ΚΥΡΙΟ θέμα της αυστραλιανής επικαιρότητας αυτές τις μέρες ο Allan Jones και ο Κωνσταντίνος Καλυμνιός μας θύμισε, με ανάρτησή του, ότι στο… μακρινό 1978 ο διάσημος ραδιοτηλεοπτικός παρουσιαστής της Αυστραλίας, που τώρα βαρύνεται με 26 κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση συνολικά 8 ατόμων, είχε την ευλογία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού στην προσπάθειά του να εκλεγεί βουλευτής με τους Φιλελεύθερους. Δεν τα κατάφερε όμως…
ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ δημοσίευμα της «Νέας Πατρίδας» (αργότερα συγχωνεύτηκε με τον «Κήρυκα») είναι χαρακτηριστικό: «Ψηφίστε Λίμπεραλς» φέρεται να έλεγε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της «Νέας Πατρίδας».
ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟ κείμενο είναι της Πέπη Ραγκούση από «Τα Νέα»:
«Κυκλοφορεί εδώ και λίγα χρόνια, περίπου σαν τσιχλόφουσκα. Από εκείνες τις ροζουλί που κάνουν τεράστιες φούσκες οι οποίες, όταν σκάνε, σου αφήνουν και ένα υπόλειμμα στη μύτη. Ποιοι είναι woke, ποιοι δεν είναι, πόσο αντιwoke είναι να χρησιμοποιείς τη λέξη woke και άλλα τέτοια. Μέχρι που ήρθαν οι αμερικανικές εκλογές, τις πήρε παραμάσχαλα ο Τραμπ και οι κουβενταραίοι της διεθνούς του Διαδικτύου αποφάσισαν ότι η Κάμαλα έχασε διότι παραήταν woke. Και άρχισαν τα μανιφέστα περί του τέλους του woke και επιστροφής σε αυτά που ξέραμε και ξαναγίναμε μύλος και τι ακριβώς εννοεί ο Μητσοτάκης που παλιά στήριζε τις μειοψηφίες και τώρα έκανε λόγο για τον φασισμό των μειοψηφιών; Ενας υπέροχος αχταρμάς όπου αναλύεται το εφέ μιας έννοιας πριν ακόμη κατανοήσουμε και αφομοιώσουμε την ίδια την έννοια.
ΣΚΕΦΤΗΚΑ να φτιάξω ένα τεστ πολλαπλής επιλογής, όπως αυτά που είχαν παλιά τα περιοδικά, με θέμα «Εσύ πόσο woke είσαι;». Όμως, όπως συζητούσα με φίλους για την «κουλτούρα της αφύπνισης» (αυτό σημαίνει), κατάλαβα ότι εκεί έξω επικρατεί μια μάλλον θολή εικόνα για το τι ακριβώς υπάγεται στη woke ατζέντα. Όχι ότι εγώ έχω εντελώς ξεκάθαρη αλλά θεωρώ ότι σε κάποια πράγματα μπορώ να ξεχωρίσω την ήρα από το στάρι. Και η συγκεκριμένη κουλτούρα ή ατζέντα ή κίνημα ή όπως αλλιώς θέλουμε να το πούμε έχει και από τα δύο.
ΛΟΙΠΟΝ, για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου δεν πρόκειται περί woke. Είναι συνταγματικό δικαίωμα και σε αυτού του είδους τα δικαιώματα δεν υπεισέρχεται καμιά κουλτούρα και καμιά ατζέντα. Δεν είναι θέμα άποψης δηλαδή, ούτε ερμηνείας ούτε επιταγών. Η ισότητα στον γάμο (έτσι ορίζεται νομοθετικά ο γάμος μεταξύ ομοφύλων) συνεπάγεται, με κάποιον τρόπο, και το δικό μου δικαίωμα να μην παντρευτώ ή να μην κάνω παιδιά. Πρόκειται περί διαχείρισης της προσωπικής ζωής. Επίσης (αν και, προσωπικά, δεν μου αρέσει αισθητικά, αλλά αισθητικά δεν μου αρέσουν και οι πλισέ φούστες, δεν μπορώ όμως να δω ως «απειλή» μια γυναίκα που φοράει πλισέ φούστα) είναι δικαίωμα του καθένα να ντύνεται ανάλογα με το πώς αυτοπροσδιορίζεται. Αν θέλει δηλαδή ένας άνδρας να συνδυάσει με το κουστουμάκι του ένα ωραιότατο ζευγάρι ψηλοτάκουνες γόβες, ας το κάνει. Είναι κάτι που αφορά μόνο αυτόν και έχει να κάνει με παρόρμηση.
