Εξουσία

Η μέθη αποκαλύπτει τα ελαττώματα. Προσθέστε δίπλα της και την εξ(ουσία). Αυτή την περίεργη δύναμη που πείθει τον άνθρωπο πως είναι κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά είναι. Που τον κάνει να αντιλαμβάνεται τη θνητότητα του ως αιωνιότητα, τη σκέψη του ως σοφία και τις πράξεις του ως απόδειξη τελειότητας.

Η εξουσία έχει πολλά πρόσωπα. Μπορεί να είναι οικονομική, πολιτική ή ό,τι άλλο, όλα όμως έχουν το ίδιο χαρακτηριστικό: την παντογνωμοσύνη.

Για κάποιον άγνωστο λόγο η εξουσία ταυτίζει τη δύναμη που έχει στα χέρια της με τη γνώση επί παντός επιστητού, ίσως γιατί δεν συναντά ιδιαίτερες αντιστάσεις στην προσπάθεια να επιβάλει την άποψή της. Οταν λοιπόν απουσιάζουν τα φίλτρα της αυτογνωσίας και της αυτοκριτικής η εξουσία εκτίθεται και αποκαλύπτει κάθε αδύναμη πλευρά της.

Πριν από δύο εβδομάδες ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα εξέφρασε την άποψη, μέσω ραδιοφώνου, να μην καλούνται πλέον στην εθνική ομάδα της χώρας του παίκτες που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Είπε μεταξύ άλλων πως οι ποδοσφαιριστές που παίζουν εκτός συνόρων δεν είναι καλύτεροι απ’ αυτούς που αγωνίζονται στη Βραζιλία, ενώ δεν μπορούσε να διακρίνει νέους Γκαρίντσα και Ρομάριο στις ξένες ομάδες.

Πολλοί εκλέκτορες εθνικών ομάδων θα εύχονται να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του Λούλα και στη Βραζιλία να παίζουν μόνο οι παίκτες του πρωταθλήματος της χώρας του καφέ. Ποιος χρειάζεται τον Βινίσιους, τον Ραφίνια, τον Μιλιτάο, τον Εντερσον, τον Αλισον, τον Ντανίλο, τον Μαρκίνιος, τον Εντρίκ και τόσους ακόμα που διαπρέπουν στα σημαντικότερα πρωταθλήματα του κόσμου;

Ο Λούλα στάθηκε άτυχος γιατί οι κουβέντες του δεν είχαν προλάβει να καθίσουν στο χώμα όταν οι Βινίσιους και Ραφίνια τρέλαναν την ποδοσφαιρική Ευρώπη. Ο πολιτικός ηγέτης της Βραζιλίας μοιάζει να έχει μείνει στις δεκαετίες του 1950 και να έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα δύο τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα που κατέκτησε η Σελεσάο, το 1994 και το 2002 στα οποία πρωταγωνίστησαν παίκτες που έπαιζαν στο εξωτερικό. Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο, Ρομάριο, Ντούνγκα, Ρομπέρτο Κάρλος, Ταφαρέλ, Μπεμπέτο, Ραΐ και τόσοι άλλοι. Πόσο εύκολα μπορεί να εκτεθεί η εξουσία όταν θέλει να ανακατεύεται σε θέματα που δεν γνωρίζει;