Μέσα στο κλίμα των άγιων ημερών, εξαφανίστηκε από τα κεντρικά θέματα και η ιθαγένεια μαζί με την ονοματοθεσία των μελών της άλλοτε βασιλικής οικογένειας. Το θέμα ευλόγως ξεθώριασε, καθώς είναι μη θέμα και, απλώς, ακόμα μια φορά είδαμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί μια ανερμάτιστη αντιπολίτευση, η οποία αντί για ένα ρόλο ουσίας επιδιώκει οπαδούς από τον γενικό εντυπωσιασμό από θέματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν προσφέρονται για αντιπολίτευση. Και επειδή όταν πρωτοέγραψα επέκρινα αποκλειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ, επανέρχομαι για λόγους δικαιοσύνης για να αποδώσω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Ουσιαστικά, δηλαδή, για να επισημάνω ότι έμφαση στο μη-θέμα έδωσαν και εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ διάφοροι, προεξαρχόντων του βουλευτή Επικρατείας Παναγιώτη Δουδωνή και του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Τσουκαλά (τον εκπρόσωπο παρακολουθώ συστηματικά και νομίζω ότι σύντομα θα είμαι σε θέση να φιλοτεχνήσω το πορτρέτο ενός ακόμα αμετροεπούς νέου, που γεννήθηκε για να καεί). Οσο για το επώνυμο Ντε Γκρες, που πολλούς θορύβησε, θα μπορούσαν βέβαια αν ήθελαν να διαλέξουν το επώνυμο Βασιλιάς. Παύλος Βασιλιάς, για παράδειγμα. Παλαιότερα, βέβαια, συνεργαζόμουν με τον Νίκο Βασιλιά, έναν λαμπρό υπεύθυνο κυκλοφορίας αριστερών εφημερίδων, καλή του ώρα, φοβερό στην παρέα, που μπορεί να αντιδρούσε. Ισως γι’ αυτό ο Παύλος Ντε Γκρες να το απέφυγε.