ΤΟ ΘΕΜΑ ξεκινάει όταν η επιθυμία ή η άποψη του άλλου θέλει να επιβληθεί με την ιερότητα του οριζόντιου δικαιώματος. Συγγνώμη δηλαδή που θέλω να αυτοπροσδιορίζομαι ως γυναίκα και όχι ως άτομο με κόλπο. Τι πάει να πει αυτό; Οτι είμαι τραμπική ή ακροδεξιά; Δεν είναι ένα είδος ολοκληρωτισμού ο αυτοπροσδιορισμός του άλλου να συμπεριλαμβάνει κι εμένα με το στανιό;
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ φαινομένων μέσα από ένα πρίσμα ολοκληρωτισμού είναι που κάνουν τη woke κουλτούρα να εκπίπτει στην υστερία και να γίνεται ενοχλητική, προβοκάροντας έτσι και τα πολλά θετικά στοιχεία της. Το σύνθημα «Ο βιαστής είσαι εσύ», όταν απευθύνεται σε όλους τους άνδρες, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Είναι σαν να οδηγείς με αναμμένα τα μεγάλα φώτα και να τυφλώνεις τον άλλον.
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι όταν η woke ατζέντα θέλει να «διορθώσει» το παρελθόν, τη λογοτεχνία, την Τέχνη. Οταν ανιχνεύεται σεξισμός στα έργα του Θουκυδίδη ή στην Κοκκινοσκουφίτσα που αποσύρθηκε από βιβλιοθήκες της Ισπανίας. Οταν ξαναγράφονται έργα της Αγκαθα Κρίστι και άλλων συγγραφέων ώστε να απαλειφθούν λέξεις που σήμερα ενοχλούν. Οταν σε ταινίες μπαίνουν σημάνσεις για να δικαιολογήσουν δεδομένα άλλων εποχών. Και όταν, στα καθ’ ημάς, κατηγορείται για μισογυνισμό ο Καραγάτσης από ανθρώπους που ξέρουν μόνο την περίληψη των έργων του. Και επειδή οι οπαδοί του Τραμπ δεν νομίζω ότι πολυενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία και την Τέχνη, η αναγωγή του αποτελέσματος σε αντιwoke κίνημα βολεύει εμάς και ουδόλως εμβαθύνει στο πραγματικό πρόβλημα αυτής της εκλογής».
Τ.Τ.
ΜΕ ΞΕΝΙΣΕ κάπως ο εκ των ισχυρισμών του κ. Αντώνη Σαμαρά, πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και άλλοι, σε συνάντησή τους με τον πρόεδρο της Τουρκίας και τον πρωθυπουργό της Αλβανίας, «χαριεντίζονταν».
ΜΕΧΡΙ πρότινος, πίστευα ότι η λέξη «χαριεντίζομαι» είναι λαϊκή και χρησιμοποιείται, το λιγότερο, στις αναμεταξύ μας συζητήσεις. Όχι ανάμεσα σε πολιτικούς και, μάλιστα, σε συζητήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα και την εξωτερική πολιτική των χωρών που αντιπροσωπεύουν.
ΜΕ ΤΗ διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία που ακολούθησε, δεν σάς το κρύβω, ότι έχω έναν φίλο, που στις συζητήσεις μας, ισοπεδώνει και εναντιώνεται στους πάντες και στα πάντα. Βρίσκει απαράδεκτο τον «μόνιμο κατευνασμό των τουρκικών προκλήσεων, εξαγριώνεται όταν αναφέρω τις «σχέσεις καλής γειτονίας» και επιμένει «σε αυστηρά μέτρα εδώ και τώρα».
ΜΑΤΑΙΑ του θυμίζω, ότι εν έτει 2024, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με την σταθερότητα της πατρίδας. Δεν χωράνε πόλεμοι. Χρειάζεται ψυχραιμία και πολιτικό ήθος στην διαπραγμάτευση των θεμάτων που απασχολούν την Ελλάδα και την Κύπρο.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Εγώ τα λέω εγώ τ’ ακούω.
ΔΙΑΒΑΣΑ με ενδιαφέρον το πρόγραμμα της Γιορτής των Εξετάσεων για την λήξη της σχολική χρονιάς στα σχολεία της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας και πραγματικά το χάρηκα.
ΜΕ ΔΥΟ λόγια, δάσκαλοι και μαθητές θα συγκεντρωθούν σήμερα τις πρωινές ώρες στο στάδιο “Box Hill Athletic Club”, για να γιορτάσουν μαζί με τους γονείς τους μια ξεχωριστή ημέρα αθλητισμού, ενότητας και ελληνικού πολιτισμού.
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ σημειώνεται ότι πρόκειται για ένα «τολμηρό και πρωτοπόρο εγχείρημα για τα δεδομένα της ομογενειακής εκπαίδευσης που προάγει την πλούσια κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων».
