Είναι συγκινητικό αλλά σε βάζει και σε σκέψεις πόσο αλλάζει η πόλη. Και πόσο είτε το ξεχνούμε, είτε δεν το αντιλαμβανόμαστε. Λογικό προφανώς. Λουδίτες δεν είμαστε να θέλουμε τις γειτονιές όπως το 1960. Δεν είμαστε όμως και χαχόλοι για να μην καταλαβαίνουμε πως η Αθήνα ομογενοποιείται υπό τον τουριστικό Αρμαγεδδώνα. Ολα αυτά σκέφτηκα βλέποντας το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Dourgouti Town» του Δημήτρη Μπαβέλλα για το Δουργούτι ή Αρμένικα, τη συνοικία που ολίγον ρευστά ανασαίνει στα όρια Νέου Κόσμου και Αθήνας. Ολα αυτά σήμερα που οι παλιότερες γενιές που έζησαν στην περιοχή – που πρωτοείδαμε στον κινηματογράφο με τη Μαγική Πόλη του Κούνδουρου – φεύγουν και που τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του Δουργουτίου εξασθενούν.