπήρξε προθυμία για να εξεταστεί υπόθεση κατά του Μ. Αμπίζα.

Ο πρώην Δικαστής του Ανωτάτου και νυν δικηγόρος, είπε πως η αίτηση εξαίρεσης του Μ. Αμπίζα, έγινε από τον ίδιο προσωπικά αλλά και εκ μέρους των πελατών του, οι οποίοι γνωρίζουν τα γεγονότα και έχουν έντιμους ενδοιασμούς για το πρόσωπο του Δικαστή του Εφετείου.

Ο Λεωνίδας Παρπαρίνος, όπως προκύπτει από τα πρακτικά του Δικαστηρίου, άφησε και άλλες αιχμές κατά του Μ. Αμπίζα, λέγοντας πως υπάρχουν και άλλα εναντίον του, αλλά δεν μπορούσε να τα πει γιατί δεν ήταν σε θέση να τα τεκμηριώσει!

Ισοπέδωση της Δικαιοσύνης

Ο Λεωνίδας Παρπαρίνος, επιχειρώντας να δικαιολογήσει το αίτημα για εξαίρεση του Μ. Αμπίζα, παρά το ότι είναι ένας εκ των τριών Δικαστών του Εφετείου, είπε: «Όχι δεν υπάρχει σημασία γιατί ένας, όπως ξέρουμε πολύ καλά, ξέρω και εγώ, ότι μπορεί να επηρεάσει την Απόφαση (…) Δεν θέλω να πω πως εκδίδονται οι αποφάσεις. Ένας την γράφει, εδώ είναι… Ένας την γράφει και δίνει στους άλλους, οι οποίοι συμφωνούν. Έτσι δεν είναι; (…)

Όπως ξέρετε πολύ καλά, υπάρχει νομολογία και επεξηγά, εκείνος που κάνει τον κόπο και βρίσκει τη νομολογία παρουσιάζει εκείνο που θέλει να παρουσιάσει, που πιστεύει ότι είναι σωστό. Έτσι δεν είναι;»

Με απλά λόγια, παρουσίασε τους δύο εκ των τριών δικαστών του Εφετείου ως «διακοσμητικούς», οι οποίοι απλώς συμφωνούν με το κείμενο μιας απόφασης που θα γράψει ο τρίτος! Το πιο σοβαρό όμως είναι ότι αφήνει εκτεθειμένους όλους τους πρώην Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αφήνοντας να νοηθεί ότι απλώς προσυπέγραφαν αποφάσεις που λάμβανε ένας εξ αυτών.

«Ποτέ δεν πήγα στην Ισπανία»

Ο Δικαστής του Εφετείου Μιχάλης Αμπίζας, στην απόφαση του σημειώνει πως αισθάνθηκε υποχρεωμένος να παραθέσει «τα γεγονότα και στοιχεία που καταδεικνύουν, δυστυχώς, ότι ο συνήγορος (Λ. Παραρίνος) δεν δίστασε να καταφύγει σε παράθεση ψευδών αναφορών…» για να υποστηρίξει το αίτημα για εξαίρεση του.

Ο Μιχάλης Αμπίζας, σημείωσε πως δεν πήρε άδεια τον Απρίλιο του 2012 και ποτέ στη ζωή του δεν ταξίδεψε στην Ισπανία και δη για να παρακολουθήσει τον αγώνα Ρεάλ – ΑΠΟΕΛ.

Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα, υποστήριξε πως «οι αναφορές του συνηγόρου (Λ. Παρπαρίνου) είναι παντελώς ψευδείς. Έπεται ότι παντελώς ψευδείς είναι και οι υπόλοιπες αναφορές του σχετικά με καταγγελία μου, από τον ίδιο, και, με την όποια

διαχείριση της από το Ανώτατο Δικαστήριο. Προφανώς, άλλα είχε στο μυαλό του ο συνήγορος, τα οποία, όμως, επέλεξε να παρουσιάσει εντελώς παραποιημένα για να εξυπηρετήσει τον σκοπό του».

Με τον ΑΠΟΕΛ στην Αγία Πετρούπολη

Ο Δικαστής Μ. Αμπίζας ανέφερε πως είχε ζητήσει άδεια από τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μέσω του Αρχιπρωτοκολλητή και μέσω του Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας που τότε ήταν ο κ. Παρπαρίνος. Η άδεια αφορούσε το διάστημα 22-24 Νοεμβρίου 2011, ώστε να παρακολουθήσει τον αγώνα Ζενίτ – ΑΠΟΕΛ στην Αγία Πετρούπολη στις 23 Νοεμβρίου 2011. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο αγώνας έληξε 0-0 και ο ΑΠΟΕΛ εξασφάλισε την πρόκριση του στους 16 του Champions League.

