Γεια σας,
Ακόμη ένα P.E.R.S.O.N.A.L.I.T.I.E.S που θα μας ταξιδέψει στη μαγευτική Κύπρο αυτή τη φορά, για να γνωρίσουμε από κοντά τη Λήδα Καραγιάννη, μία ξεχωριστή καλλιτέχνιδα με ισχυρή προσωπική σφραγίδα και ικανότητες που ομορφαίνουν τους ανθρώπους γύρω της.
Η Λήδα είναι Θεατρολόγος, ηθοποιός και με τρομερές δεξιότητες στο κινησιολογικό performance. Πρόκειται για μία πολυσχιδή δημιουργική παρουσία στο χώρο του θεάτρου, με γνώμονα την ανθρώπινη ανάγκη για έκφραση. Τελευταία, ασχολείται ενδελεχώς ως Καθηγήτρια Θεάτρου στους τρόφιμους της Στέγης Αρχάγγελος Μιχαήλ Καϊμακλίου ΑΜΕΝ στη Λευκωσία της Κύπρου. Συναντηθήκαμε διαδικτυακά , αλλά ένιωσα ότι πίνω καφέ με μία φίλη από τα παλιά. Άνθρωπος προσηνής και με μία αδήριτη επιθυμία να μιλάει για την ομάδα και το πόσα έχει καταφέρει στο επίπεδο του αληθινού « εμείς». Η ίδια μου δήλωσε ότι είναι πολύ περήφανη για το αποτέλεσμα και ότι η συλλογική προσπάθεια της προσωπικής ανάγκης για έκφραση, στο τέλος πάντα σε δικαιώνει με τον έναν η τον άλλον τρόπο! Έντονος ο κοινωνικός προβληματισμός για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, αλλά με άκρως θετικό πρόσημο επισημάνει. Με σπουδές στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή Βλαδίμηρος Καυκαρίδης (2012-2015), το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Πτυχίο Θεάτρου – ειδική κατεύθυνση Θεατρολογία (2001 -2006), καθώς και ειδικά μαθήματα στο University of Exeter Site-Specific Performance και Θεατρικό παιχνίδι (SOCRATES student mobility scholarship) (2005-2006) Παρακολούθησε σεμινάρια σωματικού θεάτρου, έχει να μας πει πολλά για την κιναισθητική ενσυναίσθηση και αντιληπτική ικανότητα.
Ως Ηθοποιός συμμετείχε: «Secret performance» (σκην. Ευριπίδης Δίκαιος, 2016), «FA-MI-LY» (Στέγη Χορού Λευκωσίας, 2015, χορογραφία Κωνσταντίνα Σκαλιώντα), «Volts» (Site-Specific Performance, Paravan Proactions, 2015), «Η Δωδέκατη Νύκτα» (σκην. Λέανδρος Ταλιώτης, 2014), «Anorexia» (κινησιολογικό performance για το Φεστιβάλ Deca Dance, σκην. Λήδα Καραγιάννη (2011), «Happy Together» (κινησιολογικό performance, Φεστιβάλ Flying Away, 2011), «Ο πολύς εαυτός μου» (κινησιολογικό performance, παραγωγή Point To & Pagliaccio, 2010), «Isolation» (κινησιολογικό performance, παραγωγή Point To, 2010). Ως βοηθός σκηνοθέτης: «A steady Rain» (σκην. Νικόλας Κουρουμτζής, 2013), «Γελώντας Άγρια» (σκην. Ευαγγελία Ονουφρίου, παραγωγή Point To, 2011), «Μήδεια σχεδίασμα 1» (σκην. Φίλλιπος Φιλλίπου, παραγωγή για Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος, 2011). Καθηγήτρια Θεάτρου στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα (2005-2016).
Όλα ξεκινούν από μία ιδέα μου λέει, από το πώς θα βρούμε έργο λ.χ. και η άγνωστη γοητεία του μυστηρίου ξεκινά και παρασέρνει τόσο τη δασκάλα θεάτρου όσο και τους μαθητές της. Οι μαθητές της στην προκειμένη περίπτωση, είναι η Αλίκη, ο Αντρέας, η Ελένη, η Παναγιώτα, η Αιμιλία, η Ευφροσύνη και η Αντρούλα, τρόφιμοι της Στέγης Αρχάγγελος Μιχαήλ, Καϊμακλίου της Λευκωσίας, όπου η αποψινή καλεσμένη μας εκτελεί καθήκοντα θεατρολόγου.
Το έργο βρέθηκε και η πασίγνωστη ιστορία του Σκρουτζ που αφηγήθηκε με τόση επιτυχία το πασίγνωστο διήγημα του Κάρολου Ντίκενς στο λογοτεχνικό κοινό, μεταφέρθηκε στο θεατρικό σανίδι, για να υπηρετήσει την τέχνη και τον ανώτερο σκοπό αυτής, το χαμόγελό και το συναισθηματικό αποτύπωμα στα χείλη των παιδιών, του διπλανού νηπιαγωγείου, μιας κι αυτά ήταν το τόσο ξεχωριστό κοινό!
