«Πες στον Μητσοτάκη ότι…»

Δεν υπάρχει βουλευτής που να μην εκμεταλλεύεται την παραμονή του στην εκλογική του περιφέρεια για να ανοίξει διαύλους ή να τους ζεστάνει με τοπικούς παράγοντες και με τη δική του βάση ψηφοφόρων. «Πιάνουμε τον σφυγμό, ακούμε τον κόσμο, του απαντάμε» λένε οι ίδιοι. Σε ελεύθερη μετάφραση, προσπαθούν να χτίζουν προφίλ και να διευρύνουν την επιρροή τους στις τοπικές δεξαμενές οι οποίες τους βάζουν στη Βουλή ή τους αφήνουν εκτός. Ακούν τους πάντες και απαντούν όχι απαραιτήτως για όλα. Αυτό το παράθυρο εξωστρέφειας άνοιξε για τους εκπροσώπους του έθνους στο διάστημα από τις παραμονές των Χριστουγέννων μέχρι και αυτή την εβδομάδα. Κι αν οι εθνοπατέρες θέλουν να τα παρουσιάζουν όλα ιδανικά – να τσουγκρίζουν ένα ποτηράκι κρασί στα καφενεία, να διαφημίζουν τις κομματικές δεσμεύσεις και να απολαμβάνουν θερμές χειραψίες –, δεν είναι (ποτέ) αυτή η πλήρης εικόνα. Το αποδεικνύει η ανακούφιση των 156 γαλάζιων μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2025, όταν ένιωσαν (το παραδέχονταν οι ίδιοι) ότι τα μέτρα – έκπληξη για χαμηλοσυνταξιούχους, ένστολους και τραπεζικές χρεώσεις θα τους επέτρεπαν να εκδράμουν στα χωριά τους με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, έχοντας «μερικά καλά» να πουν στον ψηφοφόρο. Τα είπαν, αλλά οι πολίτες είπαν (ξανά) περισσότερα.

Οσα άκουσαν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν ήταν μόνο ευχάριστα: η αβεβαιότητα των νοικοκυριών για την οικονομική κατάστασή τους και συνολικά η ποιότητα της καθημερινής ζωής διαπερνούσαν τις συζητήσεις από τη βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κρήτη, ενώ πέρα από τις πτυχές της ακρίβειας που απασχολεί οριζόντια τους πολλούς, τα θέματα κατηγοριοποιούνται και γεωγραφικά. «Ψάχνουμε κόσμο για τα χωράφια και δεν βρίσκουμε. Ή καθυστερεί ή δεν λειτουργεί αυτό που λέτε με τη μετάκληση εργατών από άλλες χώρες» άκουσε βουλευτής από αγροτική περιοχή της Πελοποννήσου – κάτι που οπωσδήποτε δεν προβληματίζει πολλούς άλλους συναδέλφους του. Αλλος στον Βορρά άκουσε ανησυχίες για εθνικά θέματα («Διάλογος με την Τουρκία, διάλογος, αλλά με τις κόκκινες γραμμές μας, ε;») και άλλοι εισέπραξαν παράπονα για την ασφάλεια στις γειτονιές τους («Δεν φτάνουν οι αστυνομικοί εδώ, να το ξέρετε αυτό στην Αθήνα, υπάρχει πρόβλημα»), για θέματα υγείας (ελλείψεις σε κέντρα υγείας ή και νοσοκομεία) ακόμα και για ζητήματα τοπικών μικροέργων, παρότι τυπικά εμπίπτουν στην αρμοδιότητα δήμων ή περιφερειών.

