«La Renaissance», «Η Αναγέννηση» της εθνικής ομάδας της Γαλλίας, κατά την «Equipe», που συντελέστηκε σε έναν τόπο όπου δεν είχε νικήσει ποτέ σε επίσημο αγώνα, στην Ιταλία.
«Αποτελεσματική, ενωμένη, επιθετική. Επιτέλους βρήκαμε το πραγματικό πρόσωπο των Μπλε», γράφει η «Le Parisien» με ανακούφιση.
Χωρίς Εμπαπέ, Γκριεζμάν, Ντεμπελέ, προερχόμενη από λευκή ισοπαλία στο ματς με το Ισραήλ στο Σταντ ντε Φρανς, τον Τύπο να πυροβολεί κατά ριπάς, η αμφισβήτηση να κυνηγά σαν σκιά τον Ντεσάν και μια ντροπιαστική ήττα από την Ιταλία στο Παρκ ντε Πρενς, αποτελούν στοιχεία που θα μπορούσαν να συνθέσουν το 15ο έργο των Μαύρων Πινάκων του σπουδαίου ισπανού ζωγράφου Φρανθίσκο Γκόγια.
Ηταν ένα ριμπάουντ που πήραν οι γάλλοι διεθνείς κόντρα στις δυστοπικές προβλέψεις.
«Οταν παίζεις ως ομάδα, όταν προσπαθεί ο ένας για τον άλλον, μπορείς να κάνεις σπουδαία πράγματα. Ηταν ένα ματς για την περηφάνια», έλεγε ο τερματοφύλακας Μεϊνιάν καθώς αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο του Μεάτσα. Για να τον συμπληρώσει ο συμπαίκτης και αρχηγός του για το συγκεκριμένο παιχνίδι, Ιμπραχίμα Κονατέ: «Ημασταν σε αποστολή. Από την προθέρμανση ήταν ξεκάθαρο πως όλοι ήταν εκεί για τη νίκη. Χρειαζόμασταν μια ατομική και συλλογική επαναξιολόγηση για να δείξουμε ένα διαφορετικό πρόσωπο».
Ο νικητής
Ο μεγαλύτερος νικητής, ωστόσο, της ιστορικής νίκης της Γαλλίας είναι αναμφισβήτητα ο Ντιντιέ Ντεσάν (DD). Με το «φιλο-ζιντανικό» λόμπι να αυξάνει την πίεση στη γαλλική ομοσπονδία για να αντικαταστήσει τον DD με τον Ζιζού και την υπόθεση Εμπαπέ να προκαλεί ισχυρούς τριγμούς, ο Ντεσάν βρέθηκε σε δυσχερή θέση. Οι αντίπαλοί του ξέχασαν όμως κάτι πολύ σημαντικό: σε όλη την ποδοσφαιρική του καριέρα, πάντα ήταν αυτός που έκανε την μπουγάδα και τα κατάφερνε μια χαρά.
«Είμαι προπονητής για 12 χρόνια, ίσως κάποιοι έχουν βαρεθεί να βλέπουν τη φάτσα μου ή να με ακούν, αλλά μόνο το εσωτερικό μετράει, η σχέση με τους παίκτες μου. Είναι νέοι και χρειάζονται υποστήριξη, αλλά έχουν την ικανότητα να τα πάνε καλά», δήλωσε ο Ντεσάν και τα λόγια του είχαν πολλούς αποδέκτες.
Η μεγάλη αποκάλυψη του αγώνα ήταν δίχως αμφιβολία ο Λικά Ντίνι. Ενας παίκτης 31 ετών που έμενε στη σκιά της Εθνικής Γαλλίας για μια δεκαετία, παρά το γεγονός ότι αποτελεί μέλος της, παρέδωσε τα διαπιστευτήριά του στο Μιλάνο με δύο ασίστ και ένα γκολ από φάουλ που χρεώθηκε τελικά αυτογκόλ στον ιταλό τερματοφύλακα. Ηταν όμως τόσο εντυπωσιακή η εκτέλεση που ο Τύπος το «χαρίζει» στον άσο της Αστον Βίλα. Η «Equipe» τον βαθμολόγησε με 9 αν και θα μπορούσε να του βάλει άριστα.