Στην περίπτωση του διαζυγίου του ΣΥΡΙΖΑ και του Στέφανου Κασσελάκη δεν είχαμε μια απλή ασυμφωνία χαρακτήρων. Η σύντομη, αλλά έντονη σχέση τους τελείωσε με μια πρόταση μομφής που πέτυχε, πολλές αλληλοκατηγορίες για προδοσία και εξαπάτηση και ένα συνέδριο-τελική μάχη που έκρινε, σαν άλλη αίθουσα δικαστηρίου, ακόμα και το πώς θα μοιραστεί η περιουσία. Ενας τέτοιος χωρισμός χρειάζεται μουσική υπόκρουση – και αυτήν τη διάλεξαν οι πρωταγωνιστές του.
«Μου ‘φαγες όλα τα δαχτυλίδια»,
στίχοι – μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Λίγη ώρα νωρίτερα, προσπαθούσε να ανακοινώσει τον αριθμό των υπογραφών που είχαν συλλεχθεί υπέρ του Κασσελάκη στο προεδρείο. Δεν το κατάφερε ποτέ, γιατί ο Γιάννης Μαντζουράνης όχι μόνο ζήτησε να κόψουν τον ήχο με το που είδε το κόκκινο κοστούμι της Θεοδώρας Τζάκρη να κατευθύνεται προς το μέρος του, αλλά της άρπαξε το μικρόφωνο από τα χέρια. Οταν όλα τελείωσαν, το πρώτο κοινοβουλευτικό βιολί του πρώην προέδρου (που παραμένει στον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να φύγει) χόρεψε για τα δαχτυλίδια που της έφαγαν και τα σανίδια της νέας εποχής – αν και στα νέα γραφεία του Ταύρου μια χαρά καρέκλες έχουν. Φορούσε ακόμα το κόκκινο κοστούμι και είχε για πρώτο παλαμάκι τον Θάνο Μωραΐτη.
«Απαλλάχθηκα από σένα»,
στίχοι – μουσική: Παρασκευή Πολίτου –
Γιώργος Μπούρας
Το τραγούδι το είπε πρώτος ο Πάνος Μαρίνος, αλλά ποιος αμφισβητεί πως ο Τρύφων Αλεξιάδης, όταν το αφιέρωσε στον Στέφανο Κασσελάκη, σκεφτόταν την ερμηνεία της Ρίτας Σακελλαρίου; Η φωνή της «κουμπώνει» όχι μόνο στον πολιτικό τόνο, αλλά και στην ανακούφιση που ένιωσαν στο τέλος στο στρατόπεδο της πλειοψηφίας. Οποιοσδήποτε συνειρμός στους στίχους «Για να μάθεις να προσέχεις / Τις καλές καρδιές / Και να δεις πως δε σηκώνω / Εγώ τις λαδιές» είναι κακοπροαίρετος. Παρεμπιπτόντως, ο Αλεξιάδης είναι στις υπογραφές του Παύλου Πολάκη.
«Bella ciao»,
ιταλικό αντάρτικο
Μετά τα όσα είχαν διεξαχθεί στο συνέδριο, το αίμα των υποστηρικτών του Κασσελάκη έβραζε. Κι ας είχαν περιμένει ώρες και ώρες μπροστά από την πόρτα του Gazi Live, μπας και καταφέρουν να μπουν μέσα. Σύμφωνα με τα όσα θα έλεγε λίγο αργότερα ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο διαχωρισμός δεξιά και αριστερά δεν έχει πια και τόση σημασία. Οι υπεύθυνοι για το σάουντρακ, όμως, είτε δεν είχαν πάρει το μέμο είτε παρασύρθηκαν από τον ενθουσιασμό της στιγμής. Και κάπως έτσι, ένα από τα πρώτα τραγούδια που ακούστηκαν το βράδυ της Παρασκευής στον Ταύρο ήταν το επαναστατικό «Bella ciao». Το οποίο σε ρεμίξ χορεύουν πλέον και οι δαπίτες, άρα θα μπορούσε κανείς να το πει και εντός κόνσεπτ.
«Ανοιξη»,
στίχοι – μουσική: Ανδρέας Μικρούτσικος
«Επιτέλους χαμόγελα, χαρά!»: αυτές ήταν οι πρώτες φράσεις του Κασσελάκη την ημέρα της ανακοίνωσης του Κινήματος. Την ώρα που έμπαινε στον Ταύρο, η Σοφία Βόσσου, που στηρίζει τον πρώην πρόεδρο σε κάθε του βήμα, πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε ένα από τα πιο γνωστά (και όντως χαρούμενα) ρεφρέν στην πρόσφατη ιστορία της ελληνικής μουσικής –συντονίζοντας μάλιστα το πλήθος, ζητώντας τους να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να τραγουδήσουν μαζί της. Ο συγχρονισμός του στίχου «θα ‘ναι σα να μπαίνει η άνοιξη» με την είσοδο του Κασσελάκη στον χώρο ήταν απόλυτος και ενδεχομένως γι’ αυτό η σκηνή έγινε αμέσως viral.
«Φίλοι κι αδέρφια»
(από «Το μεγάλο μας τσίρκο»),
Ιάκωβος Καμπανέλλης
Ολοι έμειναν στο λάθος που έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης στο όνομα του Ιάκωβου Καμπανέλλη και κανείς δεν άκουσε πως ο στίχος που απήγγειλε («Οποιος φοβάται φωνή ν’ ακούει απ’ τον λαό / σ’ έρημο τόπο ζει και βασιλεύει») είναι από το τραγούδι «Φίλοι κι αδέρφια» της παράστασης «Το μεγάλο μας τσίρκο», που έχει μείνει στην ιστορία με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη. Το ενδιαφέρον είναι πως την ίδια έμπνευση είχε και ο Χρήστος Σπίρτζης μετά την πρόταση μομφής, ο οποίος το χρησιμοποίησε σε βίντεο στα σόσιαλ μίντια για να απαντήσει στο μαύρο-μωβ αφισάκι «είμαι εδώ». Ο ορισμός του πολιτικού εμφυλίου, με στίχους που μιλούν για τη συσπείρωση.
«Αμλετ»,
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
(μετάφραση Γιώργος Χειμωνάς)
Σ’ αυτό το μουσικοθεατρικό της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να λείπει ο Αμλετ, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη. Γιατί αυτή την παράσταση πήγε να δει η Ολγα Γεροβασίλη κάτω από την Ακρόπολη λίγες μέρες πριν από τα γεγονότα της Κεντρικής Επιτροπής και λίγες ώρες αφότου ο σκηνοθέτης (και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) υποβάλει το πρώτο αίτημα ενάντια στον Στέφανο Κασσελάκη, στην επιτροπή Δεοντολογίας, για τη διαγραφή του. Η Γεροβασίλη πλήρωσε με θεωρίες συνωμοσίας τη φωτογραφία που ανέβασε στα σόσιαλ, γιατί εκείνες τις μέρες και οι δύο πλευρές προετοιμάζονταν. Σήμερα, όσα συμβαίνουν ταιριάζουν στον μονόλογο της τρίτης πράξης: «Σ’ αυτήν την άγνωστη γη / που σε κανέναν ορίζοντα μακριά κανείς / Ποτέ δεν είδε / Κι εκείνοι που ξεκίνησαν και ‘φύγαν ποτέ / δεν ξαναφάνηκαν στην πύλη». Εντάξει, τραγούδι δεν είναι –σε πάλκο όμως παίχτηκε κι ας ήταν του Ηρωδείου.