Ηταν ακριβώς τέτοιες μέρες στη Μελβούρνη το 2019. Ο 20χρονος Στέφανος Τσιτσιπάς αντιμετώπιζε για τη φάση των «16» του Αυστραλιανού Οπεν τον θρυλικό Ρότζερ Φέντερερ. Και τον νικούσε με 3-1 σετ ύστερα από μια επική μονομαχία, που άφησε άφωνους όσους την παρακολούθησαν. Μόλις τελείωσε ο αγώνας ο βετεράνος σούπερ σταρ Τζον Μακ Ενρό μπήκε στο court, πήρε το μικρόφωνο κι αφού τον συνεχάρη, αποφάνθηκε εκστασιασμένος: «Απόψε παρακολουθήσαμε την αλλαγή φρουράς στο παγκόσμιο τένις»!
Ολος ο κόσμος ήταν στα πόδια του Στέφανου τότε. Ακόμα κι αν ο Μακ Ενρό ακούστηκε λίγο υπερβολικός, δεν υπήρχε κανείς που να μην πίστευε ότι ήταν θέμα χρόνου ο νεαρός Ελληνας να κυριαρχήσει στο επαγγελματικό τένις.
Αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Εξι χρόνια μετά, τίποτε δεν θυμίζει εκείνες τις μέρες. Τη Δευτέρα ο Τσιτσιπάς αποκλείστηκε στον πρώτο κιόλας γύρο του Αυστραλιανού Οπεν από έναν άσημο Αμερικανό, ονόματι Αλεξ Μίκελσεν. Είχε μείνει έξω από τον πρώτο γύρο και στο γκραν σλαμ που είχε προηγηθεί, το US Open στη Νέα Υόρκη. Υστερα από τους δύο τελικούς στο Ρολάν Γκαρός (2021) και το Αυστραλιανό Οπεν (2023), έπειτα από μια πενταετία συνεχούς παρουσίας στην πρώτη δεκάδα της παγκόσμιας κατάταξης με αποκορύφωμα την άνοδο και την παραμονή για αρκετές εβδομάδες στο νούμερο 3, βρίσκεται εδώ κι έξι μήνες σταθερά εκτός Top-10.
Τι πήγε στραβά;
Η αλλαγή φρουράς, για την οποία είχε μιλήσει από το 2019 ο Μακ Ενρό, συντελείται πράγματι, αφού στο μεταξύ ο Φέντερερ και ο Ναδάλ έχουν σταματήσει, ενώ και ο Τζόκοβιτς βρίσκεται στο λυκόφως της καριέρας του, όμως δεν είναι ο Στέφανος ανάμεσα σε αυτούς που παίρνουν στα χέρια τους τα σκήπτρα. Υπάρχουν άλλοι που τον έχουν προσπεράσει και αφήσει πολύ πίσω τους. Γιατί; Τι πήγε στραβά;
«Τότε, το 2019, ήμουν πιο φρέσκος πνευματικά. Φαίνεται πως ήμουν περισσότερο πεινασμένος απ’ ό,τι τώρα.
Τότε ένιωθα την πείνα να γίνει το τένις η ζωή μου, να κάνω μια καλή αρχή στο ταξίδι μου στο άθλημα. Τώρα έχω δει το παιχνίδι, έχω παίξει στο tour ξανά και ξανά. Είναι διαφορετικά», παραδέχθηκε μιλώντας μετά την ήττα του από τον Μίκελσεν.
Και θέλοντας ή μη δικαίωσε απόλυτα τον παλιό του γυμναστή.
«Η διάθεση για δουλειά που δείχνει ο Στέφανος δεν είναι ικανοποιητική. Αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι η απόλυτη συγκέντρωσή του είναι να παίξει τένις και να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί της παγκόσμιας κατάταξης ή να κερδίσει γκραν σλαμ», δήλωσε ο Χρήστος Φιωτάκης όταν τον περασμένο Ιούνιο και λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού έλυσε τη συνεργασία του με τον Τσιτσιπά. Επί επτά μήνες δούλευε κάθε μέρα μαζί του, τον ακολουθούσε σε όλα τα ταξίδια του, είχε καταλάβει.
Ο Στέφανος δεν έχει εξελίξει το παιχνίδι του. Το τένις αλλάζει, όμως εκείνος εξακολουθεί να έχει τις ίδιες αδυναμίες που είχε και στο ξεκίνημα της καριέρας του. Το ίδιο αδύναμο backhand, τις ίδιες μέτριες επιστροφές. Δείχνει ανήμπορος να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις και οι αντίπαλοί του τον ξεπερνούν. Κατηγόρησε τον πατέρα του γι’ αυτό. «Μου αξίζει ένας προπονητής που θα με ακούει και θα καταλαβαίνει τις ανάγκες μου. Ο πατέρας μου δεν είναι καλός σε αυτό. Είμαι πολύ απογοητευμένος μαζί του», είπε πριν από λίγους μήνες μετά την αποτυχία του στο Μάστερς του Μόντρεαλ και τον απέλυσε, δίνοντας τέλος στην έτσι κι αλλιώς εκρηκτική επαγγελματική τους σχέση. Ομως το πρόβλημα φαίνεται πως είναι πνευματικό. Κάποτε ο βετεράνος ισπανός τενίστας Αλεξ Κορέτχα είχε πει ότι το Tour της ΑΤΡ είναι σαν μια πισίνα γεμάτη καρχαρίες. Αν δεν είσαι αρκετά πεινασμένος για να τους φας, θα σε φάνε εκείνοι. Κι αυτό είναι που πρέπει να ξαναβρεί ο Τσιτσιπάς. Την πείνα, που θα του δώσει το κίνητρο να εξελιχθεί και να κυριαρχήσει. Γιατί αλλιώς οι άλλοι καρχαρίες θα τον κατασπαράξουν…