O Μιχάλης Αμπίζας, είχε αιτηθεί την άδεια από τον Σεπτέμβριο του 2011 και μάλιστα την αίτηση προς τον Πρόεδρο του Ανωτάτου, την είχε προσυπογράψει ο ίδιος ο Λεωνίδας Παρπαρίνος, σημειώνοντας «ο.κ έγιναν διευθετήσεις».

Μετά την επιστροφή του από την Αγία Πετρούπολη, υπέστη φραστική επίθεση από τον Λ. Παρπαρίνο, ο οποίος δεν είχε δεχθεί να τον ακούσει. Για τον λόγο αυτό, τού απέστειλε επιστολή με κοινοποίηση στα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Σε εκείνη την επιστολή, το περιεχόμενο της οποίας αποκάλυψε ο Μιχάλης Αμπίζας, σημειωνόταν πως πριν αναχωρήσει για άδεια, είχε προβεί σε όλες τις απαραίτητες διευθετήσεις ώστε να μην διαταραχθεί το πρόγραμμα του Δικαστηρίου και να μην καθυστερήσουν υποθέσεις. Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Έχοντας συνεπώς προβεί σε όλο αυτό τον προγραμματισμό ακριβώς για να μην επηρεαστεί οποιοσδήποτε, είτε διάδικος, είτε συνάδελφος, ήταν με δυσάρεστη έκπληξη που σας άκουσα, πρωί – πρωί της ημέρας επιστροφής μου, να μου αποδίδεται ότι σας ‘ξεγέλασα’, ότι ‘άφησα τις υποθέσεις και επιβάρυνα τους συναδέλφους μου για να πάω στη μάππα’. Ο δε απαξιωτικός τρόπος και το ύφος με το οποίο μου μιλήσατε ήταν, με όλο το σέβας, επίσης άκρως προσβλητικός. Όπως άκρως προσβλητικό ήταν και το ότι η προσπάθειά μου να εξηγήσω τη θέση μου αντικρούστηκε με το ότι δεν έχετε χρόνο να με ακούσετε γιατί έχετε κι άλλες δουλειές».

Ο Μιχάλης Αμπίζας, στην επιστολή του τον Νοέμβριο του 2011, άφηνε σαφείς αιχμές για τον ίδιο τον Λ. Παρπαρίνο και ανέφερε μεταξύ άλλων ότι, αν η άδεια που έλαβε για προσωπικούς λόγους ήταν επιλήψιμη, «το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για άδεια που έχει ως σκοπό π.χ. την επίσκεψη παιδιού/φοιτητή στο εξωτερικό, ή τη διεκπεραίωση προσωπικών δουλειών στο εξωτερικό, ή ακόμη τη συμμετοχή σε συνέδρια αντιπροσωπεύοντας την Ένωση Δικαστών». Προφανώς αυτές οι αναφορές, σχετίζονταν με άδειες που είχε λάβει ο κ. Παρπαρίνος ως Δικαστής.

Γιατί τόσες αναλήθειες;

Ο Δικαστής Μιχάλης Αμπίζας, στην απόφαση του, σημειώνει πως, «δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω ποια προβληματική αντίληψη οδήγησε τον συνήγορο (Λ. Παρπαρίνο)  να παραθέσει τέτοια αναληθή γεγονότα, ανατρέχοντας τόσο μακριά στο παρελθόν. Η ουσία του πράγματος παραμένει ότι ουδέποτε απουσίασα χωρίς άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο ίδιος γνώριζε και προσυπέγραψε, συστήνοντας, μάλιστα, την άδεια μου και ουδέποτε με κατάγγειλε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Ούτε το Ανώτατο Δικαστήριο απέφυγε να επιληφθεί καταγγελίας εναντίον μου, που άλλωστε, ουδέποτε υπήρξε. Το, κατά τον εν λόγω χρόνο, παράπονο μου, αναφορικά με τη συμπεριφορά του συνηγόρου, τέθηκε δεόντως και πλέον, από μέρους μου, το ζήτημα είχε λήξει».

