Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Εργκίν Αταμάν με δηλώσεις του θέλει να στείλει μηνύματα. Και θέλει να κερδίσει μέσα απ’ αυτό πράγματα που για άλλους μπορεί να φαίνονται μάλλον υπερβολικά. Αλλά για τον ίδιο είναι η… ζωή του όλη. Πέρυσι από πολύ νωρίς ο Τούρκος υποσχόταν Final Four, καλούσε τον κόσμο να σπεύσει να αγοράσει εισιτήρια. Μετά το 0-1 της Μακάμπι στο ΟΑΚΑ και το προβάδισμα πρόκρισης, είχε πει πως αν η ομάδα του δεν πάει στο Βερολίνο, εκείνος θα αποχωρήσει. Είπε και άλλα πολλά, έπεσε σε όλα μέσα. Σε μια σεζόν, μάλιστα, που όλοι τη χαρακτήριζαν μεταβατική, εκείνος δεν δίσταζε να τάζει την κατάκτηση της Euroleague και του ελληνικού πρωταθλήματος. Ισως να ήθελε να δημιουργήσει στην ομάδα του μια αυτοπεποίθηση που έβλεπε πως δεν είχε. Ο,τι κι αν είχε στο μυαλό του, του βγήκε.
Πριν από λίγες μέρες ο Αταμάν σε μια δήλωσή του που δεν έχουμε συνηθίσει βάσει του χαρακτήρα του, είπε ότι δεν μπορεί αυτή τη φορά να υποσχεθεί παρουσία στο Final Four αν η ομάδα του δεν του δώσει το δικαίωμα να το κάνει. Προφανώς και ο τούρκος προπονητής ήθελε να ξυπνήσει τους παίκτες του από το μέτριο ξεκίνημα που είχαν μέσα στη σεζόν. Να τους κάνει να παίξουν σαν πρωταθλητές Ευρώπης. Το πέτυχε σε ελάχιστο διάστημα. Από εκείνη τη μέρα και μετά ο Παναθηναϊκός έδωσε δύο μπασκετικές παραστάσεις: μία στην Πόλη απέναντι στη Φενέρ και μία στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό.
Μέσα στους πρωταγωνιστές και των δύο αγώνων ο παίκτης που πριν από λίγο καιρό, στο ματς με τη Ρεάλ, είδε τον Αταμάν να τον… παρκάρει στον πάγκο ύστερα από τρία λεπτά αγώνα και να μην τον επαναφέρει ποτέ: ο Λορέντζο Μπράουν. Η διαχείριση στον Αμερικανό μπορεί για κάποιους να έμοιαζε με… παιχνίδι με τη φωτιά από πλευράς Αταμάν, αλλά εκείνος του… τσίγκλησε τον εγωισμό. Τον έκανε να «λυσσάει» για κάθε μπάλα, για κάθε φάση. Και τον μετέτρεψε σε κομβικό παίκτη τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και, κυρίως, στο Φάληρο. Ο Αταμάν συνεχίζει να παίζει με το μυαλό όλων και αυτά τα mind games είναι ένα παιχνίδι της δικής του επιτυχημένης τακτικής.