Μητέρες που κανείς δε θα ήθελε να είναι στη θέση τους. Όσοι γνωρίζουν λένε ότι δεν υπάρχει χειρότερος πόνος από το να αποχαιρετά για πάντα ένας γονέας το παιδί του. Κι αυτές το βίωσαν ξαφνικά, βίαια.
Τα ονόματα των παιδιών τους γράφτηκαν στη μακάβρια λίστα με τα θύματα του Μολώχ της ασφάλτου. Άλλες στάθηκαν πιο τυχερές ωστόσο η ζωή τόσων των ιδίων όσων και των παιδιών τους άλλαξε για πάντα με τα τους σοβαρούς τραυματισμούς τους σε τροχαία ατυχήματα.
«Η 3η Κυριακή του Νοέμβρη είναι αφιερωμένη στη μνήμη θυμάτων οδικών συγκρούσεων. Μέρα για όσους έφυγαν ή τραυματίστηκαν στην άσφαλτο και αυτούς που μένουν πίσω. Μια μέρα που ενώνει όλους στην κοινή προσπάθεια για ασφάλεια στους δρόμους». Αυτό αναφέρει με ανακοίνωση της η Αστυνομία παραθέτοντας ένα βίντεο με μαρτυρίες τριών μητέρων που τα παιδιά τους είτε έφυγαν από τη ζωή συνέπεια δυστυχήματος ή τραυματίστηκαν σοβαρά σε τροχαίο.
«Από τον παράδεισο βρεθήκαμε στην κόλαση»… «Από την ημέρα εκείνη άλλαξε η ζωή μας»… «Μετά από το τροχαίο, είμαστε δέκα χρόνια κλεισμένοι στο σπίτι»…
Λόγια πόνου, προβληματισμού αλλά κυρίως λόγια που πρέπει όλοι να αφομοιώσουμε και να κάνουμε πράξη ώστε να γίνουμε οι δρόμοι να γεμίσουν με ευσυνείδητους οδηγούς για να μη μαυροφορήσουν άλλες οικογένειες.
Κούλα Καραπατέα
«Είμαι η Μάνα του Σεμπάστιαν Πέτρου, ένας λεβέντης που χάθηκε το 2013. Οδηγούσε μια βέσπα ακολουθώντας ευθεία πορεία. Οδηγός βγαίνοντας από πάροδο του ανέκοψε τον δρόμο, και δυστυχώς χάθηκε στην άσφαλτο.
Από τον παράδεισο βρεθήκαμε στην κόλαση, η ζωή αναποδογυρίστηκε και δυστυχώς είναι κάτι που δεν τελειώνει ποτέ. Κανένας θάνατος, κανένας τραυματισμός, καμιά αναπηρία στην άσφαλτο δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά, πρέπει όλοι μας να συμβάλλουμε να σταματήσουν αυτά τα τροχαία».
Δέσπω Φαίδωνος
«Το 2017 έχασα τη Στέφανη μου, σε ηλικία 21 χρονών στον αυτοκινητόδρομο από απροσεξία άλλου οδηγού. Από την ημέρα εκείνη άλλαξε η ζωή μας. Η ταχύτητα και η χρήση ουσιών σκοτώνει, ας σχεδιάσουμε το μέλλον χωρίς αυτά».
Θέμις Σπανού
«Ο γιος μου ήταν 20 χρονών ήταν επιβάτης σε αυτοκίνητο που ο οδηγός έτρεχε μετά από διασκέδαση είχε και αλκοόλ και συγκρούστηκαν μετά από κόντρες που έκαμνε στον δρόμο σε τηλεφωνικό θάλαμο. Αποτέλεσμα του τροχαίου ήταν να χάσει τη ζωή του ο οδηγός και ο γιος μου που καθόταν πίσω να κατέστη τετραπληγικός.
Μετά από το τροχαίο, είμαστε δέκα χρόνια κλεισμένοι στο σπίτι, δεν μπορούσαμε να δεχτούμε το γεγονός ότι από αρτιμελής κατέστη τετραπληγικός. Εδώσαμε μεγάλη μάχη για να ενταχθούμε ξανά στην κοινωνία.
Οι δρόμοι είναι για όλους τους οδηγούς. Θα οδηγούμε σύμφωνα με τον ΚΟΚ. Κάτι απρόοπτο φέρνει ή τον θάνατο ή την αναπηρία».