Χαμένος χρόνος στους δρόμους

Ξεκινώ από το στοιχείο: «Οι κάτοικοι της Αττικής χρειάζονται 40 λεπτά κατά μέσο όρο για να πάνε στον προορισμό τους, ενώ το 15% δαπανά πάνω από 1 ώρα». Το παρέθεσαν η GPO και ο Αντώνης Παπαργύρης για έρευνα για τα «Παραπολιτικά». Πάμε πιο συγκεκριμένα: οι ερωτώμενοι λένε πως για τη μετακίνησή τους από το σπίτι στον καθημερινό προορισμό τους, είτε ως οδηγοί είτε με μέσα μεταφοράς, δαπανούν – κατά 32% – έως και 1 ώρα. Η στήλη έχει ασχοληθεί ξανά και με τις δυσκολίες ενός καθημερινά μετακινούμενου εργαζομένου στο κλεινόν άστυ. Και τη ραγδαία αύξηση της κυκλοφορίας μετά την πανδημία. Τα αυτοκίνητα είναι πιο πολλά, λένε οι πληροφορίες. Και πιο απλές πλέον οι διαδικασίες leasing.

Εδώ προσθέστε τα όχι συχνά δρομολόγια – κυρίως στα λεωφορεία – και επίσης πως πολλές βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης είναι ή κλειστές ή έχουν πρόβλημα – βλέπε Βασιλίσσης Ολγας. Η μία ώρα την ημέρα, με τους πιο συγκρατημένους υπολογισμούς, είναι 30 ώρες τον μήνα. Περίπου τέσσερα γεμάτα οκτάωρα εργασιακά τα περνάμε στον δρόμο. Κι εδώ επαναλαμβάνω πως υπολογίζω μόνον τη μία ώρα την ημέρα για να πας στη δουλειά και όχι το πόσο δαπανάς για να επιστρέψεις σπίτι σου. Στις περισσότερες των περιπτώσεων η μία αυτή ώρα είναι οριοθετημένα δαπανημένη μέσα στην πόλη. Και επίσης συχνά επιβαρύνει τον ψυχισμό του μέσου πολίτη. Το ξέρετε όσοι/ες κυκλοφορείτε εκεί έξω.

Δεν θα προσθέσω κι άλλες προβληματικές μεταβλητές στην εξίσωση αυτή. Πόσα καύσιμα σπαταλούμε. Πόση ατμοσφαιρική ρύπανση προστίθεται σε ένα ήδη δυσμενές περιβάλλον. Δεν θα τολμήσω καν να σκεφτώ πόσο κινδυνεύει η κοινωνική και οικογενειακή συνοχή από όλο αυτό το κλίμα. Τι ατυχήματα, μικρά και μεγάλα, περιλαμβάνει ως πιθανά. Και όλα αυτά που θίγει το σημερινό σημείωμα είναι δείκτες μιας καθημερινότητας ή και «κανονικότητας» που συχνά λέμε οι δημοσιολόγοι. Αρα και δείκτης αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας όλων των βαθμών πολιτικής εξουσίας: από τον δήμο και την περιφέρεια μέχρι την κυβέρνηση.

Αν η πολιτεία δεν μπορεί να βελτιώσει όλα τα παραπάνω, μετά μην αναρωτιέται για τους βαθμούς δυσαρέσκειας ή για τα αντιπολιτικά ρεύματα που ακούν κόμματα και απαξιούν να απαντήσουν ή να συμμετέχουν. Αν η πολιτεία δεν μπορεί να διασφαλίσει ποιότητα στους καθημερινούς ρυθμούς, συγγνώμη, αλλά εκεί είναι ηττημένη, απαξιωμένη και εκεί μετριέται στην τελική ανάλυση. Ο ανανεωμένος στόλος των λεωφορείων. Τα τακτά και σταθερά δρομολόγια. Η απλοποίηση στο εισιτήριο μέσω της ψηφιακότητας. Ο δακτύλιος εκ νέου και η αυστηροποίηση. Ο εκσυγχρονισμός των ΗΣΑΠ που είναι να τον κλαίνε οι ρέγγες σε καθαριότητα, δρομολόγια και καθυστερήσεις. Τα νυχτερινά δρομολόγια των ΜΜΜ. Είναι μερικές μόνον από τις τομές που καλό είναι να επιταχυνθούν. Κανένας χρόνος δεν είναι για ξόδεμα.