«Κράτα σουπερμάρκετ, κράτα ενοίκιο – εσύ θα έβγαινες;»

Είναι αρκετοί οι γαλάζιοι που ομολογούν ότι ένιωσαν πίεση από εκπροσώπους της λεγόμενης μεσαίας τάξης. «Με παιδί σε άλλη πόλη, κράτα σουπερμάρκετ, κράτα ενοίκιο – εσύ θα έβγαινες;» είπε μητέρα δύο φοιτητών σε βουλευτή στη Στερεά Ελλάδα. «Πες στον Μητσοτάκη ότι έχει να πολεμήσει με το “δεν βγάζω τον μήνα”» άκουσε άλλος από νεοδημοκράτη ψηφοφόρο σε λαϊκή περιοχή της Αττικής, ενώ νησιώτης βουλευτής έλαβε ανάλογη προειδοποίηση: «Φροντίστε μέχρι το 2027 να νιώσουμε στην τσέπη όσα λέτε για αυξήσεις εισοδημάτων και μειώσεις φόρων». Οσο για το περίφημο ρουσφέτι; «Ελα μωρέ δεν υπάρχουν πια αυτά, οι εποχές άλλαξαν» λέει κάπως ρομποτικά βουλευτής αστικής περιοχής. Κι όμως το ρουσφέτι φαίνεται να αντέχει στον χρόνο. Οπως το αντιλήφθηκε άλλος βουλευτής, «κάποτε είχαμε το “βρες μου μια δουλειά, όπου

να ‘ναι, οτιδήποτε”, τώρα έχουμε μια… ποιοτική αναβάθμιση εδώ». Εννοεί ότι ζητούμενο είναι κυρίως η «καλύτερη» δουλειά και μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα, όχι στο Δημόσιο: «Πτυχιούχος με γνώση ξένων γλωσσών και υπολογιστών μου έλεγε “δουλειά έχω, αλλά πόσο πια με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου;”».

«Ποιον θα βάλει ρε συ;»

Αν σε κάτι συμφωνούν οι γαλάζιοι είναι ότι η προεδρολογία των ημερών απασχόλησε τις τοπικές κοινωνίες στη διάρκεια των γιορτών μόνο σε επίπεδο κουτσομπολιού και χαλαρών συζητήσεων μεταξύ φίλων. Πολλοί βεβαίως άκουσαν τη φράση «για πες ρε συ, ποιον θα βάλει στο Προεδρικό;» ενώ κάποιοι, ψηφοφόροι της ΝΔ, διατύπωσαν τη θέση ότι «ήρθε η ώρα και για δεξιό Πρόεδρο». Εκείνο που φαίνεται να απασχολεί αρκετούς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, μετά τις συζητήσεις στις εκλογικές περιφέρειες, είναι η σημασία να βρει το κυβερνών κόμμα ένα πειστικό αφήγημα. «Το 2019 είχαμε ως ζητούμενο τη σταθερότητα και μια νέα κανονικότητα. Το 2023 υπήρξε επιβράβευση και τώρα απαιτείται μια προοπτική» σχολιάζει ηπειρώτης βουλευτής, ξορκίζοντας τον κίνδυνο μιας «κυβερνητικής στασιμότητας». Οσο για τα εσωκομματικά και τις εκ δεξιών πιέσεις της ΝΔ, κυρίως από την Αφροδίτη Λατινοπούλου και πολύ λιγότερο από τον Κυριάκο Βελόπουλο, όπως παρατηρούν οι γαλάζιοι, ήταν και αυτά θέματα συζήτησης αλλά μεταξύ των παραδοσιακών ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς παράταξης και των βουλευτών. «Καλά το πάνε εκεί στο Μαξίμου τελευταία» είπε βορειοελλαδίτης ψηφοφόρος της ΝΔ, «κατάλαβαν ότι εκτός από το Κέντρο υπάρχει και το πιο δεξιό ακροατήριο». Χαρακτηριστικό πάντως ότι βουλευτής της Αττικής στέκεται με προβληματισμό σε «αποχωρήσεις χαμηλών στελεχών από τοπικές οργανώσεις» ενώ άλλος θεωρεί αναγκαίο ακόμα και να μετατεθούν οι εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες της προσεχούς άνοιξης προκειμένου να μην υπάρξουν δυσαρέσκειες, απογοητεύσεις και, γενικώς, τοπικοί εμφύλιοι.