Αύριο το απόγευμα ξεκινάει τις εργασίες του το Εκτακτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στον Πολυχώρο GAZI Live. Ο χαρακτήρας του Εκτάκτου αυτού Συνεδρίου είναι πρωτόγνωρος στην πολιτική σκηνή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Δυνάμει του Αρθρου 20 παράγραφος 4 του καταστατικού μας, η ΚΕ του κόμματος προχώρησε σε ΜΟΜΦΗ κατά του προέδρου (εφόσον ο πρόεδρος εκλέγεται από τη βάση του κόμματος ο «καταστατικός νομοθέτης» προέβλεψε τη δυνατότητα «έκπτωσής» του από την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της ΚΕ και καθόρισε τη διαδικασία για την εκλογή νέου προέδρου). Ως συνέπεια αυτής της απόφασης αυτομάτως προκηρύχθηκε το Εκτακτο Συνέδριο.
Το Εκτακτο Συνέδριο λαμβάνει χώρα επειδή έχει υπάρξει η μομφή. Ζητήματα μπορούν να προταθούν για απόφαση στο κυρίαρχο Συνέδριο. Το Προεδρείο, όπως γίνεται πάντα σε αντίστοιχες διαδικασίες, θα αποφανθεί αν μπαίνει κάποιο νέο θέμα προς συζήτηση. Εκτός από ένα! Αυτό της άρσης της μομφής. Γιατί το Εκτακτο Συνέδριο υπάρχει και λαμβάνει «σάρκα και οστά» λόγω ακριβώς της ύπαρξης της μομφής. Δεν μπορεί δηλαδή να αναιρέσει τη «γενεσιουργό πράξη» της σύγκλησής του. Με άλλα λόγια: χωρίς τη μομφή δεν υπάρχει Εκτακτο Συνέδριο!
Η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθόρισε την ημερήσια διάταξη του Συνεδρίου φέρνοντας προς έγκριση στο σώμα τις 4 υποψηφιότητες των σ. Γκλέτσου, Πολάκη, Φάμελλου, Φαραντούρη, και το Σχέδιο Πολιτικής Απόφασης.
Τη συνέχεια την έχει παρακολουθήσει το Πανελλήνιο, μέσα από τα πολλαπλά επεισόδια, που χαρακτηρίζονται από αμετροέπεια, ύβρεις, κατηγορίες και ενέργειες, από την πλευρά του έκπτωτου προέδρου και των υποστηρικτών του, πρωτοφανέρωτες – και όχι μόνο για τον πολιτικό χώρο της Αριστεράς –, οι οποίες, φυσικά, έχουν κατακλύσει όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά. Η απαξίωση, που υφίσταται ο χώρος μας, έχει παροξυνθεί και μετά το πέρας της εκλογής των αντιπροσώπων το Σαββατοκύριακο, με τις καταμετρήσεις των «δικών» μας, με τις ανοίκειες επιθέσεις στην Επιτροπή Νομιμοποίησης Συνέδρων με τις συνεχείς καταγγελίες, μέχρι τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές.
Η γενεσιουργός αιτία όλης αυτής την ακραίας πόλωσης και έντασης, είναι η απαίτηση για άρση του αποκλεισμού της υποψηφιότητας του Στέφανου Κασσελάκη μέσα από την εξασφάλιση της πλειοψηφίας των συνέδρων, παντοίοις τρόποις…
Ο έκπτωτος επικαλούμενος τη δημοκρατία, και με το προκλητικό «αφήστε με να χάσω», περιφέρει την κατηγορία του αντιδημοκρατικού αποκλεισμού του από τις προτεινόμενες υποψηφιότητες.
Και επειδή κάποιοι καλοπροαίρετοι συνομιλητές, μας ερωτούν «γιατί δεν του παρέχετε το δικαίωμα της υποψηφιότητας συμμετοχής αυτό, έτσι ώστε και η απόφασή σας να έχει την επιδοκιμασία της βάσης», πρέπει να σημειώσουμε: όλα αυτά δεν συμβαίνουν εν κενώ!
Η απόφαση της ΚΕ έχει προκύψει μέσα από συσσωρευόμενες ακραίες αντικομματικές πρακτικές του τέως προέδρου. Κατηγόρησε το κόμμα του για μαύρα ταμεία. Στιγμάτισε ως κουκουλοφόρους τα μέλη της ΚΕ. Κατηγόρησε, για πραξικοπήματα, χούντα. Χαρακτήρισε εκτροπείς και διαπλεκόμενους τους εσωκομματικούς αντιπάλους, που υποστηρίζουν την ομόφωνα ψηφισμένη πολιτική συμμαχιών. Εστειλε ΕΞΩΔΙΚΟ στο κόμμα του. Προχώρησε σε μια σειρά ενεργειών, συγκρότησης μιας παράλληλης δομής – πρόπλασμα ενός άλλου κόμματος (γραφεία, μηχανισμούς κ.λπ.).
Ποιο άλλο κόμμα, ποιος άλλος συλλογικός σχηματισμός, που θα ήθελε «να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται» σε σχέση με την εικόνα και την αξιοπιστία του, θα έκανε ότι δεν βλέπει και θα προχωρούσε στη λογική του business as usual;
Και λόγου δοθέντος, όσοι και όσες νιώθουν τον εαυτό τους στην Αριστερά ή έστω στον προοδευτικό χώρο, πώς ακριβώς νιώθουν με το κόμμα business friendly που ονειρεύεται (ΑΝΤ1, 1/11) ο τέως πρόεδρος;
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης είναι μέλος
της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