Το ερώτημα αν μπορεί να ενώσει τον κατακερματισμένο χώρο της εθνικιστικής Δεξιάς, όπως κι ένα άλλο, αν υπάρχει πιθανότητα να επαναλάβει την άνοιξη που έζησε τον Σεπτέμβριο του 1993, διατυπώνονται ήδη από διαδρομιστές του Κοινοβουλίου. Την τελευταία διετία, άλλωστε, επιδιώκει συχνά να κάνει Κούγκι το κυβερνών κόμμα – είτε στηλιτεύοντας τον ιδεολογικό του προσανατολισμό με προειδοποιήσεις τύπου «η ΝΔ δεν θα γίνει Ποτάμι» είτε υψώνοντας το λάβαρο του πατριωτικού μετώπου στα ελληνοτουρκικά.
Από το περιβάλλον του απορρίπτουν τα σενάρια καταψήφισης του προϋπολογισμού, χαρακτηρίζοντάς τα «προβοκάτσιες». Γνωστής των ψυχισμών που συγκροτούν τη γαλάζια ΚΟ, από την άλλη, δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν διαθέτει την επιρροή που χρειάζεται στους κόλπους της ώστε να ξαναβιώσει την εμβληματική στιγμή της ιστορίας του. «Δεν υπάρχουν σαμαρικοί βουλευτές αλλά πικραμένοι επειδή νιώθουν παραγκωνισμένοι από την κυβέρνηση» εξηγεί. Η ψηφοφορία στην οποία ψήφισε «όχι» στην τροπολογία για τους μετανάστες εργάτες γης, πέρυσι τον Δεκέμβριο, στηρίζει αυτή την ανάγνωση. Κανείς δεν έσπασε μαζί του την κομματική πειθαρχία που επιβλήθηκε. Παρ’ όλα αυτά, έτερος κονεσέρ των αδύτων της συμπολίτευσης παραδέχεται πως πλέον η πολιτική έχει γίνει διαχείριση χαρακτήρων κι όχι προβλημάτων. Εξ ου κι αναγνωρίζει ότι τόσο οι γκρίνιες των νεοδημοκρατών της λαϊκής Δεξιάς όσο και το «προσωπικό παράπονο του Αντώνη που μοιάζει με εκείνο του Προκόπη Παυλόπουλου» τρώνε αρκετό από τον χρόνο που θα έπρεπε να αφιερώνει το Μαξίμου στη διακυβέρνηση. Πάντως, δεν είναι λίγοι οι κεντρώοι της ΝΔ οι οποίοι θεωρούν ότι φωνές σαν τη σαμαρική –ή την κακλαμανική, ή τη στυλιανιδική – έχουν βρει χώρο εξαιτίας της «δραματοποίησης του αποτελέσματος των ευρωεκλογών από τους κυβερνώντες». Οι πιο κακοί ανάμεσά τους, μάλιστα, επισημαίνουν ότι «μέχρι το 2022 δεν έβλεπε κινδύνους για το έθνος». Ή αναρωτιούνται «γιατί δεν επέκτεινε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια όταν κυβερνούσε». Κεντροδεξιός που θέλει να αναδείξει την τακτική την οποία σκιαγραφεί ως «εθνικοποίηση των παραπόνων» καταθέτει μια επιπλέον απορία: «Αν εισηγείσαι εναντίον οποιασδήποτε συνεννόησης με την Τουρκία, γιατί δεν προτείνεις και διπλασιασμό της στρατιωτικής θητείας (ώστε να είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο), αγνοώντας πώς θα αντιδράσει η κοινή γνώμη σε ένα τέτοιο μέτρο;». Πίσω από τις γραμμές της κριτικής που ασκούν στον Σαμαρά όσοι ενοχλούνται από τις φουρτούνες τις οποίες αρέσκεται να προκαλεί στα κομματικά νερά διακρίνεται η ερμηνεία που δίνουν στην ανάγκη του να σχολιάζει κάθε τρεις και λίγο κάποια κυβερνητική πρωτοβουλία. Ποια είναι αυτή; «Ο ευκολότερος τρόπος να σε προσέξουν στην Ελλάδα είναι να εμποδίζεις».