Ο Στέφανος Κασσελάκης ζητάει μια «Δεύτερη ευκαιρία» – αυτή τη φορά μέσα από το βιβλίο με τον ίδιο τίτλο που περιγράφει τη ζωή του και χωρίζεται σε δύο μέρη, στη ζωή του στις ΗΠΑ και στον τελευταίο ενάμιση ταραγμένο χρόνο ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Στη χθεσινή παρουσίαση στο Πολεμικό Μουσείο, όπου βρέθηκε ο στενός πυρήνας των βουλευτών του (Θεοδώρα Τζάκρη, Κυριακή Μάλαμα, Ραλλία Χρηστίδου, Αλέξανδρος Αυλωνίτης), ο Ευάγγελος Αποστολάκης, πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όπως η Αννα Βαγενά και ο Ευάγγελος Αντώναρος, ο βουλευτής Σπύρος Μπιμπίλας (ως φίλος) αλλά και η Δήμητρα Λιάνη, υπήρχε η εξής αντίφαση: όσοι παρουσίαζαν το βιβλίο μιλούσαν για «το τραύμα» του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που αποδείχτηκε η τελευταία πράξη στην σχέση του Κασσελάκη με την Κουμουνδούρου, ωστόσο ο ίδιος περιέγραψε τα όσα συνέβησαν ως μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού προβλήματος.
«Δεν έχω πρόβλημα με τα όσα έχουν συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρω ότι είναι επίπονο, γιατί έχει συμβεί στην Αριστερά» σχολίασε, περιγράφοντας την πορεία του στην ελληνική πολιτική περίπου ως αποτέλεσμα της τύχης: «Δεν περίμενα να καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν περίμενα να παραιτηθεί ο Τσίπρας, δεν περίμενα η Εφη Αχτσιόγλου να κάνει μια καμπάνια με χιλιάδες λέξεις χωρίς να λέει τίποτα». Η ονομαστική αναφορά στη βουλευτή της Νέας Αριστεράς είναι μόνο μία από τις αρκετές που έγιναν από όλους τους ομιλητές και αφορούσαν πρώην και νυν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – με την Ολγα Γεροβασίλη να έχει την τιμητική της, λόγω της φράσης που ο Κασσελάκης λέει πως ενέπνευσε τον τίτλο «Δεύτερη ευκαιρία».
«Δομικές πιέσεις»
Πιο προσεκτικός, αλλά αιχμηρός, ήταν ο ίδιος ο Κασσελάκης με τον προκάτοχό του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: «Συμφωνώ με τον Αλέξη στο ότι επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Δεν επιτρέπεται να ρίξεις τον άλλο» είπε, κάνοντας λόγο για «δομικές πιέσεις από ένα σύστημα που κληρονόμησε» στον ΣΥΡΙΖΑ» και περιγράφοντας πως «από την πρώτη μέρα που μπήκε στην πολιτική συνάντησε το αριστερόμετρο». Ποιος είναι ο λόγος που έγραψε το βιβλίο; Οπως είπε χθες, ήθελε να παρουσιαστεί «με την αλήθεια του», γιατί «η αλήθεια λείπει από την πολιτική ζωή του τόπου». Οσον αφορά την παρουσία του από εδώ και πέρα, τόνισε πως είναι συνειδητά στον χώρο της Αριστεράς, ωστόσο δεν διαχωρίζει τον κόσμο ανάλογα με την ιδεολογία του – και «το ένα με το άλλο δεν είναι αντιθετικό». Επανέλαβε πως το πολιτικό σύστημα «έχει προδώσει τους πολίτες της χώρας», πως «μόνο ο Ακης Τσοχατζόπουλος πλήρωσε για την κρίση» και πως ο ίδιος τολμάει να πει αλήθειες «γιατί όντως “δεν με έχει κανείς” (…) Δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ ούτε για μένα ούτε για το κόμμα μου (…) Δεν πρόκειται να αλλάξω και να συμβιβαστώ, δεν ερμηνεύει η πολιτική εμένα (…), δεν παριστάνω κάτι που δεν είμαι».
Μεταξύ των προσώπων που παρουσίασαν το βιβλίο, η πρώην υποψήφια ευρωβουλευτής Μέλπω Λεκατσά είπε για τον συγγραφέα του πως, παρά τις ανησυχίες της για τη χρονική στιγμή, είχε την ψυχραιμία «να γράψει από απόσταση» και «πως έρχεται ως μάρτυρας αποκάλυψης καλά κρυμμένων και αποσιωπημένων παθογενειών που είχαμε συνηθίσει να παρακάμπτουμε στο όνομα της ενότητας». Η δημοσιογράφος Ελένη Σπανοπούλου, που όπως και η Λεκατσά αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Κασσελάκη, περιέγραψε το βιβλίο ως μια «έντιμη πολιτική μαρτυρία» – χαρακτηριστικό της γλώσσας που χρησιμοποιήθηκε για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σχολίασε επίσης πως «δεύτερη ευκαιρία δεν δίνουν μόνο οι φασίστες και οι τζάμπα καπετάνισσες».