Δεν ήταν εύκολος ο δρόμος της εθνικής ομάδας όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πέρασε από συμπληγάδες και αμφισβήτηση μεγάλη. Τώρα, όμως, δείχνει πως βγαίνει στο ξέφωτο και τα καλύτερα είναι μπροστά της. Η θαυμαστή πορεία που έκανε σε αυτόν τον όμιλο στο Nations League και η κατάκτηση της δεύτερης θέσης, σε ισοβαθμία με την Αγγλία, προφανώς και είναι κάτι που γεμίζει αισιοδοξία τους υπεύθυνους. Αλλά αν θέλει κάποιος να είναι ειλικρινής, το ζητούμενο είναι να περάσει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026. Απλά σε αυτά τα έξι ματς επιβεβαίωσε πως όντως βρίσκεται σε διαδικασία να «μεγαλώσει» ξανά. Κοντολογίς, γίνεται υπολογίσιμος αντίπαλος και όλοι οφείλουν να τη σέβονται και καθόλου απλό δεν θα είναι το έργο όποιας ομάδας κι αν βρεθεί απέναντί μας. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με τα όποια λάθη κι αν έχει κάνει, δημιούργησε ένα σύνολο μαχητών. Γνωρίζει η ενδεκάδα το πώς να συμπεριφέρεται στο χορτάρι και τον τρόπο να διεκδικεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Οσα είδαμε σε αυτά τα ματς, απλά έχουν τη σφραγίδα του προπονητή που εκτός όλων των άλλων ο Γιοβάνοβιτς βλέπει πως υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές να υπηρετήσουν το σχέδιό του. Το 2-0 στη Φινλανδία, εκεί που ποτέ άλλοτε δεν είχε νικήσει η ελληνική εθνική ομάδα, ήταν μια νίκη όχι εύκολη, σίγουρα όμως πολύτιμη. Ναι, δεν έφερε κάτι χειροπιαστό και η πρώτη θέση στον όμιλο είχε χαθεί στο ματς με την Αγγλία στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ωστόσο, όταν νικάς στη Φινλανδία και δεν τα παρατάς ύστερα από μια πικρή ήττα από τα Τρία Λιοντάρια, δείχνεις πως αποκτάς ή εν τέλει διαθέτεις τον απαιτούμενο χαρακτήρα. Και αυτό λίγους μήνες πριν από τα ματς των προκριματικών του Μουντιάλ, είναι κάτι σημαντικό.