Η Boxing Day του 1999 ήταν μια ξεχωριστή ημέρα για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Η Τσέλσι υπό τις οδηγίες του προπονητή της Τζιανλούκα Βιάλι έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που παρατάχθηκε με έντεκα ξένους παίκτες. Ηταν τα πρώτα χρόνια της εφαρμογής του νόμου Μπόσμαν που επέτρεπε στα κλαμπ να προσλαμβάνουν απεριόριστο αριθμό παικτών από την Ευρώπη και οι αγγλικές ομάδες συναγωνίζονταν ποια θα πρωτοπάρει την αφρόκρεμα των ποδοσφαιριστών που έπαιζαν εκτός Γηραιάς Αλβιόνας.
Το 2005, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, μία άλλη λονδρέζικη ομάδα, η Αρσεναλ, όχι μόνο παρέταξε ένδεκα ξένους παίκτες αλλά και αυτοί που κάθονταν στον πάγκο είχαν ξένα διαβατήρια. Ηταν η ημέρα που έπεσε και το τελευταίο οχηρό μπροστά στη λαίλαπα της ξενομανίας.
Τα επόμενα χρόνια, όταν οι Αγγλοι αντιλήφθηκαν πως στη στέρνα δεν υπάρχουν πια αρκετοί γηγενείς παίκτες υψηλού επιπέδου για να κληθούν στην εθνική ομάδα και οι αποτυχίες άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη, με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό των Τριών Λιονταριών από την τελική φάση του Euro 2008 και τις τρεις ήττες στους ομίλους του Μουντιάλ του 2014, αποφάσισαν να λάβουν τα μέτρα τους. Ακαδημίες, προώθηση ταλέντων και τα γνωστά.
Ο Αρης, όπως και πολλές ομάδες ανά τον κόσμο, για να μην τον αδικούμε, δεν ασχολείται με το μέλλον της εθνικής ομάδας. Κοιτάζει μόνο το δικό του συμφέρον. Η τελευταία φορά που κλήθηκε παίκτης του στην Εθνική, ήταν το 2019 ο Γιάννης Φετφατζίδης. Εκτοτε αγνοούνται όχι μόνο οι διεθνείς αλλά και γενικότερα οι έλληνες παίκτες από το ρόστερ των Κιτρινόμαυρων.
Αυτή τη στιγμή ο Αρης είναι η ομάδα με τους περισσότερους ισπανούς παίκτες σε όλη την Ευρώπη, και πιθανόν σε όλο τον κόσμο: έντεκα, ζωή να ‘χουν, μαζί με τα διπλά διαβατήρια. Τόσους δεν έχουν ούτε οι περισσότερες ισπανικές ομάδες.
Αφού σε λίγο από τα μεγάφωνα του «Κλεάνθης Βικελίδης» θα αναδύονται νότες από φλάμενκο και στο ημίχρονο οι οπαδοί του Αρη θα διαβάζουν Θερβάντες.
Ολα αυτά δεν έχουν καμία σημασία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αυτό που μετρά είναι το αποτέλεσμα. Και ο Αρης καμαρώνει αυτή τη στιγμή από το ρετιρέ της βαθμολογίας. Οπως είχε συμβεί ξανά πριν από τέσσερα χρόνια. Viva España λοιπόν.