Ποιος είναι ο στόχος όλης αυτής της προσπάθειας τη ρωτάω, και κάπως έτσι ξεκινά η συνέντευξή μας!
Ο στόχος είναι να τους δώσουμε ένα στόχο, μία κατεύθυνση να εκπληρώσουν μία καλλιτεχνική αποστολή, ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο της τέχνης του θεάτρου. Μέσα από την κάθε διαδρομή του θα βιώσουμε την εκτίμηση, τον σεβασμό, την εμπιστοσύνη. Θα είναι στην ουσία μία υπενθύμιση της δυναμικής της αγάπης και πως αυτή μας ενώνει και μας αλληλοσυμπληρώνει .
Ποιος είναι ο δικό σου ρόλος σε όλη αυτή τη διαδρομή εκπαιδευτικός και ψυχαγωγικός ταυτόχρονα;
Δουλειά μου είναι να καθοδηγήσω τη δράση του έργου. Ενώ, δουλειά μας είναι να βρούμε το έργο και να αποφασίσουμε για τους χαρακτήρες – ρόλους, τη χρονική περίοδο που συμβαίνει το έργο και τι θα συμβεί.
Δημιουργούμε μία σκηνή: Αρχή, μέση, τέλος και μοιράζουμε 50% λεκτικά και 50% κινησιολογικά τη σκηνή. Τόσο ο χώρος, όσο και η τοποθεσία μας υποδηλώνουν τους χαρακτήρες και τη δράση που θα αναπτύξουν μέσα στο έργο, καθώς και την εξέλιξή του.
Ποιά είναι τα σημεία που θέλουμε να φωτίσουμε για να δώσει το έμψυχο δυναμικό το μέγιστο των δυνατοτήτων του και να νιώσει άνετα, όμορφα επάνω στη σκηνή; Αυτό επιτυγχνάνεται μέσω της σωματικής κυρίως εν συναίσθησης και έκφρασης.
Χμμ, απόψε αυτοσχεδιάζουμε λοιπόν , κατά Pirandello;
Όχι μόνο απόψε! Η ομάδα μας δε χρησιμοποιεί μεθόδους απομνημόνευσης, αντιθέτως αυτοσχεδιάζει, εξερευνά και ανακαλύπτει μέσα και τεχνικές έκφρασης κατά τη διαδικασία εξέλιξης του έργου. Φεριπήν ποιες σκηνές του επιλέγουμε να αναδείξουμε τελικά; Όπως σου είπα Lena δε μαθαίνουμε ατάκες εμείς, αλλά χαρακτήρες και έτσι θυμόμαστε την ιστορία του έργου.
Πώς επιλέχθηκε ο Σκρουτζ;
Χμμ, γιατί ήταν ένα έργο πολύ γνωστό και αγαπητό σε όλους, και επειδή ήταν περίοδος Χριστουγέννων θέλαμε να κάνουμε πιο σαφές και να μεταφέρουμε το μήνυμα της αγάπης και της συμπόνιας. Μπορεί ο αντιπαθητικός ήρωας, ο γεροτσιφούτης Εμπενίζερ Σκρουτς να είναι σκληρός, άδικος και λιγόψυχος στην αρχή, αλλά όπως όλοι ξέρουμε πάντα στο τέλος νικάει η αγάπη μέσα από τα μαθήματα που μας δίνει. Έτσι, μόλις είδε το φάντασμα του συνεργάτη του, Τζέικομπ Μάρλεϊ, άλλου γνωστού τσιφούτη και τσιγγούναρου, αλλάζει άρδην και ανακαλύπτει τον κόσμο της αγάπης και της έμπρακτης καλοσύνης προσφέροντας βοήθεια στο συνάνθρωπό του.
Ποια είναι η συμβολή του θεάτρου και η επίδρασή του στην ομάδα;
Το θέατρο είναι κινητήριος δύναμη, είναι ζωή. Έχει τόσο τις ευχάριστες, αλλά και τις δυσάρεστες πτυχές του, αλλά δεν παύει να είναι ανάγκη για δημιουργία! Μόνο καλό μπορεί να προσφέρει στην κοινωνική ανάγκη για έκφραση και δημιουργικότητα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την ώρα που έφερα τα κοστούμια από το βεστιάριο για να γίνει η φωτογράφηση για την αφίσα, με πόση αγάπη και φροντίδα έσκυψαν επάνω από τα ρούχα, και ανάλογα με το ρόλο τους επέλεξαν και αυτά που τους ταιριάζουν. Το επισφράγισμα φυσικά είναι το χειροκρότημα και πάντα θα κουβαλάω τη στιγμή που συγκινήθηκαν και πόσο βαθιά με συγκίνησαν για την ομορφιά της συμμετοχής, για την παρακίνηση της διαδικασίας και επειδή με εμπιστεύτηκαν για να χορέψουμε από κοινού αυτό το μαγικό ταγκό ψυχής.
