Το εκλογικό σύστημα σε μια χώρα είναι αυτό που καθορίζει με λεπτομέρεια τον τρόπο με τον οποίο διεξάγονται οι εκλογές και τον τρόπο με τον οποίο προκύπτει ο νικητής των εκλογών.
Εάν κάνουμε την ερώτηση: «Ποιο είναι το καλύτερο εκλογικό σύστημα σήμερα;» Η απάντηση μπορεί να είναι όλα ή κανένα!
Κάθε κράτος εγκρίνει το σύστημα που θέλει και με αυτό γίνονται οι εκλογές του. Στο σωτήριο έτος μας του 2024 έχουν γίνει πάρα πολλές εκλογές, θα γίνουν ακόμη και άλλες. Όλες έγιναν με διαφορετικά εκλογικά συστήματα.
Στην Ελλάδα ειδικά, έγιναν πολλές εκλογές τελευταία χρόνια – και επιτέλους – δοκιμάσαμε και την Απλή Αναλογική, αλλά δεν μας άρεσε και τόσο και γυρίσαμε σε εκλογικά συστήματα που μπορούν να «ευδοκιμήσουν» στην ελληνική κοινωνία.
Εάν παρακολουθείτε τη σημερινή ελληνική επικαιρότητα, βλέπετε πως επειδή η παρούσα κυβέρνηση στις πρόσφατες ευρωεκλογές έχασε πάνω από 10 % από τη δύναμή της, σκέφτεται να αλλάξει το εκλογικό σύστημα και επειδή οι Έλληνες δεν συναινούν – δεν μπορούν να συνεννοηθούν -, λένε πως εάν το πρώτο κόμμα κερδίσει πάνω από 30% των ψήφων, θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με το νέο αυτό σύστημα, αν και 70% των Ελλήνων δεν θα την υποστηρίζουν! Βλέπετε την αδικία; Αλλά πώς διορθώνεται;
Έτσι, με αυτές τις σκέψεις ερχόμαστε στις φετινές Αμερικανικές Εκλογές και στο Παράδοξο Εκλεκτορικό Κολλέγιο που αποφασίζει το αποτέλεσμα των Εκλογών στις ΗΠΑ. Όπως συμβαίνει εδώ και πάνω από 200 χρόνια, το Εκλεκτορικό Κολλέγιο θα καθορίσει το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ και φέτος και όχι οι ψηφοφόροι της χώρας.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΚΛΕΚΤΟΡΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ;
Το Εκλεκτορικό Κολλέγιο κατανέμει έναν αριθμό εκλεκτόρων με βάση τον αριθμό των γερουσιαστών και αντιπροσώπων που έχει κάθε πολιτεία στο Κογκρέσο συν τρεις εκλέκτορες για την Περιφέρεια της Κολούμπια.
Οι περισσότερες πολιτείες απονέμουν όλες τις εκλογικές ψήφους τους στον υποψήφιο που κερδίζει αυτή την πολιτεία. Το Εκλεκτορικό Σώμα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών. Αλλά, μια πρόσφατη προσπάθεια -αυτή της Νεμπράσκας – θέλει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο απονέμει τις εκλογικές ψήφους της και έχει γίνει ένα πεδίο μάχης, αλλά και στην ίδια κατηγορία είναι σήμερα και η Αριζόνα, η Τζόρτζια, το Μίσιγκαν, η Νεβάδα, η Βόρεια Καρολίνα, η Πενσυλβάνια και το Ουισκόνσιν.
Ωστόσο, οι περισσότεροι Αμερικανοί υποστηρίζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια την κατάργηση αυτού του συστήματος. Περισσότεροι από έξι στους δέκα Αμερικανοί (63%) θα προτιμούσαν να δουν τον νικητή των προεδρικών εκλογών να είναι το πρόσωπο που κερδίζει τις περισσότερες ψήφους σε εθνικό επίπεδο. Περίπου το ένα τρίτο όμως (35%) τάσσεται υπέρ της διατήρησης του συστήματος του Εκλεκτορικού Κολλεγίου.