ΑΠΟ ΜΕΝΑ ένα μεγάλο μπράβο. Αγωνιώ να παρακολουθήσω τις τελετές έναρξης και λήξης των αγώνων και τα διάφορα αγωνίσματα, τα οποία θα αναδείξουν τις αθλητικές ικανότητες των μαθητών και τις πανανθρώπινες Ολυμπιακές αξίες. Κύριε Παπαστεργιάδη, πρέπει να είστε υπερήφανος για τους μαθητές, τους γονείς τους και τους δασκάλους τους.
ΘΥΜΙΖΩ ότι παρόμοιοι αθλητικοί αγώνες ανάμεσα στις Σχολικές Μονάδες της Ελληνικής Κοινότητας έγιναν την δεκαετία του 1980, επί προεδρίας του αείμνηστου Σάββα Παπασάββα και με γραμματέα τον αγαπητό κ. Γιώργο Φουντά. Αν η μνήμη μου δεν με απατά, τότε η Ελληνική Κοινότητα είχε 45 Σχολικές Μονάδες!
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ είχαν γίνει στο καταπράσινο γήπεδο των εγκαταστάσεων του Alphington Grammar στο Alphington, ακριβώς παράλληλα με το ποταμάκι. Θυμάμαι, η Κοινότητα είχε ναυλώσει λεωφορεία για τη μεταφορά των μαθητών και των γονέων τους. Είχε ζωντανή μουσική, σουβλάκια κ.λπ., αλλά το κυριότερο ήταν τα έπαθλα που δόθηκαν στους νικητές. Αν σας πω ότι οι γιοι μου, 52 και 49 ετών σήμερα, τα έχουν ακόμα, θα το πιστέψετε;
ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ ότι παρόμοιες τελετές για τη λήξη της σχολικής χρονιάς αφιερωμένες στο «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», οργανώνουν και άλλα σχολεία. Οπότε, η συμμετοχή των γονέων και παππούδων είναι απαραίτητη. Καλή επιτυχία παιδιά!
ΘΑ ΗΤΑΝ παράληψη να μην γράψω και δυο λόγια και να συγχαρώ την Παγκρήτια Ένωση, για την υπέροχη βραδιά που οργάνωσε το περασμένο Σάββατο για να τιμηθεί η 158η επέτειος του Ολοκαυτώματος του Αρκαδίου και η εθελοθυσία των Κρητών.
ΤΗ σημαντική αυτή επέτειο, τίμησε και το χορευτικό συγκρότημα του Λαογραφικού Ομίλου «Τζανιδάκη», που ταξίδεψε από την λεβεντομάνα Κρήτη, για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις. Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν όταν οι χορευτικές ομάδες της Παγκρήτιας και της Κρητικής Αδελφότητας, έσμιξαν με τους καλεσμένους χαρίζοντας στους 600 και πλέον προσκεκλημένους, ανεπανάληπτες στιγμές.
ΕΙΧΑ την τύχη, στο ταξίδι μου πέρυσι στην Κρήτη, να επισκεφτώ την μονή του Αρκαδίου και το μουσείο, όπου φυλάσσονται τα οστά των θυσιασθέντων.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και στον φίλο Αντώνη Τσουρδαλάκη για την τιμητική διάκριση για την προσφορά του στην Κρητική Ομογένεια της Αυστραλίας ως συνδετικός κρίκος Κρήτης – Αυστραλίας.
ΤΟΝ ΜΗΝΑ που βαδίζουμε, ειδικά η 18η είναι αφιερωμένη στην «Παγκόσμια Ημέρα του Χαιρετισμού». Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι για σας. Για μένα, μια καλημέρα συνοδευόμενη με ένα χαμόγελο σε ένα εντελώς μου άγνωστο, λέει πολλά.
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να σκεφτείτε μέσα στη βιασύνη που διακατέχει όλους μας, πού να βρεθεί καιρός για χαιρετούρες και χαμόγελα. Και όμως. Δοκιμάστε το. Λαμπρύνει την ημέρα μας.
ΔΙΑΒΑΣΑ για τον γρουσούζη μήνα Γενάρη («Ν.Κ.», 16/11/2ο24), ο οποίος αναδεικνύεται ως ο μήνας των «διαζυγίων» και σταυροκοπήθηκα. Γράφει, ότι τα ζευγάρια, έχοντας φτάσει στα όριά τους, και για καλή αρχή του νέου έτους αποφασίζουν και χωρίσουν… Προσωπικά πρώτη φορά τ’ ακούω. Να μού πείτε για όλα υπάρχει πρώτη φορά. Σωστά…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ένα ομαλό διαζύγιο μακριά από τις δικαστικές αίθουσες, η δικηγόρος κ. Cassandra Kalpaxis, συστήνει τρόπους. Αξίζει να το διαβάσετε.
ΜΕΧΡΙ την άλλη εβδομάδα, καλή υγεία.
Κ.Γ.
The post Εσύ πόσο woke είσαι; appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.