Και το χειροκρότημα των παιδιών είναι δυνατό και δε χωράει καμία διαπραγμάτευση. Η ομάδα μου το κέρδισε καταθέτοντας της αλήθεια της. Ήταν αυθεντική αυτό πέρασε στα παιδιά και διαπέρασε την τρυφερή τους ψυχούλα!
Πώς είναι να συνεργάζεσαι με άτομα τρίτης ηλικίας; Τι σου δίδαξαν στην πορεία;
Την αξία της συμμετοχής και την ευθύνη που φέρουμε συνολικά για την εκπλήρωση του στόχου. Είναι δώρο να συνεργάζεσαι με ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, γιατί είναι πολύ ξεχωριστοί. Ο καθένας κουβαλά στη φαρέτρα του διαφορετικά βιώματα και χρώματα μπορώ να σου πω και αντιμετωπίζει με εντελώς διαφορετικές προσλαμβάνουσες ακόμη και τον τρόπο δράσης και έκφρασης επάνω στη σκηνή. Από τον τρόπο που θα αναλύσει κάτι, μέχρι το πως θα το εκφράσει. Το θεατρικό παιχνίδι, ο ρόλος πλάθει και πυροδοτεί τόσο τη φαντασία, όσο και τη δημιουργικότητα και εφευρετικότητα της ομάδας. Έπειτα η αίσθηση της ικανοποίησης του «ανήκειν». Είσαι μέλος μίας ομάδας, αυτό εξάρει την ατομική πληρότητα σε συλλογικό επίπεδο και τονώνει τη συμμετοχή στη ζωή.
Όταν βλέπεις για πρώτη φορά ανθρώπους να υποκλίνονται στη ζωή τους μπροστά στο κοινό, είναι σαν να εισπράττεις το μεγαλύτερο χειροκρότημα, γιατί εκείνη τη στιγμή μπαίνεις στα παπούτσια τους και μοιράζεσαι τη χαρά, το πόσο θαυμαστό είναι αυτό που καταφέραμε όλοι μαζί και πόσο σημαντικό είναι για όλους μας να είμαστε στην ενεργό δράση. Στο κοινό είναι και οι δικοί τους άνθρωποι, η οικογένειά τους που με έκθαμβα μάτια γίνονται μάρτυρες της θετικής αλληλεπίδρασης που φέρνει το θέατρο, αλλά και οι άνθρωποι της Στέγης, οι οικογένεια της Στέγης, το έμψυχο κεφάλαιο των ανθρώπων της από το μέλος της χ διεπιστημονικής ομάδας μέχρι τον care- giver ή το προσωπικό υποδοχής.
Βέβαια είχαμε σύμμαχό μας και την υπέροχη χορωδία των ατόμων της πόλης, ώστε μας έβαλαν για τα καλά στο πνεύμα κατάνυξης των Χριστουγέννων. Αυτή την έντονη χαρά και ευθυμία της θεατρικής δραστηριότητας την εξέλαβα και στις πρόβες. Ειλικρινά ανυπομονούσαμε όλοι να βρεθούμε και να εξερευνήσουμε από κοινού τις δυνατότητες που έχουμε ως ομάδα. Αυτή η χαρά, η προσμονή, δε διδάσκεται, βιώνεται μόνο και μεταστοιχειώνεται σε κινητήριο δύναμη και ώθηση για τα επόμενα βήματα.
Αλήθεια, πού μας οδηγούν αυτά;
Στο να καταφέρουμε να βρισκόμαστε δύο φορές την εβδομάδα στη Στέγη και να εξερευνούμε δημιουργικά τις δυνατότητές μας. Είναι πολύ σημαντική η ενθάρρυνση και η παρακίνηση στο να κάνουμε πράγματα. Το να νιώθουν παραγωγικοί και χρήσιμοι οι τρόφιμοι μίας κλειστής δομής υπό κάποια έννοια είναι το αντίβαρο ισορροπίας για τη συναισθηματική τους ευημερία. Όλα μπορούν να βελτιωθούν. Οι κλειστές δομές αντιλαμβάνονται αυτή τη μετάβαση της πολυσχιδούς δραστηριότητας πολυεπίπεδα και είμαι πολύ τυχερή που συνεργάζομαι με τη Στέγη Αρχάγγελος Μιχαήλ Καϊμακλίου ΑΜΕΝ, γιατί αλλάζει τα κοινωνικά στερεότυπα, υιοθετώντας βέλτιστες καινοτόμες πρακτικές για το ευρύ κοινωνικό σύνολο.
Η Τρίτη ηλικία είναι ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο που συμβάλει σημαντικά στη συνοχή της οικογένειας και της κοινωνίας.
Και κλείνουμε ακριβώς με αυτή τη φράση :
“Η Τρίτη ηλικία είναι ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο που συμβάλει σημαντικά στη συνοχή της οικογένειας και της κοινωνίας.”
Σ’ ευχαριστούμε Λήδα Καραγιάννη για όλες τις όμορφες στιγμές που μοιράστηκες μαζί μας, καλή συνέχεια στο θεάρεστο έργο σας!
Lena Kyropoulos
& Personalities team