Σε 48 πολιτείες και στην District of Columbia – όπου βρίσκεται η πρωτεύουσα Ουάσινκτων – ο υποψήφιος που λαμβάνει τις περισσότερες ψήφους σε αυτήν την πολιτεία λαμβάνει όλες τις εκλεκτορικές ψήφους. Ένας υποψήφιος Πρόεδρος πρέπει να κερδίσει την πλειοψηφία των 538 εκλεκτορικών ψήφων, ήτοι 270 εκλέκτορες για να γίνει πρόεδρος. Εάν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει την πλειοψηφία, το αποτέλεσμα των εκλογών αποφασίζεται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, με την αντιπροσωπεία κάθε πολιτείας να δίνει μία ψήφο.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΡΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ
Σύμφωνα με το ισχύον εκλογικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, το παράδοξο είναι πως ο νικητής της λαϊκής ψήφου μπορεί να μην γίνει πρόεδρος εάν δεν εξασφαλίσει αρκετές ψήφους του Εκλεκτορικού Κολλεγίου. Αυτό ακριβώς έγινε στις εκλογές του 2000, όταν ο Τζορτζ Μπους είχε μισό εκατομμύριο λιγότερες ψήφους από τον Aλ Γκορ, αλλά εκλέχτηκε πρόεδρος. Το ίδιο έγινε και το 2016 όταν ο Τραμπ είχε τρία εκατομμύρια λιγότερες ψήφους από την Χίλαρι Κλίντον, αλλά εκλέχτηκε πρόεδρος. Οι δύο αυτοί πρόεδροι κέρδισαν αυτές τις εκλογές με την υποστήριξη από το Εκλεκτορικό Κολλέγιο, αλλά δεν κέρδισαν τις περισσότερες ψήφους σε εθνικό επίπεδο.
Βλέπουμε λοιπόν πως το Εκλεκτορικό Κολλέγιο έχει τη δύναμη να εκλέγει τον πρόεδρο και να αγνοήσει, αλλά και να περιφρονήσει τη θέληση του λαού στις ΗΠΑ. Πού είναι λοιπόν η Αμερικανική Δημοκρατία και η ηθική και ελεύθερη αρχηγία του κόσμου μας;
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ 2024;
Φέτος οι πιθανότητες νίκης και των δύο υποψηφίων – από ό,τι φαίνεται – και πολύ κοντά στην ημερομηνία των εκλογών, είναι αυτό που λέμε στα ελληνικά αμφίρροπη ή στα αγγλικά 50-50. Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι πως οι δύο παρατάξεις έχουν μία έχθρα και μίσος μεταξύ τους που έχει ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια. Το βλέπουμε αυτό στα τέσσερα χρόνια του προεκλογικού αγώνα που ήταν η μακροβιότερη περίοδος στα χρονικά τους.
Φτάνει κανείς σήμερα στο συμπέρασμα πως όποιος κι αν κηρυχτεί νικητής – με το ανωτέρω παράδοξο και περίεργο σύστημα – η αντίπαλη παράταξη θα αντισταθεί – όπως παρουσιάζεται στην ψηφιακή μας εποχή – με όλα τα όπλα που διαθέτει και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να βυθίζονται σε μια αδικαιολόγητη, άλυτη και βαθιά ηθική πολιτική κρίση. Είναι αυτό που δεν εύχεται – σε καμία περίπτωση – ένας πολιτισμένος άνθρωπος! Θα το δούμε και αυτό σύντομα!
Δυστυχώς σήμερα δεν ισχύει η παλιά και σοφή ρήση της βραδιάς των αμερικανικών προεδρικών εκλογών: «ο Υποψήφιος πέθανε, Ζήτω ο Πρόεδρος!»΄Αλλοι καιροί και άλλα οργισμένα ήθη σήμερα με τα Αντικοινωνικά Μέσα Επικοινωνίας, αλλά και τα FAKE NEWS που στα ελληνικά διαβάζονται πλέον και ορθώς: Φάκε Νιους!
The post Το Παράδοξο Εκλεκτορικό Κολλέγιο θα αποφασίσει και φέτος το αποτέλεσμα των Εκλογών στις ΗΠΑ appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.