Προσβάλλει το κύρος της Δικαιοσύνης

Ο Μιχάλης Αμπίζας, μετά την παράθεση των στοιχείων για τα πραγματικά γεγονότα,  σημείωσε πως το αίτημα για εξαίρεση του, στερείται ερείσματος, γιατί διαφορετικά θα δινόταν η εντύπωση, πως ο κάθε συνήγορος μπορεί εμμέσως, να κάνει επιλογή Δικαστή.

Όμως, δεν έμεινε εκεί, γιατί το θέμα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό. «Δεν αποτελεί» σημειώνει ο Μ. Αμπίζας, «η παρούσα, απλώς μία περίπτωση εσφαλμένης αντίληψης διάδικης πλευράς για πιθανή προκατάληψη ενός Δικαστή. Δυστυχώς, αποτελεί περίπτωση που αφορά άκρως σοβαρά ζητήματα. Αφορά τον από μέρους του συνηγόρου ψευδή καταλογισμό πράξεων σε Μέλος του Εφετείου, με σκοπό να εξασφαλίσει την εξαίρεση του από τη σύνθεση στην οποία ανατέθηκε η υπόθεση του, προσβάλλοντας την υπόληψη του Μέλους αυτού, ως Δικαστή».

Και συνεχίζει: «Αφορά την από μέρους του συνηγόρου ψευδή αναφορά σε καταγγελία Δικαστή, την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο συγκάλυψε και δεν επιθυμούσε να επιληφθεί. Προσβάλλοντας την υπόληψη ενός Μέλους ή και όλων των Μελών, του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Αφορά την από μέρους του συνηγόρου γενικόλογη και αόριστη αναφορά σε ύπαρξη και άλλων στοιχείων που δεν μπορεί να τεκμηριώσει, εμφανώς για δημιουργία εντυπώσεων, και πάλι προσβάλλοντας Μέλος του Εφετείου, ατεκμηρίωτα.

Αφορά, μετά από δική του αναφορά, την από μέρους του συνηγόρου δυσφήμιση Μέλους του Εφετείου στους πελάτες του, με αποτέλεσμα εκείνοι να έχουν έντιμους ενδοιασμούς να εκδικαστούν από τη συγκεκριμένη σύνθεση.

Αφορά την από μέρους του συνηγόρου προσβολή των Μελών της σύνθεσης του Εφετείου, με την αναφορά ότι θα επηρεαστούν και όλων των Μελών του Εφετείου, με την αναφορά για τον τρόπο, κατά τον ίδιο, λήψεως απόφασης από το Εφετείο. Η δε παραπομπή του στην προσωπική του γνώση, μπορεί αφενός να αφορά τον ίδιο, αλλά, αφετέρου προσβάλλει και τους πρώην συναδέλφους του στο Ανώτατο Δικαστήριο, προσβάλλοντας, με όλα τα πιο πάνω, το κύρος της Δικαιοσύνης».

Αυτοεξαιρούμαι από ευθιξία

Ο Δικαστής του Εφετείου, Μ. Αμπίζας, στην κατάληξη της απόφασης, του παρά το ότι αποφάνθηκε πως το αίτημα για εξαίρεση του δεν έχει έρεισμα σημειώνει πως «παρόλο που δεν θα ενέκρινα το αίτημα του συνηγόρου (Λ. Παρπαρίνου) των εφεσιβλήτων και των ιδίων των εφεσιβλήτων, στην ψευδή, και συνεπώς, ανύπαρκτη βάση που τέθηκε, κρίνω ότι, υπό τα δεδομένα, ως έχουν τροχιοδρομηθεί, επιβάλλεται να αυτοεξαιρεθώ από τη σύνθεση που θα εκδικάσει την έφεση. Ανάλογη είναι η απόφαση μου».

Ο λόγος τώρα στο Πειθαρχικό

Το θέμα όμως δεν θα μείνει εντός της αίθουσας του Εφετείου, σαν να μην συνέβη τίποτα. Όπως υποστήριξε ο Μιχάλης Αμπίζας «η σοβαρότητα των πιο πάνω καθιστά εύκολα αντιληπτή τη βεβαιότητα το Πειθαρχικό Συμβούλιο των Δικηγόρων και ο Γενικός Εισαγγελέας, ως Πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου των Δικηγόρων, να επιθυμούν να εξετάσουν τα ως άνω. Στη διάθεση των οποίων είναι τόσο τα πρακτικά της διαδικασίας όσο και η παρούσα απόφαση.