Είναι αυτή η δεκάδα η καλύτερη της Ευρωλίγκας; Ας μην είμαστε αυστηροί με όσους δεν βρήκαν θέση – πολλοί μπορούν να έχουν τις δικές τους απόψεις. Αυτό, όμως, για το οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση έχει να κάνει με το γεγονός πως εννιά στους δέκα ήταν παίκτες που έδωσαν παραστάσεις στα παρκέ με φανέλα ελληνικής ομάδας. Και αυτό μόνο λίγα πράγματα δεν μπορεί να σημαίνει. Τουναντίον, φανερώνει πού ήταν κάποτε το ελληνικό μπάσκετ και πού μπορεί να φτάσει ξανά, διότι και στις μέρες μας βλέπουμε να έρχονται και πάλι παίκτες ολκής, οι καλύτεροι που αγωνίζονται στη Γηραιά.
Ο Διαμαντίδης, ένας σούπερ αμυντικός και ηγετική φυσιογνωμία με τα πράσινα. «Σημάδεψε» σπουδαίες νίκες του Παναθηναϊκού. Ο Γιασικεβίτσιους, ο μίστερ ασίστ, επίσης με το Τριφύλλι και ένας άσος με ικανότητα να δίνει… ηλεκτρονικές πάσες. Για τον Σπανούλη, τον θρύλο της Ευρωλίγκας, είτε με τον ΠΑΟ είτε με τον Ολυμπιακό, τι να πρωτοπείς. Ο κορυφαίος όλων, ένας που μπορούσε να ανέβει στον Ολυμπο της δόξας με κάθε ομάδα. Ο Μποντίρογκα, με το ταλέντο και την άνεση να αγωνιστεί σε όλες (!) τις θέσεις της πράσινης πεντάδας. Οσον αφορά στον Παπαλουκά, έδρεψε δάφνες τόσο με τα ερυθρόλευκα όσο και με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ, ο πρώτος δίμετρος πλέι μέικερ. Ο Σλούκας με Ολυμπιακό, Φενέρ και ΠΑΟ υπήρξε καθοριστικός και γητευτής της κορυφής, ο Μπατίστ έφερε κάτι νέο στη θέση του σέντερ όπως άλλωστε και ο Χάινς, γιατί αμφότεροι μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν υψηλότερους αντιπάλους ποντάροντας στην ταχύτητά τους, ενώ ο Πρίντεζης και οι κινήσεις του στη ρακέτα, μείγμα πλαστικότητας και αποτελεσματικότητας, μένουν αξέχαστες. Ποιος έμεινε για να συμπληρωθεί η δεκάδα; Ο Ναβάρο. Ε, αν είχε φορέσει και αυτός τα χρώματα κάποιας ελληνικής ομάδας τότε θα μιλούσαμε όλοι για… «εσωτερικό πρωτάθλημα»!
Η Ευρωλίγκα, λοιπόν, κατά ένα μεγάλο διάστημα «μίλησε» ελληνικά. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ανέβασαν το επίπεδο, έφεραν στα μέρη μας κολοσσούς του παρκέ, δημιούργησαν αναμνήσεις στο κοινό και παράλληλα «γέννησαν» νέους φίλους του αθλήματος, κάνοντας το μπάσκετ εξαιρετικά δημοφιλές. Η ψηφοφορία ασφαλώς και φανερώνει πάρα πολλά. Η Ιστορία κάποιες φορές γράφεται αργότερα. Το κοινό ήταν ξεκάθαρο και αντάμειψε τους θρύλους του αθλήματος, αυτούς που έδωσαν μάχες και έκαναν μαγικά ορισμένα από τα καλύτερά μας (αθλητικά) χρόνια. Κάποιες βραδιές που έμειναν χαραγμένες για τα καλά στα ερμάρια της μνήμης…