Ενώ πολλοί σχολιαστές προειδοποιούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα υπονομεύσει την απασχόληση και θα προσφέρει μόνο μέτρια κέρδη παραγωγικότητας, οι εμπειρικές μελέτες εξακολουθούν να δείχνουν το αντίθετο. Με τις σωστές πολιτικές, η τεχνολογία διαθέτει τεράστιες δυνατότητες για την προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.
Σε ό,τι αφορά την αύξηση της παραγωγικότητας, ο αντίκτυπος της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να λειτουργήσει με δύο διακριτούς τρόπους: αυτοματοποίηση εργασιών στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και αυτοματοποίηση εργασιών στην παραγωγή νέων ιδεών. Ο Ρικ Μπρίνγιολφσον και οι συν-συγγραφείς του εξέτασαν πρόσφατα τον αντίκτυπο της παραγωγικής ΤΝ στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών μιας αμερικανικής εταιρείας λογισμικού και διαπίστωσαν ότι η παραγωγικότητα των εργαζομένων με πρόσβαση σε έναν βοηθό ΤΝ αυξήθηκε κατά σχεδόν 14% τον πρώτο μήνα χρήσης, και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε σε ένα επίπεδο περίπου 25% υψηλότερο έπειτα από τρεις μήνες. Στο μακρο-επίπεδο, σε εργασία του 2024 εξετάσαμε τον αντίκτυπο της ΤΝ στην ανάπτυξη κατά την επόμενη δεκαετία και υπολογίσαμε μια εκτιμώμενη μέση αύξηση της παραγωγικότητας κατά 0,68% ετησίως.
Τι γίνεται όμως με τις επιπτώσεις της ΤΝ στη συνολική απασχόληση; Σε μια νέα μελέτη που πραγματοποιήσαμε σε γαλλικές επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας δεδομένα της περιόδου 2018-2020, δείχνουμε ότι η υιοθέτηση της ΤΝ συνδέεται θετικά με την αύξηση της συνολικής απασχόλησης και των πωλήσεων των επιχειρήσεων. Η επίδραση στην παραγωγικότητα φαίνεται να είναι ισχυρότερη από τις πιθανές επιπτώσεις εκτοπισμού ορισμένων θέσεων εργασίας και εργαζομένων από την τεχνητή νοημοσύνη, που οδηγεί σε μείωση της ζήτησης εργασίας. Ο αντίκτυπος της ΤΝ στη ζήτηση εργασίας είναι θετικός ακόμη και για επαγγέλματα που συχνά ταξινομούνται ως ευάλωτα στην αυτοματοποίηση, όπως η λογιστική, το telemarketing και η γραμματειακή εργασία.
Συνολικά, ο κύριος κίνδυνος για τους εργαζόμενους είναι ότι θα εκτοπιστούν από εργαζόμενους άλλων επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν την ΤΝ και όχι απευθείας από την ΤΝ. Η επιβράδυνση του ρυθμού ενσωμάτωσης της ΤΝ θα ήταν πιθανότατα αυτοκαταστροφική για την εγχώρια απασχόληση, αφού πολλές επιχειρήσεις θα ανταγωνίζονται διεθνώς με όσους υιοθετούν την ΤΝ.
Ενώ η ερμηνεία των δεδομένων μας δείχνει ότι η ΤΝ μπορεί να οδηγήσει τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην απασχόληση, η αξιοποίηση αυτού του δυναμικού θα απαιτήσει κατάλληλες πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Για παράδειγμα, η πολιτική ανταγωνισμού πρέπει να διασφαλίσει ότι οι επιχειρήσεις που κυριαρχούν στα ανώτερα τμήματα της αλυσίδας αξίας δεν θα εμποδίσουν την είσοδο νέων καινοτόμων επιχειρήσεων.
Η νέα τεχνολογική επανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει. Το μέλλον ολόκληρων χωρών και οικονομιών θα εξαρτηθεί από την προθυμία και την ικανότητά τους να προσαρμοστούν σε αυτήν.
Το άρθρο αποτελεί σύνοψη εκτενέστερης δημοσίευσης του Project Syndicate. Ο Φιλίπ Αγκιόν είναι καθηγητής στο College de France, την INSEAD και το LSE. Ο Σιμόν Μπουνέλ είναι οικονομολόγος στην Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας. Ο Ξαβιέ Ζαραβέλ είναι καθηγητής Οικονομικών στο LSE.